مغز انسان و رایانه؛ تعامل یا تسلط
به گزارش واحد فناوری اطلاعات سایبربان؛ مغز انسانها از ساختار پیچیده و قدرت بسیار بالایی بهرهمند است. در حال حاضر هوشهای مصنوعی و قدرت پردازشی رایانهها بسیار پیشرفت کرده و در زمینههای مختلف به کار گرفته میشود؛ اما رابطهای که بین انسان و رایانهها برقرار میشود بسیار محدود است. این رابطه تنها به نمایشگر، ماوس، صفحهکلید و دستهی هدایتگر بازیهای ویدئویی محدود میشود.
مهندسین علوم رایانه دانشگاه تافتس آمریکا (Tufts University)، در حال تحقیق برای ایجاد روشی هستند که بتوانند اطلاعات درون و بیرون سر کاربرها را با استفاده از نور و الکتریسیته جمعآوری کنند. این کار با استفاده از حسگری که به سر متصل شده و نور قرمز ارسالی به مغز انجام میشود؛ به عنوان مثال با کمک این روش میتوان سطح اکسیژنی که مغز مصرف میکند را تشخیص داد. در صورتی که کاربر بخواهد در مورد موضوعی فکر کند سطح اکسیژن مغز بالا رفته و رایانهها از این اطلاعات استفاده میکنند تا خود را با کاربر هماهنگ کنند. همچنین این روش به کاربر کمک خواهد کرد تا روی موضوع موردنظر تمرکز کند و بهتر و سریعتر به نتیجهی دلخواه برسد.
روش دیگر استفاده از روش ترانس کرانیال1 (TDCS) است. این روش به رایانهها اجازهی دسترسی مستقیم به سلولهای خاکستری مغز کاربر را میدهد. در این روش با تحریک نورونها فعالیت مغز افزایش پیدا میکند؛ اما نتایج به دست آماده از این آزمایش بسیار متناقض است.
محققان این دو پروژه امیدوارند با انجام آزمایشهای بیشتر بتوانند میزان تعامل و انطباق انسان و رایانهها را با یکدیگر افزایش دهند.
__________________________________________
1- ترانس کرانیال یا تحریک جریان مغز (transcranial direct current stimulation) روشی است که در آن الکترودهایی روی سر افراد مختلف قرار میگیرد و با اعمال جریان الکتریسیتهی ضعیف به مغز یادگیری را سریعتر میکند.از این روش برای بهبود وضعیت بیماران سکتهی مغزی استفاده میشود.