افزایش حاکمیت چین بر عرصه ارزهای دیجیتال
معرفی فناوری بلاک چین و ارزهای دیجیتالی را می توان تحولی بزرگ در عرصه های اقتصادی و سیاسی دانست. ورود این فناوری به حوزه های مختلف اعم از بانکداری، بیمه، بازار سرمایه، بهداشت و ... باعث شد تا بستر Crypto به عنوان یک موضوع اساسی در فضای عمومی جامعه تلقی گردد. بنابراین پیش از آن که ضوابطی از سوی دولت ها در خصوص این فناوری اتخاذ گردد، ارزهای دیجیتالی در بستر جامعه مخاطبان زیادی کسب کرد. این جریان موجب خروج ارز از کشورهای بسیاری شد و آن ها را متحمل ضررهای جبران ناپذیر مالی و اطلاعاتی ساخت.
گسترش فعالیت بلاک چین و ارزهای دیجیتال، دولت ها را ملزم به ایجاد یک موضع گیری صریح در رابطه با فعالیت این فناوری در جامعه کرد. برخی از کشورها با این موضوع بسیار منطقی عمل کرده و بلاک چین را به عنوان یک فرصت عالی برای بهبود فرآیندهای اجتماعی و اقتصادی خود دانستند؛ اما در مقابل، کشورهایی هستند که ضرر این بستر را از فواید آن بیشتر می دانند و قوانینی برای منع حضور این فناوری در کشور خود وضع کرده اند.
کشور چین از جمله کشورهایی بود که نسبت به فناوری بلاک چین و ارزهای دیجیتال در ابتدا واکنش مثبتی داشت و در این بستر توانست مقدار 75 درصد از قدرت استخراج جهانی را در اختیار بگیرد. رئیس جمهور چین، شیجینپینگ، بلاک چین را به عنوان بخشی از انقلاب تکنولوژی همراه با هوش مصنوعی، اطلاعات کوانتومی و ارتباطات گوشی همراه و اینترنت اشیا بیان کرد. اما با تمام این موارد اکنون شاهد خبرهایی مبتنی بر ایجاد محدودیت های سنگین و شدید در زمینه رمز ارزها در این کشور هستیم.
با توجه به نظر کارشناسان، رقابت اقتصادی چین و ایالات متحده آمریکا که از گذشته وجود داشته است، با ورود ارزهای دیجیتال به خصوص بیت کوین، رنگ و بوی جدیدی به خود گرفته است. از این رو کشور چین با این شعار که اولویت ابتدایی چین بلاک چین است، نه بیت کوین ... بانک مرکزی چین در حال زمینه سازی ارز دیجیتالی با پشتوانه دولتی و سیستم های پرداخت الکترونیکی میباشد. بنابراین کارشناسان عقیده دارند که محدودیت های اعمال شده در رابطه با بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتالی مربوط به حفظ قدرت اقتصادی چین است.
با تمام محدودیت های موجود چین در مورد ICO ها و ارز های رمز پایه، این کشور بستر مناسبی برای سرمایه گذاری های مختلف در حوزه فناوری بلاک چین ایجاد کرده است. آنچه واضح است، کشور چین به دنبال استقلال و انحصار فناوری های جدید متناسب با نیاز های خود است. این الگوی رفتاری مناسبی است که در گذر زمان می تواند به نتایج مطلوبی منجر شود اما به شرطی که وضع محدودیت ها با پیشرفت و توسعه برنامه های بومی همراه باشد.