به گزارش کارگروه بین‌الملل سایبربان؛ سازمان صلیب سرخ جهانی ضمن مشارکت در بحث آزاد شورای امنیت سازمان ملل با موضوع امنیت سایبری و حفظ صلح و امنیت جهانی در فضای سایبری بیانیه‌ای را صادر کرد که به شرح ذیل است.
طی دو دهه گذشته، عملیات سایبری خصمانه به یک نگرانی بسیار مهم برای حفظ صلح و امنیت جهانی تبدیل شده است. هم‌زمان با دیجیتالی شدن جوامع مختلف، قابلیت‌های نظامی کشورها و سایر عوامل نیز در حال دیجیتالی شدن هستند. امروز جامعه بین‌الملل به این نتیجه رسیده است که برخی از کشورها در حال توسعه قابلیت‌های فناوری ارتباطات و اطلاعات در راستای اهداف نظامی هستند و اینکه احتمال استفاده از این قابلیت‌ها در درگیری‌های آینده بین کشورها بیشتر شده است.
با توجه به این واقعیت، سازمان صلیب سرخ جهانی مایل است آسیب احتمالی به انسان‌ها را که استفاده از فناوری سایبری می‌تواند به وجود آورد، یادآوری کند و پس‌ازآن توضیح دهد که چگونه کشورها می‌توانند با اقداماتی در سطح بین‌الملل و ملی این عواقب انسانی را کاهش دهند.
امروزه همه می‌دانند که عملیات‌های سایبری علیه زیرساخت‌های حیاتی غیرنظامی، موجب آسیب اقتصادی چشمگیر، ایجاد اختلال در جوامع و تنش در میان کشورها شده است. در گزارش نهایی کارگروه تحول در زمینه اطلاعات و ارتباطات از راه دور در زمینه امنیت بین‌الملل، همه کشورها به این نتیجه رسیدند که عملیات‌های سایبری علیه زیرساخت‌های حیاتی عواقب مخرب انسانی بالقوه‌ای دارد. گرچه ما به‌عنوان سازمان صلیب سرخ جهانی نمی‌توانیم تأیید کنیم که تمام عملیات‌های سایبری دارای تلفات انسانی هستند؛ اما نگران اثرات مخرب عملیات‌های سایبری مانند اختلال در تأمین برق، سیستم‌های آب یا خدمات پزشکی هستیم. این نوع عملیات‌ها در هرزمانی خطرات حادی را برای انسان‌ها ایجاد می‌کنند. بااین‌حال تجربه به ما نشان می‌دهد ایجاد اختلال در زیرساخت‌های حیاتی غیرنظامی به‌ویژه در جوامعی که براثر درگیری‌های نظامی تضعیف‌شده‌اند، پیامدهای شدیدی را به دنبال دارد.
عواقب انسانی ناگوار اجتناب‌ناپذیر نیستند. کشورها برای اطمینان از اینکه استفاده از عملیات سایبری در هنگام درگیری نظامی با قواعد موجود در قوانین بین‌الملل مطابقت دارند یا نه، باید قدم‌های قاطعی را بردارند که ازنظر ما این امر مستلزم اقدام در سطح بین‌الملل و ملی است.
در سطح بین‌الملل، کشورها تأیید کرده‌اند که قوانین بین‌الملل در محیط فناوری ارتباطات و اطلاعات اعمال می‌شود. اولین و مهم‌ترین آن‌ها تعهدات دولت‌ها، تحت منشور سازمان ملل، به‌ویژه منع استفاده از زور و اجبار برای حل‌وفصل اختلافات بین‌المللی از طریق ابزارهای مسالمت‌آمیز است. اخیراً گروه کارشناسان دولتی سازمان ملل خاطرنشان کرده است که قوانین بین‌المللی بشردوستانه تنها در درگیری‌های نظامی اعمال می‌شود. این گروه اصول مقرر قوانین بین‌الملل ازجمله اصول انسانیت، ضرورت، تناسب و تمایز که در گزارش سال 2015 ذکرشده را یادآور شد و نیاز به مطالعه بیشتر در مورد چگونگی و زمان اعمال این اصول در استفاده از فناوری‌های یادشده توسط دولت‌ها را ضروری دانست و تأکید کرد که یادآوری این اصول به‌هیچ‌وجه به معنی قانونی سازی درگیری یا تشویق برای درگیری نیست. سازمان صلیب سرخ جهانی کاملاً از این دیدگاه حمایت می‌کند که:
عملیات‌های سایبری در ایام درگیری نظامی در یک منطقه خاکستری یا از طریق یک خلأ قانونی انجام نمی‌شوند. این عملیات‌ها تابع اصول و قواعد مقرر در قوانین بین‌الملل بشردوستانه هستند.
