آمریکا در پی تکمیل قطعات پازل ایران هراسی است

به گزارش کارگروه بین‌الملل سایبربان؛ پس از اختراع اولین بدافزار و آزمایش موفقیت‌آمیز آن به مرور زمان کشورها درک کردند که سیانت از فضای مجازی یکی از کلیدی‌ترین چالش‌ها برای حفظ امنیت ملی است. با وجود این که فضای سایبری مزایای بسیاری دارد به مانند یک شمشیر 2 لبه عمل می‌کند و مجرمان سایبری و هکرهای دولتی با اهداف مختلف در آن جولان داده و همواره یک گام جلوتر از متخصصان امنیتی حرکت می‌کنند.

دولت‌های مختلف از چند دهه‌ی قبل به صورت پیوسته به کمک فضای مجازی و اینترنت به جاسوسی از یکدیگر و خرابکاری در سامانه‌ها می‌پردازند. برای نمونه می‌توان به حمله ویروس استاکس نت به تأسیسات هسته‌ای نطنز اشاره کرد که توسط آمریکا و اسرائیل توسعه داده شده بود.

قطعه اول: گسترش اتهامات سایبری به ایران

با توجه به گزارش‌های متعدد منتشر شده از سوی کارشناسان امنیتی کشورهای مختلف مانند آمریکا، پیدا کردن هویت واقعی مهاجمان در فضای مجازی در بسیاری از مواقع غیرممکن است و به سادگی می‌توان آن را منکر شد. با وجود این از چندین سال قبل تاکنون طیف وسیعی از رویدادهای سایبری سراسر جهان، بدون وجود مدارک کافی به ایران نسبت داده شده‌اند.

با نزدیک شدن به چهلمین سالگرد انقلاب اسلامی، تعداد گزارش‌هایی که بیان می‌کردند، ایران با اهداف جاسوسی سایبری و اقتصادی به نهادهای خصوصی و دولتی کشورهای مختلفی حمله کرده است، افزایش یافت. برای نمونه می‌توان به ادعای شرکت‌های امنیتی مختلف در رابطه با حمله‌ی ایران به پارلمان انگلیس و استرالیا، حمله به زیرساخت‌های اینترنت و سامانه نام دامنه (DNS)، کشورهای آسیای غربی و اروپا و بانک‌ها و شرکت نفت آرامکو عربستان، اشاره کرد.

قطعه دوم: تحریک افکار عمومی در فضای سایبری علیه ایران:

حدود یک ماه پس از چهلمین سالگرد انقلاب، میشل مورفورد (Michael Morford)، یکی از فرماندهان سابق نیروی زمینی آمریکا و همکار پروژه امنیت ملی ترامپ (Truman National Security Project) هشدار داد:

نو محافظه‌کاران در واشنگتن سعی دارند آمریکا را هدایت کنند. به نظر می‌رسد جنگ دیگری در خاورمیانه شروع می‌شود و این نبرد با ایران خواهد بود. اگر این موضوع درست باشد، دولت ترامپ باید به منظور استفاده از ارتش و حمله فیزیکی، با ارائه یک طرح توجیهی مناسب، حمایت عمومی مردم را به دست آورد.

مورفورد اشاره کرد: دولت ترامپ می‌تواند راهبردی را مشابه با بوش، قبل از حمله‌ی آمریکا به عراق در پیش گرفته، ایران را تهدیدی جدی برای امنیت ملی این کشور معرفی کند.

وی ادامه داد: تاریخ مصمم است تکرار شود؛ اما به جای این که نزاع بعدی بر سر سلاح‌های کشتارجمعی باشد، درگیری آینده در آسیای غربی، می‌تواند در فضای سایبری شکل بگیرد. با وجود این که آمریکا اعلام کرده بود احتمال دارد در پاسخ به حملات سایبری از سلاح هسته‌ای –با توجه به توان نیروهای سنتی آن- استفاده کند، ممکن است کاخ سفید از یک حمله سایبری برای توجیه حمله نظامی به ایران بهره بگیرد.

قطعه سوم:  APT34

چندین هفته پس از صحبت‌های مقام یاد شده وبگاه ZDnet اعلام کرد، فردی ناشناس با راه‌اندازی کانالی در یک شبکه اجتماعی ناشناس و تماس با آن‌ها، ادعا کرده است که گروه هکری APT34 وابسته به دولت ایران است. همچنین افشاگر مذکور ادعا کرده بود، اطلاعات کاملی از اهداف گذشته این گروه که به نام ایل ریگ (Oil Rig) نیز شناخته می‌شوند و داده‌های به سرقت رفته دارد.

