به گزارش کارگروه بین‌الملل سایبربان؛ کارشناسان غربی ادعا کردند که حمله سایبری گسترده ماه گذشته علیه ایران، ثبات سیستم بانکی این کشور را تهدید و دولت را مجبور کرد با پرداخت میلیون‌ها دلار باج موافقت کند.
به گفته تحلیلگران صنعت و غرب، یک شرکت ایرانی در ماه گذشته حداقل 3 میلیون دلار باج پرداخت کرد تا یک گروه ناشناس از هکرها را از انتشار اطلاعات حساب‌های شخصی بیش از 20 بانک داخلی متوقف کند که به نظر می‌رسد بدترین حمله سایبری این کشور باشد. دراین خصوص وب‌سایت پولیتیکو (POLITICO) مقاله‌ای منتشر کرده که به شرح زیر است :
«به گفته مقامات، گروهی به نام «IRLeaks»، که سابقه هک شرکت‌های ایرانی را دارد، احتمالاً پشت این نفوذ بوده است. گفته می‌شود هکرها ابتدا تهدید کرده بودند که داده‌های جمع‌آوری‌شده را که شامل اطلاعات حساب شخصی و کارت اعتباری میلیون‌ها ایرانی می‌شود، در وب تاریک بفروشند، مگر اینکه 10 میلیون دلار ارز دیجیتال دریافت کنند، اما بعداً با مبلغ کمتری تسویه حساب کردند.
ایران از ترس این که کلمه سرقت داده‌ها سیستم مالی متزلزل این کشور را که در بحبوحه تحریم‌های بین‌المللی با آن مواجه است، بی‌ثبات کند، برای یک معامله فشار آورد.
ایران هرگز نقض اواسط ماه اوت امسال را که بانک‌ها را مجبور کرد دستگاه‌های نقدی را در سراسر کشور تعطیل کنند، نپذیرفت. اگرچه این حمله در آن زمان توسط ایران اینترنشنال، یک رسانه خبری مخالف گزارش شد، اما نه هکرهای مظنون و نه باج‌خواهی‌ها فاش نشدند.
رهبر ایران در پی این حمله پیامی فرستاد و ایالات متحده و اسرائیل را به دلیل اشاعه ترس در بین مردم مقصر دانست، بدون اینکه اذعان کند که بانک‌های کشور مورد حمله قرار گرفته‌اند.
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای گفتند :
«هدف دشمن گسترش جنگ روانی است تا ما را به عقب‌نشینی سیاسی و اقتصادی بکشاند و به اهداف خود برسد.»
نفوذ در انتخابات
این اتهام با توجه به تنش‌های گسترده‌تر بین اسرائیل، ایالات متحده و ایران قابل قبول به نظر می‌رسید. در حالیکه تهران اسرائیل را مسئول قتل اخیر اسماعیل هنیه، یکی از رهبران ارشد حماس در ایران می‌داند، واشنگتن ایران را متهم کرد که با هک کردن عملیات انتخاباتی دونالد ترامپ، در انتخابات آمریکا تلاش می‌کند.
با وجود این تنش‌ها، افرادی که با هک بانکی ایران آشنا هستند به پولتیکو گفتند که IRLeaks نه به ایالات متحده و نه به اسرائیل وابسته است و این حمله ممکن است کار هکرهای آزاد بوده باشد که عمدتاً با انگیزه‌های مالی هدایت می‌شوند.
چنین مواردی در سال‌های اخیر به طور فزاینده‌ای در سراسر جهان رایج شده‌اند، زیرا هکرهای پیشرفته داده‌های خصوصی دولت‌ها و شرکت‌ها را ضبط می‌کنند و در ازای عدم انتشار اطلاعات، باج می‌خواهند.
ایران با چنین فعالیتی بیگانه نیست. در ماه دسامبر گذشته، آی‌آر لیکس ادعا کرد که اطلاعات مشتریان نزدیک به دوجین شرکت بیمه ایرانی و هک کردن اسنپ فود، یک سرویس تحویل، را به سرقت برده است. به گفته مقامات، اگرچه شرکت‌ها با پرداخت باج به این گروه هکری موافقت کردند، اما این مبلغ بسیار کمتر از دریافتی هکرها از هک بانکی بود.
آی آر لیکس از طریق شرکتی به نام توسان که داده‌ها و سایر خدمات دیجیتالی را به بخش مالی ایران ارائه می‌کند، وارد سرورهای بانک‌ها شده است. به نظر می‌رسد هکرها با استفاده از توسان به عنوان اسب تروا، داده‌های بانک‌های خصوصی و بانک مرکزی ایران را جمع‌آوری کرده‌اند. مقامات ناشناس اعلام کردند که از 29 مؤسسه اعتباری فعال ایران، 20 مؤسسه هدف قرار گرفتند.
بانک صنعت و معدن، بانک بدون بهره مهر، پست بانک ایران، بانک ایران زمین، بانک سرمایه، بانک دوملیتی ایران و ونزوئلا، بانک دی، بانک شهر، بانک اقتصاد نوین، بانک صنعت و معدن و بانک سامان، که در ایتالیا و آلمان هم شعبه دارد، از جمله بانک‌های آسیب دیده بودند.
یکی از افراد آشنا به این رویداد گفت که دولت ایران در نهایت توسان را مجبور به پرداخت باج به IRLeaks کرد.
مشکلات شدید
آنچه مشخص نیست این است که آیا هکرها از توسان برای هدف قرار دادن سایر اهداف در ایران استفاده کرده‌اند یا خیر. این شرکت دارای پایگاه مشتریان گسترده‌ای از جمله نهادهای دولتی فراتر از بانک مرکزی است.
بخش مالی ایران از دیرباز پاشنه آشیل این کشور بوده است.
بانک‌های ایرانی بر اساس استانداردهای بین‌المللی فاقد سرمایه هستند و بار بیشتری تحت فشار وام‌هایی قرار می‌گیرند که مجبور هستند به دولت که بزرگ‌ترین وام گیرنده این بخش محسوب می‌شود، بدهند.
در ماه فوریه امسال، رئیس بانک مرکزی ایران گفت که 8 بانک کشور با مشکلات شدیدی روبرو هستند و ادغام یا منحل می‌شوند.
علی‌رغم این نگرانی‌ها، ایرانی‌ها همچنان پول‌های خود را در بانک‌ها نگه می‌دارند و برای انجام تراکنش‌های روزانه‌شان به آنها متکی هستند. با نرخ تورم نزدیک به 40 درصد، ایرانیان برای راحتی پرداخت‌های دیجیتال از پول نقد اجتناب می‌کنند.
حتی با این وجود، شکنندگی کلی سیستم بانکی، وام دهندگان را در معرض فرار ناگهانی بانکی قرار می‌دهد. این خطر ممکن است توضیح دهد که چرا دولت ایران از اعتراف علنی حمله امتناع ورزید و توسان را برای پرداخت به هکرها تحت فشار قرار داد.»
