شکست احتمالی آمریکا در برابر چین و روسیه
به گزارش کارگروه بینالملل سایبربان؛ براساس نظرسنجی از 12 کارشناس امنیت ملی استخدام شده از سوی سیاستمداران سختگیر نسبت به راهبرد امنیت ملی دونالد ترامپ، آمریکا در حال از دست دادن برتری خود و رقبایش در حال کسب تواناییهای نوآورانه، ترکیبی، سایبری و حتی غیر نظامی را برای تسلط در مناطق کلیدی هستند.
گروه دوحزبی، به رهبری اریک ادلمن (Eric Edelman)، معاون سابق دفاعی و گری رافهد (Gary Roughead)، رئیس پیشین عملیاتهای دریایی در یادداشتی نوشت:
ارتش ایالات متحده شاید در درگیریهای آتی شاهد از دست دادن داراییهای حیاتی خود و تلفات بالایی باشد. پیروزی یا شکست مقابل چین و روسیه هنوز معلوم نیست. ایالات متحده – که در معرض خطر نابودی قرار دارد – باید ارتش خود را برای مبارزه در 2 جبهه یا بیشتر آماده کند. ادامه تسلط ارتش آمریکا مشخص نیست و ابهامات در مورد منافع و امنیت واشنگتن تشدید شده است.
کمیسیون کارشناسی پس از مصاحبه با مقامات ارشد دفاعی و بازنگری اسناد محرمانه به این نتیجه رسید که تسلط قطعی آمریکا پس از جنگ جهانی دوم دیگر ادامه نخواهد داشت و واشنگتن با چالشهای جدی روی منافع خود در آسیا، اروپا و خاورمیانه مواجه میشود.
کارشناسان معتقدند که لایحه اصلاح مالیاتی ترامپ – که بیشتر به نفع ثروتمندان است – باعث کاهش بودجه احتمالی دفاعی و ایجاد شکافهای مالیاتی از سوی 2 رئیس جمهور پیشینش شده است. کاخ سفید باید مالیات را افزایش و حقوق را کاهش دهد تا بودجه مورد نیاز نظامی برخلاف مشکلات موجود افزایش یابد.
ایالات متحده، با حدود 716 میلیارد دلار در سال 2019 - حدود سه برابر سرمایه گذاری صورت گرفته از سوی دومین سرمایهگذار بزرگ جهان (چین) در سال 2018 – بیش از هر کشور دیگری در حوزه دفاعی سرمایهگذاری کرده است. ارتش این کشور، به عنوان قدرتمندترین ارتش در جهان، دارای قویترین نیروی دریایی با 11 سوپرحامل هستهای، 1.3 میلیون نیروی نظامی فعال، پیشرفتهترین جنگنده هوایی، دومین پایگاه هستهای بزرگ جهان پس از روسیه و دههها تجربه به دلیل همکاری نزدیک میان شاخههای جداگانه در کشور است. آمریکا، از نیروهای مسلح خود برای نفوذپذیری در جهان بیش از یک قرن استفاده کرده که البته همیشه هم موفق نبوده است.
علیرغم موارد بالا، کمیسیون توصیه کرد که بودجه دفاعی پایه در طول چند سال آینده بین 3 تا 5 درصد بالاتر از نرخ تورم افزایش یابد. به گفته کارشناسان آمریکایی، قانون کنترل بودجه اوباما در سال 2011 تأثیرات مخربی روی اندازه، مدرنیزه کردن و آمادگی ارتش کشور داشت؛ کارشناسان گفتند که ترامپ، نیروهای مسلح را تبدیل به یک کمپین مرکزی کرد و راهبرد او در مسیر درستی قرار دارد؛ اما برای مدت طولانی کاربردی نیست.
در گزارش دفاع مشترک آمده است:
ایالات متحده، در بحران امنیت ملی قرار گرفته است، زیرا تعداد و تنوع جغرافیایی چالشهای امنیتی، پیچیدگی فنی رقبا و دشمنان آمریکا و دیگر عوامل بدین معنا هستند که تواناییهای نظامی واشنگتن برای نمایش خطرات روزافزون پیش روی کشور کافی نیستند.
این گزارش، بهطور خاص با بررسی جنگهای ترکیبی، خشونت منطقه خاکستری – ارعاب و اجبار در فضای میان جنگ و صلح – را نیز شناسایی کرد؛ نویسندگان گزارش مذکور، شامل کارکنان ارشد سابق وزارت دفاع، دیپلماتهای سابق، معاون پیشین سازمان سیا، یک سناتور، پرسنل ارشد سابق نظامی و گروهی از متخصصان بودند.
