چرا پای یوز ایرانی می لنگد؟

هر چند رتبه الکسا در بسیاری از موارد، معیار مناسبی برای ارزیابی نیست اما در مورد جویشگرها (از نوع عمومی و نه تخصصی) و به صورت کلی تر سرویس دهنده ها موضوع کاملا برعکس است. چرا که این رتبه، نشان دهنده میزان توجه کاربران به سرویس مد نظر است.

مسئولین امر در پاسخ به این کاهش توجه کاربران، موضوع راه اندازی فازهای بعدی این جویشگرها را پیش می کشند. اما اگر قرار است سرویس های درخور توجه و متفاوت (به عنوان مزیت نسبی آنها در مقایسه با موتورجستجوهای جهانی) در فازهای بعدی ارائه شود، راه اندازی زودهنگام آنها معنی ای جز فرار کاربران از این سرویس نخواهد داشت. کاربرانی که اکنون کسب رضایت مجدد آنها با توجه به دید منفی ای که به این سرویس پیدا کرده اند (بر اساس آنچه که در فاز یک دیده اند) کاری دشوارتر از قبل است.

اما موج جدید توجه رسانه ای و اخبار پیرامون جویشگرهای بومی، از چند روز پیش و با انتشار خبری مبنی بر پایان مهلت حمایت مالی از جوشگر های ملی در رسانه ها آغاز شد. و به فاصله یک هفته پس از درج این خبر بار دیگرموتور جستجوی یوز رسانه ای شد اما نه در راستای ارائه خدمات به کاربران بلکه در راستای تمدید اخذ حمایتهای دولتی!

در حقیقت خبر دوازدهمین نشست شورای راهبری جویشگر بومی در حالی منتشر شد که موضوع نشست بررسی "گزارش پیشرفت طرح، گزارش از بررسی پیشنهادهای واصل شده در فراخوان، گزارش آخرین وضعیت جویشگر یوز و مدل کسب‌ و کار آن" و شرایط ادامه حمایت از پروژه های ناتمام جویشگر های ملی عنوان شد.

در این جلسه ادامه حمایت از جویشگر یوز منوط به ارائه طرح کسب و کار از سوی این شرکت خصوصی به شورا دانسته شد.علاوه بر آن چه که در سطرهای نخست این نوشتار پیرامون اهمیت و ضرورت راه اندازی جویشگرهای بومی بیان شد، وجود این جویشگر ها از ضرورت های اجتناب ناپذیر دست یابی به اینترنت ملی و راه اندازی شبکه ملی اطلاعات نیز می باشد و به نوعی بر استقلال کشور دلالت دارد اما باید در پیشبرد این هدف ارزشمند به تاثیرات دوگانه تیغ دوبله ای تحت عنوان حمایت اقتصادی توجه ویژه داشت.

حمایت اقتصادی را همواره تیغ دودمی می دانند که اگر درست به کار گرفته شود، سبب رشد و شکوفایی و اگر به صورت غلط از آن استفاده شود سبب شکل گیری نهادهای ناکارآمد و هزینه بر ملی می گردد. اتفاق شومی که در صنایع خودرو سازی ایران افتاد، این صنایع با وجود آنکه از عمری بیشتر از صنایع خودرو سازی کره و عمری به مراتب کمتر از صنایع خودرو سازی چین برخوردارند، هرگز نتوانستند سهمی قابل توجه در بازارهای بین المللی را به خود اختصاص دهند و یا حتی مشتری داخلی را از محصولات و خدمات خود راضی نگاه دارند زیرا حجم حمایت اقتصادی ازاین شرکتها بقدری زیاد بوده که با عرضه محصولات بی کیفیت نیز توان ادامه حیات اقتصادی و رقابت با خودرو های وارداتی را داشته و نیازی به ارتقا کیفیت نداشته اند.

کارشناسان بر این باورند که پروژه های عظیمی مانند پروژه پویشگرهای بومی تا رسیدن به نقطه مطلوب برای درآمدزایی نیاز به حمایت دولتی دارند و در این موضوع شکی نیست.اما باید توجه ویژه داشت که فازبندی های مختلف این طرح ها و افتتاح انها از یک سو و ارائه بودجه های دولتی به آنها با یکدیگر تناسب داشته باشد؛ چرا که در صورتی که حمایت های اقتصادی موجود از پروژه جویشگر های بدون قید و شرط ادامه یافته و این حمایت ها برحرکت به جلو برای ارائه سرویس های جدید و جذب مخاطب و در نهایت بر خودکفایی این طرح ها دلالت نکند، در آینده از پروژه جویشگرهای بومی جز چند سازمان احتمالا عریض و طویل و فاقد خروجی که تنها مصرف کننده بودجه های دولتی باقی می مانند چیزی حاصل نخواهد شد. و در صورتی که حمایت های مالی پیش از رسیدن به نقطه مطلوب، متوقف شود نیز منجر به پروزه ای نیمه تمام و بلااستفاده خواهد شد که به مرور زمان به فراموشی سپرده خواهد شد؛ بلایی که بر سر سایر پروژه هایی از این دست آمده است یوز  به لطف موج خبری ایجاد شده، تا اواخر اسفند ماه 93 یعنی یک ماه پس از افتتاح به رنک داخلی 119 بر اساس آمار سایت الکسا دست یافته بود پس از یک ماه سیر نزولی به خود گرفت و اکنون پس از چهار ماه از آن روز به رتبه داخلی 628 سقوط کرده است!