آزمایش اتصال جنگندههای نیروی هوایی آمریکا به اینترنت استارلینک
به گزارش کارگروه بینالملل سایبربان؛ به نظر میرسد نیروی هوایی آمریکا نیز شروع به استفاده از سیستم اینترنت ماهوارهای استارلینک ایلان ماسک کرده است. استارلینک یکی از گزینههایی بود که هفته گذشته نیروی هوایی ایالاتمتحده در یوتا بهعنوان ابزاری برای بهبود قابلیتهای ارتباطی و پشتیبانی از عملیات F-35A Lightning II آزمایش کرد.
به گفته نیروی هوایی ایالاتمتحده، این آزمایشها با هدف ارزیابی و بررسی ارتباطات پرسرعت در مکانهای دور انجام شده است. بههرحال، همانطور که استارلینک در اوکراین نشان داد جریان اطلاعات در یک محیط جنگی حیاتی است. استارلینک به اوکراین کمک کرد تا در بحبوحه تهاجم روسیه به اینترنت متصل بماند، عاملی که مقامات میگویند به نجات جان افراد زیادی کمک کرده است.
طبق یک بیانیه مطبوعاتی، اسکادران پشتیبانی عملیات واحد 388 از سیستم اینترنت ماهوارهای ایلان ماسک برای اتصال یک مرکز اطلاعاتی مستقر در F-35 استفاده کرد و به نقطه ورودی مرکزی شبکه نیروی هوایی در زنجیره تأمین و تدارکات F-35 بازگشت.
این اقدام با کمک تیمهای سایبری فرماندهی رزم هوایی و ارتباطات رزمی انجام شد.
به نظر میرسد آزمایش اینترنت استارلینک در نیروی هوایی ایالاتمتحده موفقیتآمیز بوده است. این نهاد خاطرنشان کرد واحد 388 در طول این آزمایشهای یکهفتهای خود، سرعت اتصال را حدود 30 برابر سریعتر از سیستمهای milsat فعلی مشاهده کرد. نیروی هوایی ایالاتمتحده ماهیت فشرده این راهحل ماهوارهای را نیز برجسته کرد و گفت یک دیش استارلینک به یک روتری وصل شد که قابل اتصال به F35 بود.
جدای از عملکرد خوب این راهحل، نیروی هوایی ایالاتمتحده خاطرنشان کرد چیزی که استارلینک را متمایز کرده، این واقعیت است که راهاندازی این سیستم ساده و آسان است بهطوریکه تقریباً هر هواپیمای هوایی میتواند برای راهاندازی کل راهحل ماهوارهای در کمتر از ده دقیقه آموزش ببیند. این موضوعی بود که توسط ستوان یکم کوربین مردیت (1st Lt. Corbin Meredith) از اسکادران پشتیبانی عملیات واحد 388 برجسته شد.
کوربین مردیت در انتها یادآور شد:
درواقع، آنچه ما میخواهیم داشته باشیم گزینههایی برای ارتباطات است. ما زیرساختهای ارتباطی را همه جا نداریم، اما با این کار، میتوانیم به SATCOM یا LTE سلولی متصل شویم و سپس بهعنوان آخرین راهحل به قابلیتهای آفلاین روی بیاوریم. این واقعیت که هرکسی میتواند برای راهاندازی این سیستم آموزش ببیند، گزینههای نیروی انسانی بیشتری به ما میدهد و عاملی است برای ایجاد خلبانهای چندبعدی.