به گزارش کارگروه بین‌الملل سایبربان؛ در چند هفته گذشته، رژیم صهیونیستی 2 حمله سایبری مهم را تجربه کرد و سیستم‌های تسویه پرداخت برای چند ساعت مختل شدند.
چنین حملاتی از نوع منع سرویس توزیع شده (DDoS) هستند که در آن هکرها بار مصنوعی روی سرورهای هدفمند ایجاد می‌کنند تا آنها را غیرفعال کنند؛ این موارد در کمپین‌های سایبری سازمان‌یافته علیه رژیم صهیونیستی مانند «روز قدس» و «OpIsrael» قابل رؤیت هستند.
در حالیکه حملات سایبری مانند منع سرویس توزیع شده، که با در دسترس بودن سیستم‌های رایانه‌ای تداخل می‌کنند، می‌توانند بسیار آزاردهنده باشند، اما همچنان نسبت به حملاتی که محرمانگی یا یکپارچگی داده‌ها را نقض می‌کنند، مضرتر تلقی می‌شوند. در این خصوص وبگاه اورشلیم پست مقاله‌ای نوشته که به شرح زیر است :
«در واقع، اسرائیل بسیار سپاسگزار بود که در برخی حملات مخرب به جای دستکاری مخفیانه داده‌ها، حملات متوقف شدند.
با این حال، با پیشرفت تکنولوژی و انقلاب هوش مصنوعی مولد (Gen AI)، ما با عصر جدیدی از تهدیدات سایبری روبرو هستیم. گفتمان در دنیای سایبری بر این تمرکز دارد که چگونه ابزارهای هوش مصنوعی سطح حمله را گسترش می‌دهد و بردارهای حمله جدیدی ایجاد می‌کنند که صنعت را به چالش می‌کشد.
با این حال، یک نکته چشمگیرتر این است که توسعه هوش مصنوعی تهدیدات سایبری آشنا را مختل و آنها را برای دقیق‌تر و کشنده‌تر شدن اصلاح می‌کند. با توجه به دموکراتیک شدن قابلیت‌های هوش مصنوعی، هر حمله به طور فزاینده‌ای پیچیده می‌شود و نیازمند تغییر در تفکر و توسعه ابزارهای جدید برای کاهش است.
اکثر حملات سایبری موفق با یک عمل مهندسی اجتماعی مانند ایمیل فیشینگ شروع می‌شود. همانند بازاریابی، توسعه هوش مصنوعی مولد امکان شخصی‌سازی واقعی و مؤثر چنین پیام‌هایی را با حجم بالا با کسری از هزینه فراهم می‌کند.
در این مورد، هوش مصنوعی می‌تواند چرخه حیات کامل حمله، از جمع‌آوری و تجزیه و تحلیل داده‌های مربوط به هدف از طریق ساخت و سفارشی‌سازی یک سلاح سایبری تا مدیریت و اجرای کمپین حمله، را پشتیبانی و خودکار کند.
بنابراین، تکنیکی مانند «اسپری و دعا» که قبلاً بسیار کم خطر بود، با جذاب‌تر شدن، معتبرتر شدن پیام‌های دریافتی و متناسب‌سازی با سیستم گیرنده و میزبان بسیار موفق شده و امکان حمله را برای مهاجم بیشتر کرده است.
نسل جدید سیستم‌های دفاعی با درک عمیق
همانطور که انتظار می‌رود حملات سایبری و ابزارهای دفاعی پیچیده‌تر شده‌اند. در واقع، ما می‌توانیم راه‌حل‌های جدید امنیت سایبری را ببینیم که قابلیت‌های هوش مصنوعی را برای رفع حیاتی‌ترین اشکال محصولات امنیت سایبری، میزان عظیم هشدارهای نادرست، تعبیه می‌کنند.
این محصولات با پشتیبانی از مدل‌های یادگیری زبان (LLM) و هوش مصنوعی تازه آموزش دیده، به زودی قادر خواهند بود بیشتر هشدارهای نامربوط را به طور خودکار فیلتر کنند و کار هر تحلیلگر سایبری را به طرز چشمگیری افزایش دهند.
اما پتانسیل هوش مصنوعی در دفاع سایبری بسیار فراتر است. با جهش این فناوری، می‌توان یک مدل یادگیری زبان را سریع تصور کرد، چرا که برای اولین بار از یک سیستم انسداد نفوذ واقعی (به اشتباه به نام پیشگیری) پشتیبانی می‌کند.»
