تقسیم‌بندی اینترنت میان چین و آمریکا

به گزارش کارگروه بین‌الملل سایبربان؛ افراد برجسته کشورهای غربی، غایبان بزرگ‌ترین کنفرانس وب چین بودند. اما در غیاب آنها، ناظران محلی صنعت فناوری این کشور از مطرح کردن دیدگاه منحصربه‌فردشان برای اینترنت جهانی بسیار خوشحال شدند. 

بر خلاف حضور تیم کوک (Tim Cook) و ساندار پیچای (Sundar Pichai) در کنفرانس جهانی اینترنت در شهر ووژن، چین در سال 2017، کنفرانس امسال با حضور افرادی چون ما هاتنگ (Ma Huateng)، رئیس شرکت هولدینگ «Tencent» برگزار شد. آنها در این نشست مفهوم حاکمیت دقیق و سخت‌گیرانه را مطرح کردند که سرچشمه نوآوری برای انقلابی کردن کسب و کار و مدرنیزه کردن اقتصاد چین محسوب می‌شود. بخش اول، برخلاف مدل معروف آمریکایی است که 2 شرکت علی‌بابا و تنسنت از 10 شرکت ارزشمند دنیا را تشکیل می‌دهد.

این تعالی سریع، اریک اشمیت (Eric Schmidt)، مدیر سابق گوگل را تشویق به اعلام این موضوع کرد که اینترنت تا دهه آینده به 2 قسمت تقسیم می‌شود؛ زیرا دولتهای مقتدر کنترلهای همهجانبه چین را قبول میکنند. در یک سو، فضای سایبری با پشتیبانی ارتباطات آزاد قرار دارد؛ در حالی که طرف دیگر، جهانی بی‌مرز و کاملاً پوشیده است که بسیاری افراد مشتاق به ارائه اطلاعاتشان در برابر خدمات هستند.

در مهم‌ترین گفتگوی صنعت فناوری چین، ما هاتنگ به همراه عده‌ای از مقامات دولتی سرنوشت این کشور را برای تبدیل شدن به قدرت اینترنتی جهان بیان کرده و خواستار تعادل بیشتر در اداره کردن فضای سایبری شدند. رگولاتورهای چینی، از زمان کنفرانس افتتاحیه در سال 2014 مفهوم حاکمیت سایبری را مطرح می‌کردند.

اما دوگانگی میان صنایع فناوری آمریکایی و چینی هرگز به اندازه امروز مورد توجه نبوده است، زیرا این 2 کشور به عنوان ثروتمندترین کشورهای جهان، وارد درگیریهایی شده‌اند که شاید یک نظم جهانی جدید ایجاد کند. همانطور که شرکت‌های آمریکایی مانند گوگل و فیس‌بوک به دلیل نقض حریم خصوصی و اجازه دادن برای سخنرانی‌های نادرست در معرض اخراج قرار گرفته‌اند، همتایان چینی در حال جلب توجه مشتریان خود به عنوان مدل برتر و در حال حرکت به سمت منافع دولتی هستند.

ما – که به «Pony» نیز شناخته می‌شود – خطاب به نمایندگان گفت:

اقتصاد چین مانند اقیانوسی وسیع است؛ طوفان‌ها نمی‌توانند در آن اختلالی ایجاد کنند. این اقیانوس پتانسیل بازار عظیم و فضایی بزرگ برای نوآوری دارد. من معتقدم که این نه تنها فرصت پیشرفت برای صنعت اینترنت، بلکه برای تمامی بخش‌ها است. این فرصتی برای چین و تمام دنیا محسوب می‌شود.

سخنان شی جین‌پینگ (Xi Jinping)، رئیس‌جمهور چین در ابتدای کنفرانس خوانده شد؛ وی خواستار احترام متقابل در فضای سایبری از سوی 2 کشور بود.

شکاف فعلی در رویکردها، مفاهیم عمیقی دارد و شاید مانع حضور معنادار شرکت‌هایی چون فیس‌بوک و آلفابت در بزرگ‌ترین منطقه تلفن همراه و اینترنت در جهان شد. این آشکارسازی چیزی است که هنک پولسون (Hank Paulson)، وزیر سابق خزانهداری آمریکا آن را پرده آهنین اقتصادی برای تقسیم جهان به 2 قسمت درصورت ناتوانی 2 کشور در حل تفاوت‌های راهبردی معرفی کرد. 

