کشف آسیب پذیری های حیاتی در تراشه رایانه ای
به گزارش کارگروه امنیت سایبربان، به نقل از «techxplore»؛ گروه تحقیقاتی دانشگاه ایالتی واشنگتن، آسیبپذیریهای مهم و ناشناختهای در تراشههای ابررایانهها کشف کرده است. این حفرههای امنیتی، میتوانند منجر به شکستهایی در الکترونیک مدرن شوند.
پژوهشگران دریافتند که آسیبپذیریهای بالا میتوانند به سامانه ارتباطی درون تراشه آسیب رسانده و توسط اضافه کردن عمدی بار کاری مخرب، طول عمر کل تراشهی رایانه را به طور قابلتوجهی کاهش دهند.
محققان با رهبری پارتا پنده (Partha Pande)، استادیار دانشکده مهندسی برق و علوم رایانهای در سمپوزیوم بینالمللی شبکه روی تراشه، درباره مسئله یادشده گزارشی ارائه دادند.
پژوهشگران تلاش کردهاند تا آسیبپذیریهای تراشههای رایانهای را به عنوان راهی برای جلوگیری از حملات مخرب به بخشهای الکترونیکی که زندگی روزمره را تشکیل میدهند، درک کنند. برخی از فروشندگان لوازم الکترونیک مصرفی مانند اپل و سامسونگ، به استفاده از حفرههای امنیتی در محصولات خود و ارسال بهروزرسانیهایی که عمدا سرعت مدلهای قبلی تلفن همراه را کاهش داده تا مصرفکنندگان به خرید محصولات جدیدتر تشویق شوند، متهم شدهاند.
پژوهشگران اجزای تراشههای رایانهای، همچون پردازندهها، حافظه و مدارها را به منظور کشف آسیبپذیریهای امنیتی، موردمطالعه قرار دادند. گروه تحقیقاتی دانشگاه واشنگتن، آسیبپذیریهای بسیار مهمی را در بخش اصلی و پیچیدهی ارتباطات تراشههای رایانهای با عملکرد بالا، پیدا کرد.
پنده گفت:
سامانهی ارتباطات، چسبی است که همهی بخشها را کنار یکدیگر نگه میدارد. وقتی مشکلی در عملکرد این سامانه به وجود بیاید، همهی سیستم، فرو میپاشد.
ابررایانهها، از تعداد زیادی پردازنده استفاده میکنند و برای برنامههای کاربردی اَبَر دادهها و رایانش ابری، پردازش موازی را انجام داده، سامانه ارتباطی، پردازندهها و حافظه را هماهنگ میکنند.
محققان اکنون روی افزایش تعداد پردازندهها و ترکیب قابلیتهای ابررایانه با دستگاههای قابلحمل کار میکنند. پژوهشگران 3 حمله زیانآور و ماهرانه را به منظور آزمایش سامانههای ارتباطی طراحی کردند. این بار کاری اضافی، میتواند تنش مهاجرت الکترونی القایی و نویز القایی را افزایش دهد. همچنین آنها دریافتند که تعداد محدودی از پیوندهای عمودی حیاتی سامانه ارتباطی، به طور ویژهای در معرض شکست قرار دارند. این پیوندها، پردازندهها را در یک پشته متصل نموده، به آنها اجزا میدهند تا با یکدیگر ارتباط برقرار کنند.
پنده افزود:
ما مشخص کردیم که چگونه یک عامل میتواند سامانهی ارتباطی را هدف قرار داده تا عملکرد نادرست در تراشهها را آغاز کند. نقش ارتباطات و تهدیدات، در گذشته برای جامعهی تحقیقاتی روشن نشده بود.
پژوهشگران در حال حاضر روی توسعهی راههایی برای کاهش این مشکل، کار میکنند؛ مانند روشهای خودکار و الگوریتمهایی برای شناسایی و خنثیسازی حملات.