بازدارندگی سایبری؛ بخش جدید امنیت سایبری
به گزارش کارگروه بینالملل سایبربان؛ مهاجمان سایبری، در جهان امروز، طیف وسیعی از اهداف، مثل زیرساختهای حیاتی تا کمپینهای انتخابات ریاست جمهوری را تهدید میکنند.
سازمانهای فدرال ایالاتمتحده از سال 2005 تا 2015، رشد حوادث سایبری مخرب را 1300 درصد اعلام کردهاند. بیشک، جامعه بینالملل باید در پی راه بهتری برای تقابل با این تهدیدات باشد. بسیاری از متخصصان معتقدند که تمرکز بر بازدارندگی سایبری در این مقطع تاریخی میتواند بسیار راهگشا باشد.
بازدارندگی بر مجبور کردن دشمنان به بازنگری و تجدیدنظر در مورد اقدامات مخربشان تمرکز دارد. کشورهای در این زمینه، مهاجمان را به بررسی هزینههای سنگین و عواقب اقدامات خصمانه خود، وادار میکنند. این امر 2 ویژگی و مؤلفه کلی دارد:
• متقاعد ساختن دشمن به هزینهبر بودن حمله
• مجازات و سازوکار واکنش به اقدامات خصمانه مخرب
سیاستهای بازدارنده، طول جنگ سرد، به خوبی موفق به کنترل اشاعه تسلیحات هستهای شد. حال پرسش کلیدی این است که آیا این رویکرد در مسئله امنیت سایبری نیز راهگشا است؟
باوجود نظرات ضدونقیض کارشناسان در این حوزه، بازدارندگی سایبری و هستهای، چند تفاوت عمده دارند.
• تعداد کشورهای مجهز به تسلیحات هستهای، بسیار محدود بود. این در حالی است که امروزه تقریباً همه کشورها به جنگافزارهای سایبری مجهز هستند.
• جامعه بینالملل، نهادهای مسئول مانند آژانس بینالمللی انرژی اتمی را تأسیس کرده است و این امر تأثیر به سزایی در کنترل تسلیحات اتمی دارد و فضای مجازی بینالملل، فاقد چنین سازمانها و سازوکارهای جهانی است.
• بمبهای اتم، در اختیار دولتها هستند و فقط نظامهای حکومتی میتوانند از آنها استفاده کنند. درحالیکه بدافزارهای سایبری، به آسانی میتوانند از سوی افراد و گروههای کوچک نیز به کار گرفته شوند.
• شناسایی منشأ حملات هستهای امری ساده است. این در حالی است که در فضای سایبری، معمولاً نمیتوان مهاجمان را به راحتی شناسایی کرد.
باوجود همه تفاوتهای ذکرشده، بههیچوجه نمیتوان نتیجه گرفت که تلاشها برای تحقق بازدارندگی سایبری به شکست منجر میشود.
کارشناسان بر این باوراند که باوجود چالشهای بزرگ بر سر دستیابی کشورها به بازدارندگی سایبری کارآمد، 3 عامل مهم میتواند ما را در تقویت بازدارندگی اینترنتی یاری دهد.
• تقویت و اصلاح سازوکارهای تأمین امنیت سایبری
• دفاع فعال در برابر تهدیدات موجود
• ایجاد استانداردهای بینالمللی برای فضای مجازی