آموزش به روباتها برای تعقیب فرمانده
به گزارش کارگروه فناوری اطلاعات سایبربان، به نقل از «defensesystems»؛ دانشمندان آزمایشگاه تحقیقاتی نیروی زمینی (ARL) و دانشگاه کارنیگی ملون با همکاری یکدیگر در حال آموزش به روباتها هستند تا مأموریتهای خود را به شیوهی بهتری در کنار انسانها انجام دهند. برای شروع، این کار، با دنبال کردن رهبران انسانی بدون کم ترین دخالت انسانها انجام میگیرد.
از چند سال گذشته وسایل نقلیه بی راننده در خیابان های آمریکا مسیر خود را پیدا می کنند و به نظر می رسد این ویژگی دیگر از اهمیت بالایی برخوردار نباشد؛ اما با توجه به گزارش مگی ویگنس (Maggie Wigness)، پژوهشگر آزمایش تحقیقاتی نیروی زمینی، چالشی که این ارگان نظامی با آن مواجه است بسیار بزرگ تر است. برخلاف خودروهای بی راننده ای که گوگل، اوبر یا دیگر خودروسازان توسعه می دهند، روبات های نظامی در محیط های پیچیده حضور دارند. این محیط ها از هیچ یک از علائم راهنما و خطوط خیابان ها بهره مند نیستد و به همین دلیل استانداردهای محیط های شهری کارآیی خود را از دست می دهند.
ویگنس گفت:
در مقایسه با خودروهای بی راننده، محیط هایی که ما در آن عملیات انجام می دهیم به شدت بدون ساختار است. ما نمی توانیم علائم کنار مسیر یا حتی جاده ای را فرض کنیم. ما با انواع مختلفی از زمین کار می کنیم.
چالش های یاد شده فراتر از زمین های متغیر و نامشخص هستند.
وی ادامه داد:
آموزش خودروهای بی راننده به حجم عظیمی از داده های علامت گذاری شده نیاز دارد. این محتوا، چیزی است که در محیط های مرتبط با ارتش از آن بی بهره هستیم؛ بنابراین ما روی آموزش روبات ها براساس میزان کمی داده های نشانه گذاری شده تمرکز کرده ایم.
در آزمایشگاه مذکور، روبات ها آموزش می بینند تا در محیط هایی که انسان ها تعیین می کنند، مسیریابی کنند.
لوییز ناوارو سرمنت (Luis Navarro-Serment)، دانشمند ارشد پروژه ی بالا در موسسه روباتیک دانشگاه کارنگی ملون، با بیان مثالی گفت:
بگویید آنجا یک گودال است. انسان ها به طور کل به گونه ای حرکت می کنند که از رفتن در آن اجتنباب کنند. روبات ها نیز از طریق مشاهده، می توانند یاد بگیرند اقدامی مشابه انجام دهند. این کار از طریق شبیه سازی صورت می گیرد.
پژوهشگران به منظور این که به روبات ها کمک کنند، دستورات متناقض را حل کنند، روی ویژگی های محیطی گوناگون تمرکز کرده اند.
جان راجرز (John Rogers)، پژوهشگر آزمایشگاه نیروی زمینی ادامه داد:
برای مثال ما به روبات ها آموزش می دهیم در هنگام حرکت روی زمین، از چمن ها دوری کند؛ بنابراین یاد می گیرد که علفزار محل مناسبی نبوده و جاده خوب است؛ اما زمانی که به یک روبات دستور داده می شود از میدان دید یک تک تیر انداز دور شود، روبات باید بتواند به صورت همزمان هر دو هدف تعادل برقرار کنند. در نتیجه احتمالا روبات تصمیم می گیرد در چنین شرایطی به سمت چمن ها حرکت کند.
راجرز افزود:
چشم انداز نهایی تحقیقات بالا این است که روبات ها در حالی که ماموریت خود را انجام می دهند در کنار سربازان به انجام ماموریت بپردازند.
پروژه ی مذکور به عنوان بخشی از «اتحادیه فناوری همکاری روباتیک نیروی زمینی» (Army’s Robotic Collaborative Technology Alliance) شناخته می شود و نتیجه ی آن در پاییز 2019 مشخص خواهد شد.