استیون سودربرگ، تهیه‌کننده و کارگردان 59 ساله امریکایی است. این سینماگر صاحب سبک به عنوان یکی از مستقل‌ترین و همزمان تاثیرگذارترین فیلمسازان هالیوود شناخته می‌شود. او در بیش از سی فیلم سینمایی به عنوان کارگردان حضور داشته است؛ این جدا از آثار سینمایی و تلویزیونی است که به عنوان تهیه‌کننده ایفای نقش داشته. سودربرگ سال 1989 در بیست و شش سالگی و با اولین فیلم خود، برنده نخل طلای جشنواره کن شد. او سال 2000 میلادی به طور همزمان برای دو فیلم «ارین براکویچ - Erin Brockovich» و «قاچاق - Traffic» نامزد دریافت اسکار شد؛ نهایتا با فیلم سینمایی «قاچاق» به این مهم دست یافت.
نکته ویژه‌ای که در کارنامه هنری استیون سودربرگ به چشم می‌خورد شکست ناپذیری آثار اوست. در بدترین حالت ممکن، فیلم‌های او متوسط و همچنان قابل تماشا هستند. شاید دلیل این ویژگی، تمایل او به تجربه ژانرهای مختلف است؛ نه تنها به عنوان کارگردان؛ حتی در نقش تهیه‌کننده. سریال «Wireless2020» یکی از همین چالش‌های هیجان‌انگیز سودربرگ است. یک سریال کوتاه جذاب در ده قسمت حدودا هشت دقیقه‌ای. زک وچتر و جک سیدمن کارگردانان این سریال هستند. با وجود اینکه سودربرگ به عنوان تهیه‌کننده حضور دارد، اما ردی از امضای هنری او در قاب‌های سریال مشهود است. تای شرایدن(Tye Kayle Sheridan) هنرپیشه اصلی «وایرلس - Wireless» است. لوکاس کیج (Lukas Gage)، فرانچسکا ریل (Francesca Reale)، میس کورونل (Mace Coronel)، سیدنی پارک (Sydney Park) و اندی مک‌داول (Andie MacDowell) دیگر بازیگران این سریال را تشکیل می‌دهند.
داستان سریال
شب سال نوی میلادی است و اندرو با خودروی شورولت قدیمی پدرش در جاده برفی کوهستان کلورادو در حرکت است. او برای شرکت در مهمانی دوستانش عازم این منطقه است. اندرو، مادر و برادرش، عاشق پدرشان بودند. او بر اثر سرطان ریه درگذشت. پس از مرگ پدر، اعضای خانواده روی هم حساس‌تر شده‌اند. اندور دور از چشم مادرش الکل مصرف می‌کند و افراط در این کار، سلامتی او را به خطر انداخته است. پنهان‌کاری‌های اندرو فقط به این مورد محدود نیست؛ رانندگی با خودروی نامزدش دینا، موجب ابطال گواهینامه اندرو و تخریب رابطه آنها شده است.
اما برگردیم به خط اصلی فیلم؛ ریزش بهمن در مسیر اصلی، باعث مسدود شدن جاده کوهستانی شده است. اندرو که برای رفتن به مهمانی و مواجهه با نینا به شدت مُصر است، تغییر مسیر داده و از یک جاده متروکه به راه خود ادامه می‌دهد. اما این جاده نیز از اواسط مسدود است؛ اندور در تمام طول مسیر در حال کار و تماس با گوشی تلفن همراه است. همین مساله باعث می‌شود در یک شیب تند، خودرو از مسیر منحرف شده و میان تلی از برف، گیر کند. اندرو که از ترس افشای ماجرای ابطال گواهینامه، نمی‌خواهد از خانواده‌اش کمک بگیرد، پیاده به مسیر می‌دهد. او در تمام این مدت با دوستش جیکوب در تماس است تا برای کمک به محل حادثه بیاید. کفش نامناسب اندرو باعث سقوط و آسیب به پای او می‌شود. اندرو به ناچار درون ماشین برگشته و به انتظار آمدن جیکوب می‌نشیند، غافل از اینکه... .
برزخ سرد تنهایی!
به اندازه! مختصر و مفیدترین تعبیری که می‌توان از سریال «Wireless2020» داشت همین است؛ به اندازه! همه عناصر جذابیت به مقدار لازم و نه بیشتر در سریال حضور دارند. با وجود اینکه با یک اثر جاده‌ای، آنهم با آب و هوای برفی طرفیم، کارگردان از افراط در نماهای لانگ‌شات برفی به درستی اجتناب کرده است. سریال، دو شخصیت و نصفی نقش اصلی دارد. اولی که اندرو است؛ با بازی استاندارد و باز هم به اندازه تای شرایدن، دومی تلفن همراه اوست. آن نصفه شخصیت هم شنون است؛ یک هویت مجازی که در انتهای سریال حقیقی شده و نقش مهمی ایفا می‌کند.
بسیاری از اِلمان‌های روزمره ما در مواجهه با فضای مجازی و مهم‌ترین ابزار آن یعنی تلفن همراه به شکل هوشمندانه‌ای در قصه «Wireless2020» گنجانده شده است. دروغ! مهم‌ترین مفهومی که در زندگی مدرن امروز با آن سر و کار داریم دروغ است. دروغ و فریب در زیست مجازی به قدری زیاد است که در مواجهه با یک گزاره در فضای مجازی، باید ابتدا بنا را بر عدم صحت آن بگذاریم؛ کاراکتر اندرو، انگار یک شخصیت حقیقی است که در یک برزخ سرد مجازی زندانی شده. برزخی که البته ساخته خود اوست. او با جان خود برای دروغ قمار کرده است. سریال پر از خرده رفتارهایی است که در زیست مجازی امروز با آن سر و کار داریم. از اسکرین‌شات گرفتن‌های پیاپی و بی مورد بگیرید تا کار با دستیار هوشمند صوتی! سریال «وایرلس - Wireless» انگار قصه زندگی خیلی از ماست؛ حداقل بخش‌هایی از آن را در زیست مجازی تجربه کرده‌ایم.
رمز موفقیت «Wireless2020» به دلیل وجود یک فلسفه در سناریوی سریال است. مفهوم "هیچ چیز اتفاقی نیست" که در دست نوشته اندرو نیز به آن اشاره می‌شود. کارگردان می‌داند قرار است چه مفهومی به بیننده القا کند و پلتفرم جذابی هم برای دراماتیزه کردن این مفهوم انتخاب کرده است؛ رابطه یک انسان گرفتار در موقعیتی سخت با همراهی تمام و کمال تلفن همراهش. دلیل جذابیت «Wireless2020»، برخلاف بسیاری از آثار مشابه، تعلیقات کلیشه‌ای مانند تمام شدن باتری تلفن همراه، یا نبود اینترنت در محیط کوهستانی نیست؛ جذابیت این سریال استفاده از سری اشتباهات رفتاری اندرو به عنوان تعلیق دراماتیک است. در واقع رفتار اشتباه اوست که عامل این بدبختی است. یک لیست بلند بالا از نادانی‌های اندرو؛ از سبک زندگی خودخواهانه تا بوق زدن در یک محیط برف‌گیر کوهستانی و وقوع بهمن!
در «Wireless2020» تلفن‌همراه حتی پس از خاموشی نیز، ناجی است؛ نه تنها ناجی صاحبش؛ که نجات دهنده ناجی او، یعنی شنون! پیچیده شد نه؟! اگر به تماشای هفتاد دقیقه اثری خوش ساخت از انسان و تنهایی‌اش علاقه دارید، «Wireless2020» را تماشا کنید. زیاده‌گویی خطاست... .
