به گزارش کارگروه بین الملل خبرگزاری سایبربان، دیوید ون ویل، دستیار دبیرکل ناتو برای چالش‌های امنیتی نوظهور، هفته گذشته در پانزدهمین کنفرانس سالانه بین‌المللی درگیری سایبری (CyCon) در تالین گفته بود که اعضای ناتو شروع به شناسایی فضای سایبری به‌عنوان «محیط مورد مناقشه دائمی» خواهند کرد.
توافقی که در اجلاس سال 2023 ویلنیوس در لیتوانی در ماه ژوئیه انتظار می‌رود، در واقع دنباله ی تصویب یک مفهوم استراتژیک جدید در مادرید است که در سال گذشته صورت گرفته بود.
در واقع طرحی جدید که چالش‌هایی را که اتحاد با آن مواجه است و نحوه پاسخگویی به آنها پس از تهاجم روسیه به اوکراین و پیامدهای گسترده تر آن برای امنیت در اروپا را نشان می‌دهد.
ون ویل می گوید:
جنگ تجاوزکارانه روسیه در اوکراین بسیاری از تئوری ها را در مورد نقش سایبری در درگیری ها تأیید کرده است. روسیه قبل از حمله به اوکراین و در جریان خصومت‌ها از قابلیت‌های سایبری استفاده زیادی کرده است و احتمالاً پس از مرحله جنبشی این درگیری نیز به استفاده از آنها ادامه خواهد داد.
او می گوید تا کنون جنگ نشان داده است که حملات سایبری جایگزینی برای اقدامات جنبشی نیستند، بلکه بخشی قدرتمند از عملیات چند دامنه ای هستند که اثرات تجمعی دارند.
وی در سخنانی پیش از حمله متقابل مورد انتظار اوکراین پس از ارائه حمایت نظامی غرب، هشدار داده بود که با ادامه جنگ، روسیه و نیروهای نیابتی آن با تغییر شانس خود در میدان نبرد، ریسک بیشتری خواهند داشت.
او معتقد است که در حالی که به تهدید ناشی از شکست‌های نظامی روسیه در اوکراین پرداخته می‌شود، اعضای ناتو باید به اقدامات چین برای ایجاد یک رویکرد جهانی جدید برای رفتار دولتها در فضای سایبری که به نفع محدودیت‌ها بر آزادی‌های اساسی است، توجه داشته باشند.
ون ویل می گوید:
برای رسیدگی به این موضوع، متحدان ناتو وضعیت دفاع سایبری خود را تنظیم خواهند کرد و در پاسخ به حملات تحت حمایت دولتها، فعال تر و قاطع تر خواهند شد. ما باید از نام بردن و شرمساری عوامل مخرب در واکنش به حوادث سایبری مجزا فراتر برویم. باید روشن شود که چه هنجارهایی در حال شکسته شدن هستند.
ما باید نقش مدافعان سایبری نظامی خود را در زمان صلح تقویت کنیم. و این موضوعی مهم است؛ زیرا در بیشتر زمینه‌های ملی، ارتش تنها در زمان بحران و درگیری وارد عمل می‌شود.
اما، ون ویل همچنین هشدار می دهد که فضای مجازی هرگز به طور کامل در صلح نخواهد بود، یک اصطکاک دائمی وجود دارد، و در نتیجه باید از سناریوهایی که در آن انتظار می رود ارتش‌های متحد در ناتو نوعی تحویل جادویی را انجام دهند تا بدون اینکه در اتاقی برای پیشبرد بحران حضور داشته باشند، قدرت را به دست بگیرند، جلوگیری کرد.
او در ادامه می افزاید که فراهم نمودن امکان همکاری غیرنظامی- نظامی در طول زمان صلح، بحران و درگیری، و در بین تمام این مراحل، امری ممکن است، اگرچه ماهیت دقیق این ادغام هنوز مشخص نیست.
هنگامی که اوایل سال جاری ون ویل در کنفرانس امنیتی مونیخ با خبرگزاری ریکورد (The Record) صحبت کرد، از کار بی نظیری که شرکت هایی مانند مایکروسافت و گوگل در اوکراین انجام داده اند تمجید کرده و گفته بود که این اتحاد باید همکاری ساختاری بیشتری را با بخش خصوصی در نظر بگیرد.
مفهومی که در ویلنیوس تایید می‌شود، شامل یکپارچه‌سازی تخصص و قابلیت‌های صنعت به صورت دائمی برای محافظت بهتر از شبکه‌های خودی، عملکرد در فضای سایبری و شکل‌دهی به آن مطابق با ارزش‌های افراد عضو است.
علاوه بر این مفهوم، ناتو همچنین مکانیسم جدیدی را برای تسهیل کمک بین متحدان در صورت افزایش بیش از حد توانایی های واکنش ملی در طول بحران اعلام خواهد کرد، که پس از بررسی دولت آلبانی برای اجرای تعهدات دفاع دسته جمعی ناتو در ماده 5 در پی یک حمله سایبری توسط دولت ایران علیه این کشور صورت گرفته است.
متحدان همچنین سطح مقاومت ملی سایبری را افزایش خواهند داد.
آنها با اهداف جدید و جاه‌طلبانه‌تر دفاع سایبری ملی و حداقل الزامات به عنوان بخشی از آنچه تعهد دفاع سایبری جدید نامیده می شود، موافقت خواهند کرد.
