برآورد تهدیدات سایبری اسرائیل (قسمت هجدهم)
دشمنی انسان‌ها با یکدیگر از زمانی آغاز شد که قابیل بر برادرش هابیل، حسد برد و اکنون در قرن بیست و یکم، این دشمنی گستره‌ای به پهنای کل جهان پیدا کرده است. کشورها برای تأمین منافع خود وارد جنگ‌های اجتناب‌ناپذیری شده‌اند و از هر دستاویزی برای چیره شدن بر رقیب بهره می‌برند.
پیدایش فضای مجازی، فرصتی در اختیار کشورها قرار داده تا برای پیشبرد اهداف داخلی و بین‌المللی خود دست به فعالیت در این حوزه بزنند. با گسترش روزافزون این فضا، دامنه تقابل کشورها به این عرصه نیز کشیده شده و جنگ سایبری به‌صورت آشکار و نهان در این فضا انجام می‌شود. رژیم صهیونیستی، برای مقابله با نفوذ ایران و به‌ویژه به بهانه ممانعت از هسته‌ای شدن کشورمان، در این عرصه حضوری فعال دارد و در این راستا از هیچ کوششی فروگذار نمی‌کند.
در این مجال به واکاوی چرایی فضاسازی رسانه‌ای رژیم صهیونیستی علیه ایران می‌پردازیم؛
با توجه به ناکامی رژیم صهیونیستی در بهره‌گیری از عملیات نظامی علیه ایران و عدم همراهی غرب در این زمینه، این رژیم چند سالی است ادعا می‌کند که برای متوقف کردن برنامه هسته‌ای کشورمان دست به جنگی سایبری زده است.
این‌که ناامیدی صهیونیست‌ها از اقدام نظامی برای ضربه زدن به ایران، آن‌ها را به سمت جنگ سایبری کشانده، نکته قابل‌تأملی است. سال گذشته، «هرتزی هلیفی»، رئیس یگان اطلاعات ارتش رژیم صهیونیستی اذعان کرده بود که این رژیم، وارد جنگ سایبری سخت با ایران شده و با همه توان، مانع نفوذ این کشور به سامانه‌های رایانه‌ای بسیار حساس خود خواهد شد.
صهیونیست‌ها با بهره‌گیری از بزرگ‌نمایی و شایعه‌پراکنی، گزارش‌های متعددی مبنی بر توان بالای خود در فضای سایبری در رسانه‌های خود درج می‌کنند. می‌توان قدرت‌نمایی سایبری و افزایش اعتبار و جایگاه خود در نظر مخاطبان را ازجمله اهداف این گزارش‌ها دانست. آن‌ها تلاش می‌کنند خود را قدرتی برتر در فضای سایبر نشان دهند و با اتهام زنی به ایران، جنگ روانی به راه می‌اندازند.
درعین‌حال، رژیم صهیونیستی با اذعان به توان سایبری ایران، خود را در برابر کشورمان آسیب‌پذیر نشان می‌دهد. گزارشی که در سال ۲۰۱۴ توسط کانون مطالعات امنیت ملی اسرائیل انجام شد، ایران را یکی از فعال‌ترین کنش‌گران عرصه فضای سایبری در دنیا معرفی کرد.
کارشناسان مسائل نظامی و راهبردی رژیم صهیونیستی با حضور در شبکه‌های تلویزیونی و با اشاره به ویروس‌هایی نظیر وایپر و استاکس‌نت، تلاش می‌کنند اسرائیل را پیروز جنگ سایبری با ایران نشان دهند. آن‌ها بر حضور نخبگان در مجموعه‌های اطلاعاتی خود از قبیل یگان 8200 افتخار کرده و بر اثرگذاری بالای حملات سایبری خود و زیان‌بار بودن آن‌ها برای زیرساخت‌های ایران تأکید می‌ورزند.
برای نمونه، نیر دفوری، کارشناس مسائل نظامی و راهبردی کانال دو تلویزیون رژیم صهیونیستی در پاسخ به پرسشی درباره کارایی حملات سایبری گفته است: «اسرائیل همواره به دنبال استفاده از هر فرصتی برای ضربه زدن به شریان اقتصادی ایران است.»
