ویروسی که سرعت رایانه را افزایش می دهد
به گزارش کارگروه حملات سایبری سایبربان؛ به نقل از «fossbytes»؛ پژوهشگران دانشگاههای MIT و سنگاپور یک روش تولید جدید به وجود آوردند که از یک ویروس بیولوژیکی برای افزایش سرعت رایانههای مدرن استفاده میکند.
محققان روش تازهای را به منظور تولید نوعی حافظه با استفاده از ویروس توسعه دادهاند. این حافظهی جدید به صورت مؤثری، تأخیر موجود در رایانههای مدرن را که در حد میلیثانیه است تا مقدار زیادی کاهش میدهد. تأخیری که در زمان انتقال و ذخیرهسازی اطلاعات بین حافظه موقت و دیسک سخت به وجود میآید.
حافظههای موقت، ابزار ذخیرهسازی سریع، گرانقیمت، اما فرار هستند. در مقابل دیسکهای سخت، بسیار کند بوده، غیر فرار هستند و میتوانند دادهها را برای مدتزمان طولانی در خود نگهدارند. به همین دلیل انتقال اطلاعات بین این 2 بستر، با تأخیر زیادی مواجه است.
برای حل مسئله بالا از حافظه تغییر فاز (Phase Cheng meemory یا PCM) استفاده میشود که سرعتی برای حافظههای موقت داشته و نسبت به دیسکهای سخت نیز از ظرفیت ذخیرهسازی بالاتری برخوردار است. مواد به کار رفته در ساخت این نوع حافظه میتوانند بین «amorphous» و «crystalline» تغییر حالت بدهند.
با وجود مزیت یاد شده هشدارهایی در رابطه با استفاده از حافظههای تغییر فاز وجود دارد. مواد باینری مانند گالیوم آنتیمونید (Gallium Antimonide)، میتوانند عملکرد این نوع حافظه را بهبود دهند؛ اما در هنگام استفاده از چنین موادی مصرف انرژی افزایش یافته و زمانی که دمای مواد به 346 درجه سلسیوس میرسد، ساختارشان از هم گسسته میشود. این مسئله چالش بزرگی را به منظور استفاده از مواد یادشده در سامانههای امروزی به وجود میآورد؛ زیرا دمای تولیدی آنها نیز در همین حدود است.
پژوهشگران برای دستیابی به این هدف از ویروس بیولوژیکی ام 13 باکتریوفاژ (M13 bacteriophage) استفاده کردند تا رشته سیمهای کوچکی ایجاد نماید. در فرآیند سنتی تولید سیمهای کوچک، از مدارهای مجتمعی که دمای آنها به 446 میرسد استفاده میشود که باعث از هم پاشیده شدن ساختار مواد دودویی میگردد. در مقابل، با به کارگیری ویروس یادشده در فرآیند تولید سیمهای کوچک، میتوان محدودیت حافظههای تغیر فاز را تا حد بسیاری برطرف ساخت.
ویژگی بالا احتمالاً باعث خواهد شد تا تأخیر میلیثانیهای فعلی حذف شده و سرعت انتقال و پردازش اطلاعات افزایش پیدا کند. محققان امیدوارند، مهندسان رایانه برای تولید سامانههای سریعتر، در آیندهی نزدیک از دستاورد آنها استفاده کنند.