به گفته مقامات فوق، چین به علت سیاستمداری اقتصادی طغیانگر، تقویت خود در دریای چین جنوبی، به عنوان یک مسیر کشتیرانی بزرگ جهانی و اصلاح سریع نظامی یک تهدید راهبردی ویژه محسوب میشود. پکن با ایجاد جزایر جدیدی در دریای چین جنوبی، تجهیز آنها با سلاح و پایگاه و گسترش نفوذ خود در دریا مدعی مالکیت این آبها شده است؛ این کار بهت واشنگتن، لندن و همسایگان منطقهای این کشور را به همراه داشته است.
کشتیهای نیروی دریایی سلطنتی و ایالات متحده، براساس آزادی حقوق ناوبری از طریق منطقه دریای چین جنوبی عبور میکنند؛ هری هریس (Harry Harris)، دریاسالار پیشین آمریکا در اقیانوس آرام و سفیر فعلی این کشور در کره جنوبی در مورد جاهطلبی پکن در منطقه هشدار داد و اوایل امسال گفت که واشنگتن باید برای درگیری در این ناحیه آماده باشد. هرِی هریس خطاب به کنگره اعلام کرد که فرماندهی آمریکا در اقیانوس آرام برای مبارزه با ارتش آزادیبخش مردم رقابت میکند، مگر اینکه تهدید جدی صورت گیرد.
ترامپ، با متهم کردن تمرینات تجاری ناعادلانه، با ایجاد تعرفههای جدید میان 2 کشور جنگ تجاری ایجاد کرد. پلان دفاعی او، تأکید رقابت با چین و روسیه به عنوان مسئله مهم تغییردهنده آینده نظامی آمریکا بود؛ اما کارشناسان اظهار داشتند که این برنامه رویکرد مشخصی برای موفقیت در رقابت در دوران صلح یا درگیری زمان جنگ علیه رقبای آنها ندارد و تمرکز ویژه باید روی پیشرفت فناوری و قابلیت همکاری باشد.
نویسندگان گزارش ادامه دادند:
در همین راستا، ایران و کره شمالی توانایی نظامی خود را گسترش دادند و گروههای جهادی نیز پنجمین رقیب قوی در سطح جهانی محسوب میشوند. ارتش ایالات متحده باید توانایی مبارزه در 2 جنگ همزمان را داشته باشد که مغایر با طرح ترامپ برای عملکرد به عنوان نیروهای تک جنگی است.
کاتلین هیکز (Kathleen Hicks)، یکی از نویسندگان گزارش و مدیر امنیت بینالمللی مرکز مطالعات راهبردی و بینالملل، به واشنگتن پست گفت:
ترس شدیدی از خودشیفتگی در میان مردم مبنی بر دسترسی ایالات متحده به هر چیزی در جهان از جمله مسائل نظامی وجود دارد؛ این بیتوجهی به نشانههای هشداردهنده است.
نیکول لورینگوس (Nicola Leveringhaus)، سخنگوی مطالعات جنگ در کالج کینگ در لندن برای روزنامه «Independent» توضیح داد:
با وجود پیشرفت های پکن در حوزههای قراردادی و نامتقارن، به خصوص هوش مصنوعی، سایبری و فناوری، شکست ایالات متحده به وسیله چین غیرممکن نیست. چین نمی تواند نزدیک به متوسط فهم کیفی و کمی ارتش ایالات متحده باشد، زیرا اقتصاد و مهارت انجام این کار را ندارد.
لورینگوس خاطرنشان کرد:
ترس بیشتر، به دلیل افزایش سطح هستهای چین و روسیه است. این کار شاید بهطور ناگهانی، از هر دو طرف، با ارتباطات ضعیف و استفاده از سیستم های سلاح های دوجانبه اتفاق بیفتد که شاید خود در آینده اشتباه باشد. ایالات متحده و چین، هر 2 تمایلی به جنگ ندارند؛ اما متأسفانه هیچکدام مدیریتی برای تنظیم جلسات دیپلماتیک مداوم و منظم به منظور پوشش مسائل نظامی ندارند و مقامات ارشد نظامی در سطوح بالا با یکدیگر گفتگو نمیکنند.ناسازگاری و ارتباطات ضعیف یک مشکل بزرگ در روابط دوجانبه است. این مشکل در دوران اوباما نیز وجود داشت؛ اما تفاوت آن با زمان ترامپ این است که روایت عمومی مشکلات، بهویژه از طرف گروه دوحزبی آمریکایی بسیار منتقدانه و ضدچینی است، اما در دولت اوباما هیچ جنگ تجاری وجود نداشت.
وی ادامه داد:
با توجه به نگرانیهای بینالمللی در مورد فعالیت روزافزون چین در دریای چین جنوبی، در حال حاضر پکن تمام مزایای مدرنیزه سازی چند دهساله نظامی را به خصوص از زمان جیانگ زمین (Jiang Zemin) و هو جینتائو (Hu Jintao) بدست آورده است که برخی از آن ها سیستمهای سلاحی جدید در دوران شی جینپینگ (Xi Jinping) محسوب میشوند.
