ورود هانیول به رقابت برتری کوانتومی
به گزارش کارگروه فناوری اطلاعات سایبربان؛ شرکت آمریکایی هانیول (Honeywell) مدتی قبل اعلام کرده بود که قصد دارد قدرتمندترین رایانه کوانتومی جهان را تولید کند.
تونی اوتلی (Tony Uttley)، مدیر بخش راهکارهای کوانتومی هانیول به تازگی اعلام کرد:
ما انتظار داریم در طی 3 ماهه آینده قدرتمندترین رایانه کوانتومی جهان را معرفی کنیم.
ادعای مطرح شده توسط هانیول شباهت بسیاری به گزارش‌های منتشر شده از سوی گوگل و IBM برای پیروزی در رقابت برتری کوانتومی دارد؛ اما هانیول از روشی متفاوت برای تولید سامانه خود بهره می‌گیرد. برخلاف گوگل که با استفاده از ابر رسانه‌ها و نگهداری از دستگاه در دمای نزدیک به صفر مطلق سیستم 53 کیوبیتی خود را به وجود آورده و به برتری کوانتومی مورد نظرش رسید؛ هانیول از روشی بهره می‌گیرد که به کیوبیت‌های کمتری نیاز دارد.
هانیول قصد دارد از روشی جدیدی به نام «حجم کوانتومی» (Quantum Volume)، بهره بگیرد که IBM آن را به وجود آورده است. در این روش می‌توان با استفاده از تعداد کیوبیت‌های کمتر به نمونه‌های قوی‌تر دست پیدا کد. برای مثال شرکت IBM با استفاده از 28 کیوبیت به توان 32 کیوبیت دست پیدا کرده است. هانیول ادعا می‌کند با کمک این روش و بهبود آن توانسته از به واسطه سامانه‌ای 16 کیوبیتی به توان 64 کیوبیت دست پیدا کند.
اوتلی اظهار کرد، هانیول قصد دارد برای 10 سال آینده در هر سال توان سامانه کوانتومی خود را 10 برابر کند. این در حالی است که IBM وعده افزایش توان 2 برابری در هر سال را ارائه داده است. این موضوع نشان می‌دهد هانیول تا سال 2025 به رایانه‌ای مجهز به 6.4 میلیون کیوبیت دست پیدا می‌کند؛ اما IBM سیستمی با 1000 کیوبیت خواهد داشت.
هانیول برای توسعه رایانه خود از تله یونی ایتربیم (ytterbium ions trapped) در میدان مغناطیسی به وجود آمده در شیاری باریک ایجاد شده در یک تراشه بهره گرفته است. در این روش بقای کیوبیت‌ها به حالت الکترون خارجی یون‌ها و هسته آن وابسته هستند. دستیابی به این وضعیت و دست‌کاری وضعیت کیوبیت‌ها توسط پرتوهای لیزر امکان‌پذیر است. همچنین به کمک این روش مدت‌زمان بقای کیوبیت‌ها تا حد بسیار زیادی افزایش پیدا می‌کند. از طرفی کیوبیت‌ها می‌توانند در اطراف تله ایجاد شده در تراشه حرکت کنند تا امکان تعامل آن‌ها با الگوریتم‌های کوانتومی فراهم گردد.
هانیول ادعا می‌کند در روش یاد شده سامانه می‌تواند وضعیت کیوبیت‌ها را بدون آسیب زدن به حالت آن یا دیگر نمونه‌های اطرافش بررسی کند؛ در نتیجه سطح پایداری کل سیستم افزایش پیدا می‌کند.