به‌زعم کارشناسان، جنگ سایبری، به لحاظ نظامی، سیاسی و تاریخی، هزینه بسیار کمتری را بر رژیم صهیونیستی تحمیل می‌کند. این مزیت باعث شده که نتانیاهو از واشنگتن بخواهد تا از فضای مجازی به‌ویژه توییتر، علیه حکومت ایران استفاده کرده و از آن‌ها برای جنگ علیه این نظام بهره برد. نتانیاهو به مقامات آمریکا توصیه کرده بود که برای از بین بردن مشروعیت حاکمیت در ایران، از سایت‌های اجتماعی استفاده کرده و آشوب‌های داخلی را با ارائه اطلاعات خاص، هدایت کنند.
در جنگ روانی و تبلیغاتی که رسانه‌های رژیم صهیونیستی علیه ایران راه انداخته‌اند، توانمندی‌های ایران در زمینه‌های فناوری و سایبری، پررنگ جلوه داده می‌شود. آن‌ها ادعا می‌کنند که ایران یک ابرقدرت سایبری است و امنیت اسرائیل را تهدید می‌کند. راه‌حل را نیز تداوم اقداماتی مشابه حمله استاکس‌نت می‌دانند.
در پاسخ به چرایی این فضاسازی‌ها باید دو نکته را در نظر داشت؛ اول آن‌که بخشی از این گزارش‌ها و فضاسازی‌های رسانه‌ای کارکردی مشابه جنگ روانی دارد که در پی پوشاندن نقاط ضعف این رژیم است. درست است که رژیم صهیونیستی ادعا می‌کند که در عرصه سایبری پیشتاز است اما در عمل، فضای سایبری و رسانه‌های مجازی از بزرگ‌ترین چالش‌های این رژیم محسوب می‌شود.
گیلاد اردان (Gilad Erdan)، وزیر امنیت داخلی و امور راهبردی اسرائیل می‌گوید: «اسرائیل در میانه یک جنگ شناختی است، جنگی که قسمتی از چالش راهبردی جدید است. یکی از خطوط مقدم، شبکه‌های مجازی هستند و تهدیدات پیش روی اسرائیل، از تحریک برای نابودی اسرائیل تا کمپین‌های بدون خشونتی همچون بایکوت، تحریم و منصرف کردن سرمایه‌گذاران، همه برای بی‌اعتبار ساختن اسرائیل برنامه‌ریزی‌شده‌اند.»
دوم آن‌که این فضاسازی‌های رسانه‌ای، با هدف توجیه اقدامات (شما بخوانید خرابکاری‌های) بعدی احتمالی آن‌ها صورت می‌گیرد. اردان و وزیر دادگستری اسرائیل، آیلت شاکد (Ayelet Shaked)، به‌طور مشترک، لایحه‌ای را با عنوان قانون فیس‌بوک تدوین کرده اند که به رژیم غاصب اجازه می‌دهد از انتشار پست‌هایی که می‌تواند موجب تهییج فلسطینی‌ها شود، جلوگیری کند. هم‌اکنون اسرائیل با فیس‌بوک در حال مذاکره است تا این قانون را به مرحله اجرا درآورد. یک گروه اجرایی نیز برای انجام این کار تشکیل شده است.
در پایان باید یادآور شد که مطمئناً طراحی و ساخت ویروس‌هایی همچون استاکس‌نت، مستلزم صرف زمان و هزینه بسیار برای صهیونیست‌هاست. به گواه برخی تحلیلگران، ابتکار عمل ایران در رویارویی با چنین حملاتی، تلاش‌های صهیونیست‌ها را ناکام خواهد گذاشت. همان‌گونه که حمله استاکس‌نت باعث بهبود وضعیت دفاع سایبری کشور و پیشرفت آن شد. ایران باید با شناخت عرصه سایبری و حضور فعال در آن، اجازه عرض‌اندام را از رژیم صهیونیستی گرفته و مانع از وارد آمدن زیان به زیرساخت‌های کشور شود.
اگر اخبار مربوط به حملات سایبری را ملاحظه کنیم، می‌بینم اسراییل نیز مانند همتای خود آمریکا، همیشه خود را قربانی حملات نشان می‌دهد و از جاسوسی‌ها و حملات سایبری خود سخن نمی‌گوید؛ مثلاً جاسوسی اسراییل از طریق بدافزار دوکو، در خلال مذاکرات ایران با کشورها 1+5، نمونه‌ای از این تهدیدات است، اما رژیم صهیونیستی حتی سخنی از این تهدید در رسانه‌ها به میان نمی‌آورد. حمله‌ی استاکس‌نت را نیز باید به این مورد افزود. درنتیجه صحبت از آگاهی بخشی سایبری اسراییل، جلب‌توجه کشورها به محصولات این رژیم و رسیدن به رهبری امنیت سایبر دنیا است.
