اسرائیل و جنگ سایبری
به گزارش کارگروه بینالملل سایبربان؛ کارشناسان غربی معتقدند که سوریه یک آزمایشگاه جنگی عظیم برای روسیه بود؛ ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه اخیراً گفت که تجربه بهدست آمده نیروهای دفاعی کشورش در پشتیبانی از بشار اسد در سوریه، به توسعه سیستمهای جدید تسلیحاتی کمک کرده است. روسیه از ماه سپتامبر 2015 درگیر جنگ داخلی در سوریه شد و به اسد کمک کرد تا در قدرت باقی بماند. دراین خصوص آری اگوزی (Arie Egozi)، سردبیر وبگاه تخصصی «iHLS» مقالهای نوشته که به شرح زیر است :
«مسکو برای اولین بار از این درگیری برای آزمایش جتهای جدید، موشکهای کروز و سایر سلاحهای جنگی خود استفاده کرد؛ به گفته منابع اسرائیلی، روسها همچنین تکنیکها و تجهیزات جدید سایبری و جیپیاس را آزمایش کردند. پوتین در یک نشست عمومی اعلام کرد که سلاحهای جدید روسیه برتر از معادل خارجی آنها است.
پوتین موشکهای جدید بالستیک بین قارهای سنگین موسوم به «Sarmat RS-28»، جت جنگنده «Su-57»، سامانه دفاع هوایی «S-500» و تانک جنگی آرماتا (Armata) را برای استفاده در سالهای آتی معرفی کرد.
منابع اسرائیلی معتقدند که یکی از اهداف حضور روسیه در سوریه، توانایی آزمایش ابزارهای سایبری دربرابر بهترین فناوریهای غربی از جمله سامانه دفاع موشکی بالستیک «Arrow»، اف-35 نیروی هوایی اسرائیل و پهپادها است.
اسرائیل یک قدرت سایبری است؛ به جز چندین شرکت خصوصی فعال برای توسعه ابزارهای تهاجم و تدافع سایبری، واحد مخفی 8200 ارتش اسرائیل نیز بسیار پیشرفته است. این واحد، مسئول جمعآوری اطلاعات سیگنال (SIGINT) و رمزگشایی کدها است. نشریات نظامی از این واحد به عنوان واحد مرکزی اطلاعات ارتش یا واحد ملی اطلاعات سیگنال اسرائیلی (ISNU) یاد میکنند.
این واحد به همراه دیگران مانند واحد تحت نظر نیروی هوایی اسرائیل، مسئولیت دفاع از سیستمهای سلاحی در برابر حملات سایبری و اجازه به پیشرفتهترین سیستمهای تسلیحاتی برای فعالیت در مناطق دارای جیپیاس را برعهده دارند. با وجود اینکه روسیه از سوریه به عنوان محدوده آزمایشی جنگ سایبری از جمله تکنیکهای انکار جیپیاس استفاده میکرد، اما دشمن اصلی سایبری اسرائیل، ایران است. اگر تهران به ساخت سلاحهای هستهای و موشکهای دوربرد بالستیک مجهز به این سلاحها بهسرعت ادامه دهد، مقابله با اسرائیل دیگر موضوع زمان خواهد بود.
ایران دارای قابلیتهای نسبتاً خوب دفاعی و تهاجمی سایبری است؛ به گفته مؤسسه مطالعات امنیت ملی اسرائیل (INSS)، اهداف اصلی ایران برای حمله در سالهای اخیر، عربستان سعودی، اسرائیل و آمریکا هستند. محققان مؤسسه اظهار داشتند که فعالیت سایبری ایران تحت نظر بالاترین سطوح دولتی از جمله رئیس جمهور و فرمانده سپاه پاسداران انقلاب اسلامی است و به چندین روش انجام میشود. اول، دولت ایران براساس درک راهبردی اهمیت سایبری بهشدت در زمینه تحقیق و آموزش سرمایهگذاری میکنند.
دوم اینکه، امضای برجام در سال 2015 میان ابرقدرتهای جهان فرصتی برای تهران در ایجاد همکاری میان دانشگاهها و مراکز علمی سراسر جهان بود. مؤسسه مطالعات امنیت ملی اسرائیل گفت که ایران از این فرصت برای ترویج تواناییهای سایبری خود از طریق همکاری با نهادهای علمی مربوطه سوءاستفاده کرده است؛ ودر نهایت، سوءاستفاده ایران از دانش سایبری خارجی محدود به همکاری رسمی نیست.