با توجه به این که چین در سالهای 1970 و 1980 قدرت نظامی ضعیفی بوده است، نتایج مدرنیزه کردن ارتش این کشور بهویژه در حوزه دریایی و در دهههای آینده در حوزه فضایی، نمایانگر قدرتمند شدن ارتش چین به عنوان قویترین جمهوری خلق در دوره نظامی از زمان تأسیسش در سال 1949 است.
سخنگوی مطالعات جنگ در کالج کینگ لندن اظهار داشت:
این مسئله برای قدرتهای منطقه ناراحت کننده است؛ چرا که آنها نگران افزایش محدوده مرزی و قدرت اقتصادی پکن هستند و از ایالات متحده – که از اواخر دهه 1940 به عنوان قدرت مطلق و بیرقیب نظامی در آسیا بوده است – ابراز نارضایتی کردهاند.
مقامات دفاعی آمریکا اعلام کردند که ارتش این کشور صدها سرباز خود را از مأموریتهای ضدتروریسم در آفریقا برای تقویت تمرکز پنتاگون روی مقابله با چین و روسیه به عنوان بخشی از برنامه راهبرد دفاعی ملی ترامپ خارج کردهاند. با این حال، مسکو اخیراً با مشکلی مواجه شد؛ زمانی که لنگرگاه عظیم روسی حاوی تنها ناو هواپیمابر ادمیرال کوزنتسوف (Kuznetsov) غرق شد، تعمیر دوباره کشتی برای ماهها یا حتی سالها شوروی سابق را عقب انداخت.
ولادیمیر پوتین، بیدرنگ خواستار تقویت ارتش نظامی روسیه شد و نوآوریها و ظرفیت موشکی خود را نشان داد. چین، - که کشتی خواهر کوزنتسوف را به عنوان کشتی آموزشی برد و آن را به لیائونینگ تغییر داد – ناوبر هواپیمایی ساخت خود را به نام « 001A» راهاندازی کرد.
مایک پِنس (Mike Pence)، معاون اول رئیس جمهور آمریکا در کنفرانس سنگاپور بدون اشاره مستقیم به چین به رهبران کشورهای جنوب شرقی آسیا گفت:
فرمانروایی و تهاجم هیچ جایگاهی در آسیا و اقیانوسیه ندارد. ما نیز همانند شما به دنبال آسیا و اقیانوسیهای هستیم که در آن تمام کشورهای کوچک و بزرگ بتوانند امنیت را پرورش داده و با اعتماد نسبت به ارزشهای ما، موفق شوند؛
کیم جونگ-اون (Kim Jong-un)، رهبر کره شمالی از آزمایش موفقیتآمیز سلاح جدید تاکتیکی خبر داد که به گفته سازمان تبلیغاتی رسمی «KCNA» میتواند از این کشور همانند یک دیوار آهنی محافظت کند. چند روز پیش، تصاویر ماهوارهای تجاری بیش از 12 پایگاه موشکی اعلام نشده کره شمالی را نشان دادند.
ترامپ و کیم، در نشستی بیسابقه اوایل امسال توافقنامهای در خصوص همکاری برای مقابله با سلاح هستهای امضا کردند؛ اما از آن زمان به بعد پیشرفت کمی صورت گرفته است. رئیس جمهور ایالات متحده، با بیان توضیحاتی در مورد ایجاد نیروهای نظامی خودش متحدانش در ناتو را به دلیل شکست در انجام این کار سرزنش کرد. وی اعلام کرد که اروپا دیگر نباید منتظر حمایت نظامی آمریکا باشد و دیگر کشورهای ناتو هم باید هزینههای دفاعی را تا 2 درصد تولید ناخالص داخلی در اکثر زبانهای غیردیپلماتیک برآورده کنند.
با این حال، در راهبرد دفاعی منتشر شده از سوی واشنگتن آمده است که اتحادها و مشارکتهای دو طرف سود برای راهبرد ما بسیار مهم هستند و باعث ارائه مزیت راهبردی نامتقارن و خوبی میشوند که هیچ رقیبی نمیتواند با آن تطابق داشته باشد.
به گفته ترامپ، هدف این راهبرد ایجاد یک نیروی مشترک کشنده، انعطاف پذیر، سریع و مبتکرانه است که همراه با شرکا و همتایان این کشور نفوذ و تعادل قوی دولت آمریکا برای دستورات بیالمللی ایمن و باز حفظ شود. ارتش ایالات متحده، با تمام بخشهای داخلی دولت، سازمان های اجرای قانون و گروه های دیگر برای رسیدگی به آسیب پذیری های اقتصادی، فنی و اطلاعاتی همکاری میکند.