خرید یک کشتی جاسوسی چینی توسط پاکستان
به گزارش کارگروه بین الملل خبرگزاری سایبربان، این پلتفرم جمعآوری اطلاعات، موسوم به رضوان، توسط ناظر حمل و نقل آنلاین ترافیک دریایی یا همان مارین ترافیک (MarineTraffic) به عنوان یک «کشتی تدارکات دریایی» توصیف شده است.
بر اساس گزارش ها، پاکستان این کشتی را سال گذشته بدون هیچ سر و صدایی از چین خریداری کرده و این کشتی در ژوئن 2023 در حین توقف در جاکارتا، اندونزی، در حال حرکت به خانه مشاهده شده است.
این یک کشتی جمع و جور به طول حدود 87.2 متر است که دارای دو گنبد رادار بزرگ در سمت عقب است که همراه با سنسورهای دیگر به نقش جمع آوری اطلاعات خود اشاره دارد.
نه نیروی دریایی پاکستان و نه وزارت دفاع پاکستان که خریدهای نظامی را انجام می دهند، در مورد نقش و قابلیت های این کشتی اظهار نظری نکرده اند.
با این حال، یک منبع آگاه از عملیات رضوان که با توجه به حساسیت موضوع به شرط ناشناس ماندن صحبت کرده است، به خبرگزاری دیفنس نیوز گفت که این یک "کشتی جمع آوری اطلاعات" است.
این منبع از ارائه جزئیات بیشتر خودداری کرد.
کالین کوه، محقق ارشد موسسه مطالعات دفاعی و استراتژیک مستقر در سنگاپور، عنوان کرد که رضوان به نظر می رسد طراحی مقرون به صرفه و انعطاف پذیری داشته باشد.
او به خبرگزاری دیفنس نیوز بیان کرد که این کشتی بر اساس بدنه یک کشتی پشتیبانی دریایی ساخته شده است که «معنای اقتصادی» دارد و «به غیر از رادار و گنبد عظیمی که باید به عنوان آرایه اطلاعات الکترونیکی عمل کند، این پلتفرم ممکن است در صورت لزوم قادر به پذیرش ماژول های مختلف ماموریتی باشد.
وی در ادامه افزود:
به نظر می رسد این کشتی از نظر ابعادی با کشتی های جمع آوری اطلاعات نروژی یعنی ایگر (Eger) و مارجاتا (Marjata)، آرتمیس (Artemis) سوئد یا کلاس اوسته (Oste) آلمان قابل مقایسه باشد.
اما وی تردید دارد که رضوان ظرفیت قدرت ردیابی موشک های تله متری مانند آنچه در سری یوان وانگ چینی یافت می شود را داشته باشد.
او همچنین توضیح داد که در عوض، رضوان به لطف قابلیتهای پردازش و تحلیل سیگنالهای داخلی، احتمالاً بر جمعآوری اطلاعات الکترونیکی و سیگنالها متمرکز است.
وی در ادامه اظهار کرد که پیکربندی مدولار رضوان میتواند از تجهیزات ویژه ماموریتی برای فعالیتهای هیدروگرافی و اقیانوس شناسی مانند گلایدرهای زیردریایی که میتوانند از عرشه عقب پرتاب شوند، پشتیبانی کند.
کوه افزود که پاکستان احتمالاً رضوان را در پاسخ به خریدهای اخیر هند خریداری کرده است، زیرا این دو کشور رقیب اصلی یکدیگر هستند.
او بیان کرد که با توجه به اندازه نسبتاً کوچک نیروی دریایی پاکستان، یک پلتفرم اطلاعاتی الکترونیکی و سیگنالهای اختصاصی، بار جمعآوری اطلاعات را از روی هواپیماها، کشتیها و زیردریاییهای این سرویس کاهش میدهد.
او گفت که این پلتفرمها عمدتاً از معیارهای حسی الکترونیکی برای ثبت انتشارات الکترومغناطیسی استفاده میکرده اند، اما ظرفیت کمی برای پردازش و تجزیه و تحلیل سیگنالها خواهند داشت.
بنابراین، رضوان بهعنوان یک پلتفرم اختصاصی، میتواند فعالیتهای دریایی هند را در حالی که داراییهای رزمی ناوگان را برای انجام وظایف اصلیشان هدایت میکند، نظارت کند.
منصور احمد، تحلیلگر پاکستانی، عنوان کرد که تصاحب رضوان باید در چارچوب گستردهتر روابط چین و پاکستان دیده شود؛ بهویژه حمایت پکن از اقدامات مدرنسازی نظامی پاکستان و تلاشها برای اشغال هند در اقیانوس هند و نه فراتر از آن منطقه.
در کنار برنامههای توسعه بومی و همچنین خرید و تولید با دولتهای هلند و ترکیه، کمک چین در پیشبرد عناصر طرح نوسازی نیروی دریایی پاکستان نقش بسزایی دارد.
چنین پشتیبانی در زیردریایی هانگور 2 پاکستان، پهپادهای جنگی بدون سرنشین دوربرد و موشک های ضد کشتی نیز دیده می شود.
احمد در پایان افزود:
آنها همچنین نیروی دریایی پاکستان را به یک نیروی دریایی منطقه ای تبدیل خواهند کرد و عدم تقارن کلی با نیروی دریایی هند را به میزان قابل توجهی کاهش خواهند داد. همچنین به نیروی دریایی هند کمک خواهد کرد که به نحوی مؤثر درگیر باشد که نتواند از بخش بزرگی از دارایی های خود برای استقرار در مکانی فراتر از منطقه اقیانوس هند، استفاده کند.