در سال 2013، ایران با هدف دستیابی به منابع علمی خارجی مؤسسه مبنا را تأسیس کرد. علاوه بر تمرکز روی حوزه سایبر، این کار به ایجاد قابلیتهای سایبری بیشتر ایران نیز کمک میکرد. تهران مطمئناً خطرات ناشی از فضای سایبری را تجربه کرده است. واضحترین نمونه آن، ویروس مخرب استاکسنت بود که در سال 2012 به زیرساختهای هستهای ایران آسیب رساند. بنابراین، ایران روی حفاظت از زیرساختهای خود در برابر حملات سایبری آتی و در عین حال توسعه تواناییهای سایبری تهاجمی تمرکز کرده است. همین امر منجر به ردیابی پهپاد پیشرفته ارتش آمریکا و سرنگونی آن شد.
در ماه سپتامبر سال 2011، پهپاد «RQ-170» از شرکت لاکهید مارتین از سوی نیروهای ایرانی نزدیک شهر کاشمر در شمال شرقی ایران شناسایی شد. دولت ایران اعلام کرد که این پهپاد بهوسیله واحد جنگ سایبری ردیابی و کنترل شد و درنهایت این هواپیمای بدون سرنشین پیشرفته سالم بر زمین نشست.
پس از آن، آمریکا به قابلیتهای سایبری ایران پی برد و همین امر موجب همکاری بیشتر با شرکتها و سازمانهای اسرائیلی شد. این همکاریها اکثراً محرمانه، اما نتایج آنها آشکار هستند. به عنوان مثال، سال گذشته صنایع هوافضای اسرائیل و هانیوِل توافقنامهای برای توسعه مشترک یک سیستم ناوبری پیشرفته ضد جیپیاس امضا کردند.
در بخشی از این توافقنامه، هر 2 سازمان متعهد به مهندسی، ساخت و راهاندازی یک راهحل ترکیبی شدند. این فناوری جدید سیستم موجود ضد جیپیاس آدا (ADA ) را با سیستم ناوبری جیپیاس جاسازی شده ترکیب میکند. سیستم آدا به عنوان یک سیستم فرعی یا یک ماژول تعبیه شده در سیستمهای ناوبری هانیوِل ادغام خواهد شد.
به گفته هر 2 شرکت، راهحل مشترک برای برنامههای ناوبری نظامی (SAASM / P(Y) Code) کاربرد دارد و میتواند از دستورالعملهای آینده جیپیاس (کد M) پشتیبانی کند.
ناوبری، ارتباطات و جمعآوری اطلاعات و سیستمهای جنگ الکترونیکی مدرن ادغام شده در پلتفرمهای مدرن به دسترسی بیوقفه ناوبری مبتنی بر ماهواره و زمانبندی فعالیت متکی هستند. با وجود این وابستگی، هنوز بسیاری از پلتفرمها ضدپارازیت برای محافظت از این داراییهای مهم استفاده نمیکنند.
کارشناسان بر این باورند که حتی اخلالگرهای قدرت پایین نیز میتوانند عملکرد سیستمهای ماهوارهای جهانی ناوبری را مختل یا انکار کنند؛ بنابراین، ظرفیت پلتفرم برای انجام این مأموریت کاهش مییابد.
اسرائیل همزمان با تلاش دفاعی، با همکاری ایالات متحده در حال توسعه سیستمهای سلاحی برای فعالیت در مناطق بدون جیپیاس است. در طول سال 2019، نیروی هوایی اسرائیل بیش از 200 حمله هوایی علیه اهداف ایرانی در سوریه انجام داد. این در حالی است که روسها بسیار نزدیک به اهداف هستند. تمام این حملات در حالی انجام میشدند که منطقه تحت پوشش سیستمهای انکار جیپیاس بود.
برای اجرای حملات در چنین منطقه حساسی، نیروی هوایی اسرائیل از برخی سیستمهای سلاحی بسیار پیشرفته برای آسیب به اهداف با دقت بالا با وجود اخلالگرهای جیپیاس استفاده کرد.»