به گزارش کارگروه بین الملل خبرگزاری سایبربان، این قانون شرکت‌ها را از هدف‌گیری تبلیغات به سمت این گروه سنی منع کرده، جمع‌آوری داده‌های آن‌ها را نیازمند رضایت والدین می‌کند و قرار گرفتن نوجوانان در معرض محتوای مضر آنلاین را محدود می‌کند.
قانون امنیت و حریم خصوصی آنلاین کودکان (KOPSA) که دو لایحه جداگانه در زمینه امنیت و حریم خصوصی آنلاین کودکان را به یک بسته ترکیب کرده است و مهم‌ترین لایحه امنیت آنلاین کودکان است که در دهه‌های اخیر از یک مجلس کنگره عبور کرده، اکنون به مجلس نمایندگان می‌رود.
یکی از این دو لایحه ادغام‌شده، که به عنوان قانون حفاظت از حریم خصوصی آنلاین کودکان و نوجوانان (COPPA 2.0) شناخته می‌شود، تأثیرات قوی بر حریم خصوصی دارد و قوانین مصوب شده بیش از 20 سال پیش را به‌روزرسانی می‌کند.
این لایحه نیازمند تأیید والدین برای سایت‌هایی است که داده‌های کودکان زیر 13 سال را جمع‌آوری یا استفاده می‌کنند.
با وجود اینکه حامیان اصلی قانون حفاظت از حریم خصوصی آنلاین کودکان و نوجوانان، سناتورها اد مارکی و جان کسیدی، موفقیت این لایحه را جشن گرفتند، اما همچنان احتمال تصویب آن در مجلس نمایندگان در این دوره کنگره کم است.
کنگره تنها شش هفته دیگر جلسه دارد و یکی از رهبران برجسته مجلس گفته است که برخی از اعضای کلیدی نگرانی‌هایی درباره این مجموعه لایحه دارند.
لایحه دیگر که در قانون امنیت و حریم خصوصی آنلاین کودکان گنجانده شده و به نام قانون ایمنی آنلاین کودکان (KOSA) شناخته می‌شود، وظیفه‌ای برای وب‌سایت‌ها ایجاد می‌کند تا از محتوای مضر بهتر محافظت کنند و به والدین کنترل بیشتری بر آنچه که فرزندانشان آنلاین مشاهده می‌کنند، بدهد.
اما قانون حفاظت از حریم خصوصی آنلاین کودکان و نوجوانان بیشترین تلاش را برای محافظت از حریم خصوصی کودکان آنلاین به کار می‌برد.
علاوه بر ممنوعیت تبلیغات هدفمند علیه کودکان و نوجوانان زیر 17 سال و نیاز به رضایت آن‌ها برای جمع‌آوری داده‌ها، این قانون به کودکان و نوجوانان امکان می‌دهد تا به راحتی اطلاعات شخصی خود را حذف کنند و قوانین کاهش داده‌ها را ایجاد می‌کند تا میزان اطلاعاتی که می‌تواند از آن‌ها جمع‌آوری شود، محدود کند.
قانون حفاظت از حریم خصوصی آنلاین کودکان و نوجوانان توسط یک ائتلاف وسیع از سازمان‌ها، از جمله آکادمی آمریکایی اطفال، فدراسیون معلمان آمریکا، انجمن روانشناسی آمریکا و کامن سنس مدیا (Common Sense Media) حمایت شد.
حامیان این لایحه، مارکی و کسیدی، در بیانیه‌ای مشترک اظهار کردند:
سنای ایالات متحده پیام روشنی فرستاده است که دوران هدف‌گیری و پیگیری آنلاین کودکان و نوجوانان توسط تکنولوژی‌های بزرگ به پایان رسیده است. دیگر نشان دادن تبلیغات هدفمند مضر کافی است. جمع‌آوری اطلاعات بسیار شخصی از جوانان، عدم توانایی نوجوانان و والدین در حذف پست‌های اشتباه در شبکه‌های اجتماعی، پر کردن جیب تکنولوژی‌های بزرگ به قیمت جوانان ما بس است.
قانون امنیت و حریم خصوصی آنلاین کودکان باعث تفاوت نظر بین گروه‌های مدافع حقوق مدنی و حامیان امنیت و حریم خصوصی کودکان شده است، اما مخالفان بیشتر خشم خود را بر قانون ایمنی آنلاین کودکان متمرکز کرده‌اند.
اتحادیه آزادی‌های مدنی آمریکا (ACLU) معتقد است که این قانون حقوق اولویت اصلاحات نوجوانان را با فشار بر پلتفرم‌های اجتماعی برای سانسور محتوا و محدود کردن آنچه که می‌توانند آنلاین پیدا کنند، نقض می‌کند.
جنا لوینتوف، مشاور ارشد سیاست اتحادیه آزادی‌های مدنی آمریکا، در بیانیه‌ای اظهار کرد:
قانون ایمنی آنلاین کودکان، حملات سراسری به حقوق جوانان برای یادگیری و دسترسی به اطلاعات آنلاین و آفلاین را تشدید می‌کند.
وی افزود:
در حالی که مجالس ایالتی و هیئت‌های مدیره مدارس در سراسر کشور محدودیت‌های کتاب و سانسور در کلاس‌ها را به‌اجرا می‌گذارند، آخرین چیزی که دانش‌آموزان و والدین به آن نیاز دارند، یک عمل دیگر از سانسور دولتی است که تعیین می‌کند چه منابع آموزشی برای خانواده‌هایشان مناسب است.
در همین حال، کامن سنس مدیا و فیرپلی (Fairplay)، که برای ایمنی کودکان فعالیت کرده و ماه‌ها خانواده‌هایی که کودکانشان را به دلیل آسیب‌های آنلاین از دست داده‌اند، به واشنگتن آورده‌اند تا با قانون‌گذاران ملاقات کنند، از این لایحه استقبال کردند.
جاش گولین، مدیر اجرایی فیرپلی، در بیانیه‌ای گفت:
امروز، اکثریت قاطع دوحزبی سناتورهای ایالات متحده گفتند که تکنولوژی‌های بزرگ باید از شیوه‌های تجاری و انتخاب‌های طراحی غیرقابل قبول که به بحران سلامت روان دامن زده است، دست بردارند.
مادر یک پسر 16 ساله که در سال 2016 پس از ماه‌ها آزار آنلاین خودکشی کرد، نیز از تصویب این لایحه ابراز خوشحالی کرد.
موریین مولاک، که سازمانی را به یاد پسرش تأسیس کرده و به مبارزه با آزار آنلاین می‌پردازد، در بیانیه‌ای تاکید کرد:
رأی‌گیری امروز در سنا یک نقطه عطف تاریخی و احساسی برای من و برای تمامی والدینی است که بی‌وقفه برای محافظت از فرزندانمان در برابر محیط‌های خطرناک ایجاد شده توسط تکنولوژی‌های بزرگ مبارزه کرده‌اند.
