پوکمون گو؛ الگوی راهبرد امنیت سایبری
به گزارش واحد امنیت سایبربان؛ انگیزه‌هایی پشت هر عملیات هکری وجود دارد که باعث می‌شود در بازی علیه سامانه‌های دفاعی چندلایه سازمان‌ها پیروز شود، فارغ از اینکه این سازمان‌ها از چه فناوری یا راهبردی برای امنیت سایبری خود استفاده می‌کنند. در حال حاضر اغلب مردم می‌دانند که پوکمون گو یک بازی واقعیت افزوده رایگان در سیستم IOS و اندروید است که نقطه قوت آن در وجود موقعیت‌های فیزیکی در مکانیسم بازی است. این بازی به کاربر یک نقشه راهنما می‌دهد که توسط آن می‌تواند به شکار پوکمون های سرگردان در موقعیت‌های حقیقی بپردازد.
اما سؤال اینجاست که چرا صنایع امنیتی از راهبردی مشابه برای ردیابی و شکار تهدیدات امنیت سایبری استفاده نمی‌کنند؟
امروزه هکرها در بازی امنیت سایبری در خط مقدم قرار دارند و اغلب با دور زدن سامانه‌های چندلایه دفاعی شرکت‌ها با استفاده از آخرین فناوری‌های روز، پیروز می‌شوند؛ بنابراین سازمان‌ها تحت فشار، مجبور هستند توانایی‌های شناسایی و حفاظتی تهدیدات سایبری را ارتقا دهند. با این توضیحات صنایع باید در پی ایده‌های نوآورانه برای تغییر بازی باشند. این کار باعث می‌شود تا فناوری‌های خود را به گونه‌ای تجهیز کنند که مهارت‌ها را با هوش عملی ارتقا دهند و از این طریق به جای اینکه منتظر اتفاق افتادن حملات دیگری باشند، آن‌ها را به طور مؤثر و فعالانه شکار کنند.
صنایع امنیتی باید به فکر این طرح ایده‌هایی شبیه پوکمون گو باشند که در آن بازیگران می‌توانند در تعقیب پوکمون ها فراتر از مناطق خصوصی و مناطق محدودشده حرکت کنند و به اموال متعلق به کسب‌وکارها ورود غیرمجاز داشته باشند و حتی از مرزهای کشورها نیز عبور کنند. از این بازی می‌توان به طور مشابه برای طراحی نقشه‌ای برای پیدا کردن هکرها استفاده کرد در حالی که حین رانندگی هستید یا در حال خرید از فروشگاه.
سازمان‌ها در حال حاضر برای تشخیص تهدیدات سایبری از سامانه‌ای کمک می‌گیرند که می‌تواند اطلاعات خطرات سایبری را به اشتراک بگذارد و از سازمان‌های اطلاعاتی کمک بگیرند. در این راه استفاده از هوش مصنوعی نیز آزمایش شده است ولی گزارش‌ها حاکی از شکست مداوم صنایع امنیت سایبری در مقابل هکرهاست. در گزارش اخیر شرکت AT&T آمده است که 62 درصد از شرکت‌ها اذعان کرده‌اند که در سال 2015 نشت اطلاعاتی داشته‌اند. در این گزارش همچنین آمده است که 42 درصد از این شرکت‌ها تأثیر منفی را روی کسب‌وکار خود تجربه کرده‌اند.
تجربه نفوذ به موانع امنیتی حزب دموکرات آمریکا و انتشار اسناد زیادی در زمینه سیاسی، نظامی و امنیتی نشان می‌دهد که هیچ فناوری و تجهیزاتی جلودار انگیزه‌های جدید نخواهد بود و اقدامات مخرب هکری محدود به پول نیست. مقاصد سیاسی می‌تواند بسیار فراتر از آن عمل کرده و به جنگی تمام‌عیار خارج از مرزها تبدیل شود در حالی که مقامات دولت‌ها به هم لبخند می‌زنند و دور یک میز شام می‌خورند. دیپلماسی سایبری تهدیدی جدی برای دیپلماسی مرسوم جهانی به شمار می‌آید و کشوری موفق خواهد بود که بتواند دیپلمات‌های بیشتری را در اختیار داشته باشد. شاید ملت، یک منبع پایان‌ناپذیر قدرت سایبری باشند و شاید هم در صف دشمنان سایبری کشور خود قرار گیرند بدون اینکه بخواهند. به هر حال باید به ایده‌های جدیدی برای تأمین امنیت بیندیشیم.