پس از انتشار گزارش مذکور، شرکت‌های امنیتی بسیاری مانند فایرآی، پالو آلتو نتورک، واحد تالوس سیسکو و کرونیکل بازوی امنیت سایبری گوگل، دور جدید اتهام‌پراکنی علیه ایران را آغاز کرده و با تحلیل اطلاعات منتشر شده، تقریباً به صورت روزانه گزارشی را علیه ایران منتشر می‌کنند.

از طرفی تاکنون مقامات کشورهایی مانند آمریکا سخنرانی‌های متعددی نیز علیه ایران انجام داده و آن را تهدیدی جدی برای اینترنت می‌دانند؛ بنابراین به نظر می‌رسد مطابق با گفته‌های میشل مورفورد دولت ترامپ، آماده‌سازی‌های لازم برای بهانه‌تراشی به منظور انجام اقدامات خصمانه یا تحریم‌های بیشتر علیه ایران را آغاز کرده است.

قطعه چهارم:  کاهش دسترسی شهروندان ایرانی به خدمات اینترنتی

تاکنون گزارش‌های بسیاری از سوی توییتر و فیس‌بوک منتشر شده‌اند که با ادعای فعالیت‌های غیرقانونی و جعلی بودن حساب‌های کاربری، اکانت‌های شهروندان ایرانی و فارسی زبان را مسدود کرده‌اند. این 2 شرکت مدعی هستند حساب‌های جعلی وابسته به ایران را شناسایی کرده‌اند که به دروغ‌پراکنی در فضای مجازی و دخالت در سیاست‌های کشورهای دیگر پرداخته‌اند.

همچنین می‌توان به حذف حساب‌های کاربری ایرانی‌ها در اینستاگرام با بهانه‌های مشابه اشاره کرد. همچنین در موج جدید این اقدامات و پس از تروریستی خوانده شدن سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، نه تنها اکانت‌های منتسب به چندین عدد از فرماندهان این ارگان نظامی بدون هیچ دلیل مشخصی حذف شده‌اند؛ بلکه پست گذاشتن در رابطه با افرادی مانند قاسم سلیمانی تخلف محسوب شده و کاربران پیام‌های هشداری را در این رابطه دریافت می‌کنند.

از طرفی می‌توان به حذف برنامه‌های ایرانی در فروشگاه اپل اشاره کرد. به علاوه گوگل نیز بدون هیچ دلیل مشخصی دسترسی 2 شبکه بین‌المللی صداوسیمای ایران را به حساب‌های کاربری یوتیوب و جیمیل مسدود کرده، در تازه‌ترین اقدام با نقض حریم خصوصی به تلفن هوشمند همه‌ی کاربران نفوذ و اقدام به حذف برنامه‌های هاتگرام و طلاگرام (بدون در نظر گرفتن دلیل آن) کرد.

به نظر می‌رسد اقدامات یاد شده تنها گوشه‌ای از تحریم‌های سایبری جدید آمریکا علیه ایران باشد.

نیاز به پاسخی در خور توجه وجود دارد

با توجه به مطلب مطرح شده، مقامات آمریکایی و بسیاری از شرکت‌های امنیتی به صورت پیوسته در حال وارد کردن اتهامات مختلف به ایران هستند و دور جدید تحریم‌های سایبری را علیه ایران آغاز کرده‌اند. این در حالی است که تعدادی بسیار زیادی از کارشناسان امنیتی و حتی مقامات خود آمریکا بارها اعلام کرده‌اند امکان شناسایی متهم اصلی در فضای مجازی بسیار سخت و در بعضی موارد غیرممکن است.

مطمئناً برای بسیاری از افراد این سؤال پیش آمده است که چرا مقامات دولتی و نظامی ایران نسبت به حوادث یاد شده مانند استاکس نت سکوت کرده‌اند؛ اما این نکته قابل‌ذکر است که عدم واکنش مقامات ایرانی در برابر اتهامات وارد شده به ایران، لزوماً به معنای سکوت آن‌ها در برابر شرایط یاد شده نیست؛ بلکه ممکن است در دراز مدت آثار اقدامات متقابل آن‌ها مشاهده گردد.