چشم امید نیروی فضایی آمریکا به فناوری پیشرفته در ارتباطات ماهواره ای
به گزارش کارگروه بین الملل خبرگزاری سایبربان، ماهواره‌های ارتباطی باند باریک امروزی که بخشی از مجموعه سیستم هدف کاربر موبایل هستند، قابلیت‌های صوتی و داده‌ای سلولی را در اختیار نیروهای نظامی در سراسر جهان قرار می‌دهند.
قرار گرفتن آنها در محدوده فرکانس باند باریک باعث می شود کمتر در معرض آب و هوای بد یا زمین های با دسترسی سخت قرار گیرند و امکان برقراری ارتباطات امن تر را فراهم می کند.
در اطلاعیه 29 می، نیروی فضایی آمریکا اعلام کرد که می‌خواهد ماهواره‌های باند باریک آینده‌اش انعطاف‌پذیرتر باشند، هزینه ساخت و نگهداری کمتری داشته باشند و در جدول‌های زمانی سریع‌تر به میدان بروند.
این سرویس این برنامه ها را نهایی نکرده است، اما در حال تجزیه و تحلیل گزینه ها و برنامه های خود برای تکمیل این کار در اواخر امسال است.
این سرویس اعلام کرد:
ارتش ایالات متحده باید مزیت نامتقارن خود را با توجه به یک محیط فضایی مورد مناقشه، تخریب شده و از نظر عملیاتی محدود، حفظ کند. قابلیت‌های ارائه شده توسط اداره ارتباطات ماهواره ای نظامی (SATCOM) با باند باریک برای ارتش ایالات متحده و متحدانش حیاتی است و آنها باید به تکامل خود ادامه دهند تا نیازهای در حال گسترش را برطرف کنند، از فناوری‌های نوظهور بهره ببرند و تهدیدات آینده را کاهش دهند.
این سرویس همچنین صورت فلکی تکثیر شده را در مدار متوسط زمین (MEO) یا در زیر مدار زمین ثابت، جایی که ماهواره‌ها در حال حاضر قرار دارند، پیش‌بینی می‌کند.
مدار متوسط زمین بین 1200 تا 22 هزار مایل بالاتر از سطح دریا قرار دارد و مدار زمین ثابت در حدود 22 هزار مایلی این فاصله است.
نیروی فضایی دارای چهار ماهواره MUOS در مدار و یک ماهواره یدکی است که همگی توسط لاکهید مارتین ساخته شده اند.
هر فضاپیما دارای دو محموله است، یکی که یک شبکه فرکانس فوق العاده قدیمی را حفظ می کند و دیگری که قابلیت دسترسی چندگانه تقسیم کد گسترده باند (WCDMA) را ارائه می دهد.
از آنجایی که این سرویس چشم انداز خود را برای توانایی های MUOS ایجاد می کند، قصد دارد دو ماهواره دیگر را به فضا پرتاب کند تا صورت فلکی را حداقل تا سال 2035 عملیاتی کند.
در ژانویه، این سرویس به هر یک از شرکت های لاکهید و بوئینگ قراردادی 66 میلیون دلاری برای طراحی نمونه های اولیه این دو فضاپیما تا جولای 2025 پیشنهاد کرد.
نیروی فضایی برنامه ریزی کرده بود تا پایان سال مالی 2025 یکی از این دو شرکت را برای ساخت ماهواره ها انتخاب کند، اما این تصمیم به سال مالی 2026 موکول شده است.
این دو ماهواره MUOS که قرار است در سال مالی 2031 به فضا پرتاب شوند، پلی برای معماری جدید باند باریک خواهند بود.
با این حال، این سرویس در اطلاعیه ای اعلام کرد که ممکن است بخواهد با پرتاب فضاپیما به سمت مدار متوسط زمین در همان چارچوب زمانی، گام‌های بیشتری برای انتقال به معماری آینده بردارد.
کلید اصلی این است که آیا پایانه‌های زمینی موجود که برای ارتباط با ماهواره‌ها در مدار زمین ثابت (GEO) طراحی شده‌اند، می‌توانند با فضاپیمای مدار متوسط زمین بدون نیاز به ارتقاء اساسی همکاری کنند یا خیر.
این اطلاعیه به دنبال بازخورد شرکت‌ها در مورد تغییرات احتمالی است.
این سرویس تصریح کرد:
ادامه این خدمات به مجموعه فعلی پایانه‌های کاربری، فرصتی برای افزایش انعطاف‌پذیری بخش فضایی در مسیر معماری توانمندتر و انعطاف‌پذیرتر ایجاد می‌کند. به‌علاوه، اگر نرم‌افزار یا تغییرات سخت‌افزاری وجود دارد که ممکن است پایانه‌های کاربر برای پشتیبانی از ماهواره های مدار متوسط زمین در نظر بگیرند، آنها باید در پاسخ مشخص شوند.
این سرویس همچنین می‌خواهد ریسک‌های فنی و برنامه‌ریزی‌شده‌ای را که می‌تواند مانع از برنامه‌اش برای راه‌اندازی سیستم انتقالی تا سال ۲۰۳۱ شود و اینکه آیا شرکت‌ها نمایش‌هایی را توصیه می‌کنند که می‌تواند به کاهش این خطر کمک کند را بهتر درک کند.
این اطلاعیه درباره نقشی که سیستم‌های تجاری ممکن است در معماری باند باریک آینده ایفا کنند، صحبت نمی‌کند، اگرچه مقامات نیروی فضایی گفته‌اند که در حال بررسی نحوه ادغام فناوری موجود در بخش خصوصی هستند.
این سرویس در استراتژی فضای تجاری خود که در آوریل منتشر شد، ارتباطات ماهواره‌ای را به‌عنوان منطقه‌ای از فرصت برای همکاری تجاری به‌طور گسترده‌تر برجسته کرد.
این سند بیان می کند که نیروی فضایی آن دسته از قابلیت‌هایی را اولویت‌بندی می‌کند که سیستمی ناشناخته هستند و می‌توانند به راحتی در یک معماری متنوع ادغام شوند.
این سرویس در پایان متذکر شد:
نیروی فضایی ایالات متحده به دنبال بهبود انعطاف‌پذیری از طریق ادغام شبکه‌های تجاری تکثیر شده در معماری‌های ترکیبی و جبران سرمایه‌گذاری‌های آینده در قابلیت‌های دولتی خواهد بود.
