طرح سوالاتی در رابطه با رابط های مغزی
به گزارش کارگروه فناوری اطلاعات سایبربان؛ وزارت دفاع آمریکا از مدتها قبل در تلاش است، نوعی ابزار به وجود آورد که به سربازان اجازه میدهد از طریق امواج مغزی خود تجهیزات بدون سرنشین را کنترل کنند.
آل اموندی (Al Emondi)، عصبشناس دارپا گفت:
کار کردن با تجهیزات بدون سرنشین و گروههای آنها، به واسطه سرعت ذهن، نه ابزارهای مکانیکی، چیزی است که این دستگاهها واقعاً به آن نیاز داشته و به وجود آمدهاند.
اموندی، مدیر پروژه فناوری عصبی بدون جراحی نسل بعدی یا اِن 3 (N3) در دارپا توضیح داد، این طرح از مارس 2018 راهاندازی شد. هدف از این کار توسعه رابطهای ذهن و رایانهای (BCI) است که برای استفاده از آنها نیاز به انجام عمل جراحی و کاشت ایمپلنت نباشد.
6 گروه تحقیقاتی از سرتاسر آمریکا، در می 2019، موفق شدند از طریق روشهای مختلف به هدف یاد شده نزدیک شوند. برای مثال محققان دانشگاه کارنگی ملون، روی این مسئله تحقیق کردند که آیا سیگنالهای الکتریکی و فراصوت توانایی پشتیبانی از رابط مذکور را دارند یا خیر. در مقابل دانشمندان دانشگاه جان هاپکینز، روی قابلیت زیست پذیری نزدیک به نور مادونقرمز کار میکردند.
موفقیت در ساخت ابزارهای یاد شده باعث خواهد شد، سربازان بتوانند تجهیزات خودمختار را تنها با ذهن خود کنترل کنند؛ اما این موضوع خود سؤالاتی را به وجود میآورد. برای مثال تعدادی از این چالشها بیان میکنند، چه میشود اگر سربازی به صورت تصادفی به یک فرمان فکر کند؟ همچنین چه اتفاقی میافتد اگر نیروی دشمن به هر یک از این رابطها دست پیداکرده، تجهیزات را تحت کنترل در آورد؟
به طور معمول فناوریهای نظامی پس از مدتی کاربردهای غیرنظامی پیدا میکنند. به همین دلیل تعدادی از سؤالات بالا در سطح اجتماع به وجود میآید. برای مثال ممکن است یک فرد در حالت عادی بتواند با کمک چنین رابطی همهی ابزارهای مجهز به اینترنت اشیا پیرامون خود را کنترل کند. حال چه اتفاقی رخ میدهد، اگر از این فرد یا یک مهاجم بخواهد از این دستاورد سو استفاده کند.