برای اطمینان از فهم و اجرای مؤثر قوانین بین‌الملل بشردوستانه، سازمان صلیب سرخ جهانی از مطالعه بیشتر درباره چگونگی و زمان اعمال این قانون استقبال می‌کند. برای جلوگیری از ایجاد اختلال در جوامع و عواقب مخرب انسانی، ما از کشورها می‌خواهیم در تفسیر و به‌کارگیری قواعد و اصولِ قوانین بین‌الملل بشردوستانه ویژگی‌های خاصی از محیط فناوری ارتباطات و اطلاعات را هم مدنظر قرار دهند. سؤالات اساسی در مورد نحوه حفاظت از زندگی غیرنظامیان مستلزم مطالعه بیشتر و مواضع شفاف‌تر دولت‌ها است. برای مثال در دنیایی که به‌طور فزاینده مبتنی بر داده‌ها است، توافق بر سر این موضوع که داده‌های غیرنظامیان باید در برابر حملات مصون باشند، همان‌طور که اسناد کاغذی آن‌ها در برابر حملات مصون هستند. علاوه بر این کشورها باید تأیید کنند عملیات‌های سایبری خصمانه که با ایجاد اختلال به اهداف غیرنظامی آسیب می‌رسانند، باید تابع کلیه قوانین بین‌الملل بشردوستانه باشند.
اگرچه مطالعه و توافق بیشتر در مورد این موضوع که چگونه قوانین بین‌الملل عملیات‌های سایبری دوران درگیری نظامی را محدود می‌کند، مهم است اما این قوانین تنها از طریق اعمال در سطح ملی قابل‌اجرا خواهند بود. در گفتگوهایی که با عوامل و کارشناسان نظامی انجام‌شده، سازمان صلیب سرخ جهانی برخی از اقدامات اساسی را شناسایی کرده که چگونه کشورها می‌توانند و باید از آسیب‌های ناشی از عملیات‌های سایبری در دوران درگیری نظامی جلوگیری کنند. ما می‌خواهیم بر چهار مورد از این اقدامات تأکید کنیم:
- اول، هر کشوری مسئول کلیه ارگان‌های درگیر خود در عملیات سایبری و سایر عواملی است که بر اساس دستورالعمل‌های آن کشور یا تحت نظارت یا کنترل آن کشور عمل می‌کنند. کشورها باید اطمینان حاصل کنند که همه این عوامل به قوانین بین‌الملل بشردوستانه احترام می‌گذارند.
- دوم، کشورها باید فرایندهای داخلی روشنی را ایجاد کنند تا اطمینان حاصل کنند که اگر از ابزارهای سایبری یا روش‌های جنگی استفاده می‌کنند با چارچوب‌های قانونی قابل‌اجرا مطابقت داشته باشند.
- سوم، کشورها موظف‌اند تمام اقدامات احتیاطی ممکن را انجام دهند تا آسیب‌های ناشی از حملاتی که در آن از ابزارهای سایبری و روش‌های جنگی استفاده می‌شود را به حداقل رسانده یا از آن‌ها جلوگیری کنند. در محیط فناوری ارتباطات و اطلاعات ممکن است این موضوع شامل اجرای اقدامات فنی مانند حصارکشی سیستمی system-fencing، حصارکشی جغرافیایی geo-fencing یا یک مکانیسم امنیتی به نام kill switches شود.
- چهارم، کشورها موظف‌اند برای محافظت از جمعیت غیرنظامی در برابر خطرات ناشی از عملیات‌های سایبری نظامی اقدامات لازم را انجام دهند. برخی از این اقدامات ممکن است لازم باشد در زمان صلح کنونی اجرا شود.