بر خلاف مدل نسبتاً بی‌واسطه آمریکایی، رویکرد چینی به سمت ضرورتی با هدف حمایت از حکمرانی حزب کمونیست حرکت می‌کند. با هر فرضیه‌ای برای تضعیف این هدف، مانند پورنوگرافی، بازی‌های اعتیادآور یا اختلاف عقیده، شدیداً مخالفت می‌شود. چین پایین‌ترین سطح آزادی اینترنت را در میان 65 کشور بررسی شده بوسیله سازمان غیردولتی «Freedom House» دارد. منتقدان این مدل معتقدند که شرکت‌هایی مانند : علی‌بابا و تنسنت رونق یافتند، زیرا پکن با ایجاد موانعی برای بازیکنان جهانی مانند فیس‌بوک، باعث افت رقابت می‌شود. آنها می گویند که دست سنگین و غیرقابل پیشبینی دولت مانعی برای تولید است. 

نمایش اول: سخت‌گیری چندین ماهه بازی که به از بین رفتن بیش از 200 میلیارد دلار ارزش بازار تنسنت در سال 2018 کمک کرد. 

گری ریچل (Gary Rieschel)، شریک بنیانگذار شرکت «Qiming Venture Partners» در این خصوص اعلام کرد:

این کار ترس را بیشتر می‌کند. هر بار که شما شاهد از دست رفتن این حجم ارزش بالا هستید، میتوانید دولت چین را مشاهده کنید. زمانی که بهترین و درخشان‌ترین افراد شما کاملاً متعهد به حضور در آنجا نباشند، هیچ کشوری مانند چین برای حل مسائل تلاش نمی‌کند. این قلمرو جدیدی است که ما قبلاً آن را ندیده‌ایم.

این بحث بسته موفق به گزارش سطح رقابتی برای شرمسار کردن صنعت آمریکایی نشد. 

علیرغم سانسور فراگیر، اینترنت چین، با حضور میلیاردها نفر یه عنوان یک ارتش هزاران ساله و داشتن برنامههای فوقالعاده با کاربران بیشتر نسبت به آمریکا، یکی از فعال‌ترین سالن‌های جهان محسوب می‌شود. صنعت جهانی با توجه به برنامه‌هایی مانند وی‌چت در تنسنت یا ویدئوهای کوچک شرکت «Bytedance»، صنعت اینترنت در حال درک دنیای غنی اینترنت چین است. 

کای فو لی (Kai-fu Lee)، کارشناس سرمایه‌گذاری ریسک در انجمن جدید اقتصادی بلومبرگ اظهار داشت:

چرا چین و آمریکا هر 2 تمایل به سرمایه‌گذاری در یک شرکت مشابه را دارند؟ این قطعاً یک جنگ نیست. اما مجدداً به نظر نمیرسد که ما در مسیری برای سرمایه‌گذاری تیم رؤیایی خود قرار داشته باشیم.

در حالی که برخی براین باورند که سانسور، خلاقیت را خنثی میکند، دیگران به اکوسیستم پر جنب و جوش چین اشاره دارند. ژانگ لی (Zhang Lei)، مدیر گروه سرمایه‌گذاری «Hillhouse» معتقد است که صنعت همچنان پویا باقی می‌ماند و دیدگاه از دست دادن پیراهن در بازاهای فرار باعث تحریک کارآفرینان می‌شود.

لی خاطرنشان کرد:

شما می توانید بدون کیف پول خود راه بروید و من فکر میکنم که در واقع الهام‌بخش مجموعه کاملاً متفاوت از شرکت های متولد شده در آن محیط دیجیتال، هوشمند و بومی خواهد بود.

در مرکز ایده اینترنت چینی، حاکمیت اطلاعات قرار دارد؛ طبق قانون چینی تعیین شده از سال 2017، داده‌های شهروندان باید در داخل کشور ذخیره شده و  براساس تقاضا قابل دسترسی باشد. این فلسفه از سوی دولتها از هند تا آسیای جنوب شرقی پذیرفته شد. شرکتهای چندملیتی آمریکایی که در چین کار می‌کنند و این نظریه را قبول کرده‌اند، عبارتند از : شرکت اپل، که سال گذشته تصمیم گرفت تا ریسکی با یک دولت محلی برای ذخیره دادههای کاربر سیستم آیفون روی سرورهای محلی تنظیم کند.

گوگل در آلفابت، نیز یک موتور جستجوی سانسور شده برای بازگرداندن اطلاعات به کشور کشف کرد. مارک زاکربرگ (Mark Zuckerberg)، از شرکت فیس‌بوک سال‌ها است که پکن را متهم کرده است. 

و همانطور که چین بازی طولانی فروش دیدگاه اینترنت کنترل شده و فناوری‌های موردنیاز برای انجام آن را به کشورهای در حال توسعه بازی می‌کند، دیدگاه حزب کمونیست در مورد وب می‌تواند پایانی برای میلیاردها کاربر آینده باشد. 

شرکت عزیز، نخست‌وزیر پیشین پاکستان توضیح داد:

هر کشوری مستقل است و موقعیت خود را بهتر از دیگران درک می‌کند؛ ما نباید به کشوری دیگر بگوییم که این برای تو خوب یا بد است. یک کشور مستقل باید برای خودش تصمیم درست بگیرد.