اجلاس سایبر ویک 2018: اهمیت حوزه سایبری در اسرائیل

به گزارش کارگروه بین الملل سایبربان؛ رسانه‌های اجتماعی بریتانیا در نشستی همراه با رامی افراطی (Rami Efrati)، رئیس سابق بخش غیرنظامی دفتر ملی سایبری رژیم صهیونیستی در دفتر نتانیاهو و ایدو معد (Iddo Moed)، هماهنگ‌کننده سایبری وزارت امور خارجه، در تل‌آویو با روزنامه‌نگاران بین‌المللی در جلسه‌ای غیررسمی در مورد رویکرد دولت اسرائیل برای توسعه یک اکوسیستم سایبری به گفتگو پرداختند.

افراطی در این نشست پیشنهاد داد که امکان دستور مستقیم توسعه امنیت سایبری وجود ندارد و تمام کاری که دولت باید انجام دهد این است که ابتدا تنظیمات را انجام داده و سپس تلاش کند تا صنعت را تشویق به پیروی از این مسیر نماید؛ اما اسرائیل به‌صراحت همان کاری را می‌کند که مُعِد گزارش داده است؛ مُعِد معتقد است که حدود 300 رئیس دولتی و وزیر امور خارجه از این دولت بازدید کرده‌اند و به‌طور خاص به دنبال کشف نحوه برخورد اسرائیل با تروریسم و فناوری و البته امنیت سایبری، به‌عنوان مهم‌ترین بخش فناوری، هستند.

اکوسیستم ایجادشده در اسرائیل ترکیبی از اجزاء آکادمی‌ها، دولت، ارتش و تجارت توصیف ‌شده است. در این میان دولت برای بروز نوآوری ها از رویکردی ضعیف برای تغییرات استفاده کرده است. به گفته افراطی، کلید موفقیت اسرائیل به سال 2012 بازمی‌گردد که بنیامین نتانیاهو تصمیم می‌گیرد خودش را مسئول سایبری دولت معرفی کند زیرا معتقد است که تهدیدات سایبری بزرگ‌ترین تهدیداتی هستند که این کشور با آن‌ها روبروست و البته یکی از بزرگ‌ترین فرصت‌های تجاری محسوب می‌شود.

نتیجه این بود که همه ادارات باید همکاری می‌کردند تا نخست‌وزیر بودجه را مشخص کند؛ بدین معنا که اداره سایبری اسرائیل به‌طور مستقیم باید به نخست‌وزیر گزارش دهد. پیشرفت دیگر رژیم صهیونیستی مربوط به سال 1997 است که ابتکار دولت الکترونیک خود را معرفی و به‌طور مؤثر آن را هدف اصلی مهاجمان قرارداد. اکنون دولت الکترونیک یکی از امن‌ترین بخش‌های اسرائیل است. در سال 2010، مؤسسه امنیت زیرساخت ملی برای محافظت از زیرساخت‌های ملی حیاتی تأسیس شد و در یک لیست 28 تایی از سازمان‌ها، این اداره به‌عنوان رگلاتور انتخاب شد.

افراطی اظهار داشت:

ازلحاظ فرهنگی، خدمات ملي اسرائيل و تهديد خارجی آن به همبستگی ملی و درک نياز به يک ذهنيت هوشیارانه امنیتی و نگرش مثبت نسبت به دخالت دولت توسط استارت آپ های تازه‌کار اضافه شد. موفقیت 200 میلیون دلاری IPO های سایبری حتی بر مادران نیز اثر گذاشته است و آن‌ها دیگر به دنبال وکیل یا دکتر شدن فرزندانشان نیستند و در عوض ترجیح می‌دهند که یا در حوزه سایبری فعالیت کنند یا با فردی در این زمینه ازدواج کنند.

وی افزود:

علاوه بر این، باوجوداینکه اسرائیل بر محدوده کوچکی تسلط دارد، اما با داشتن فارغ‌التحصیلان واحد 8200، اسرائیل گروهی از کارشناسان جوان سایبری را باتجربه عملی در دنیای واقعی در اختیار خواهد داشت. دو مورد مهمی که این واحد آموزش می دهد، رهبری و همکاری با شرکت‌هایی است که نه‌فقط توسط اعضای واحد تشکیل‌شده‌اند بلکه همکارانی که در کنار یکدیگر کار می‌کنند.

به گفته مقامات اسرائیلی، نقش دولت تمرکز بر شناسایی و دست‌وپنجه نرم کردن با مسائل بحرانی است.

پیشرفت دیگر اسرائیل قطعنامه 361 از سوی نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی و قرار دادن اسرائیل در بین پنج کشور برتر در حوزه امنیت سایبری بود. برای این کار باید هزینه زیادی مصرف شود و افزایش موجودی مردم مستلزم سرمایه‌گذاری بیشتر درزمینهٔ آموزشی است؛ ازاین‌رو نخستین مدرک کارشناسی ارشد امنیت سایبری در دانشگاه نِگو داده شد. دلیل قرار دادن این مدرک در این دانشگاه پذیرفتن سایبری به‌عنوان موضوعی دانشگاهی شامل نرم‌افزار، مهندسی، اخلاق، کسب‌وکار و مدیریت است. به گفته افراطی، باید به دنبال بهترین افراد در کشور بود و مردم اسرائیل باید نحوه مقابله با حملات سایبری را درک کنند.

گام‌های عملی دولت اسرائیل شامل تأمین مالی 50 درصدی برای تحقیق و توسعه و حمایت از استارت آپ هاست، علی‌رغم اینکه این استارت آپ ها شاید در بسیاری موارد شکست بخورند، برخی به غول‌های جهانی فروخته شوند و برخی خودشان به ابرقدرت تبدیل شوند. اسرائیل آگاهانه به دنبال جذب شرکت‌های آمریکایی و اروپایی برای ایجاد تسهیلات تحقیق و توسعه بوده و با ورود مایکروسافت، آی بی ام، پی پال، آمازون و اینتل در میان دیگران نیز موفق بوده است.

اسرائیل علاوه بر ایجاد یک تیم پاسخگویی اضطراری سایبری ملی، تیم‌هایی را برای بخش های انرژی و مالی با برنامه‌هایی برای کنترل ترافیک و محیط‌زیست تأسیس کرد. دولت همچنین به دنبال استفاده غیرمادی از فناوری بلاک چین، امنیت خودکار و امنیت سایبری درزمینهٔ سلامت نیز بود.

نظر افراطی در مورد حملات سالانه ضد اسرائیلی طرفداران فلسطین توسط افراد ناشناس در وب‌سایت دولت اسرائیل، این بود که دفاع قوی‌تر شده است و حتی نیازی به جبران نیست اما تأیید کرد که دولت عملاً حملات انکار سرویس توزیع‌پذیر و انفجار وب را به عنوانی پوششی فریبنده برای نوعی دیگر از حملات بکار برد. مشارکت داوطلبانه شرکت‌های مختلف برای کمک به دفاع به‌عنوان قسمتی از روابط بین بخش‌ها، ایجاد اعتماد و همکاری برای به اشتراک‌گذاری اطلاعات را به همراه خواهد داشت.

افراطی گفت:

یکی دیگر از جنبه‌های کمک به شرکت‌ها اطمینان از تداوم مشارکت برای مقابله با حملات است. هیچ‌گاه نباید به رسانه‌ها دروغ گفت. اگر چیزی را نمی‌دانید باید به ندانستن اعتراف کنید.

نقش دولت در حوزه سایبری به تسهیل مقررات کمک می‌کند، زیرا شرکت‌ها باید مقررات را به اشتراک بگذارند، اما در برخی شرایط رقبا به خاطر ترس از نقض قوانین نمی‌توانند باهم باشند و درنتیجه مکانی برای بیان قانون ازجمله به اشتراک‌گذاری اطلاعات از طریق گروه‌های پاسخگویی اضطراری سایبری ملی باید وجود داشته باشد.

انتظار پیش‌نویس قانون پیشنهادی در Knesset در پاییز آتی و اجرای آن تا پایان سال وجود دارد و مسئولیت‌ها باید مشخص شوند تا شرکت‌ها بدانند که چه چیزی نیاز دارند. تا سال 2016 دولت اسرائیل تصمیم به استفاده از سایبر به‌عنوان یک سلاح تهاجمی نداشت، زیرا امنیت تا این حد مدنظر نبود. علی‌رغم گزارش‌های اخیر در مورد نفوذ در روی گیری، اسرائیل به دنبال سیستم رأی‌گیری الکترونیک است، زیرا مقامات معتقدند که هیچ سیستمی به‌طور کامل امن نیست اما دولت به کاری که می‌کند ایمان دارد و نحوه دفاع از خود را به‌خوبی می‌داند.

افراطی به این نتیجه رسید که اسرائیل کشوری پیشرو در حوزه سایبری است، هزینه زیادی برای این کار صرف کرده که البته ارزشمند بوده است.