سیل و فضای مجازی، هر دو جان مردم را می‌گیرند
به گزارش کارگروه بین‌الملل سایبربان، به نقل از باشگاه خبرنگاران جوان؛ خیلی وقت‌ها شاید برای شما هم پیش‌آمده باشد که دیگران بگویند سلفی گرفتن بد است یا حتی این چه مسخره بازی است که باید در هر لحظه انجام شود. بی‌شک اینکه بدانید با یک گوشی هوشمند چگونه وقایع را با بهترین کیفیت ثبت کنید و آن را به اشتراک بگذارید و در صورت مطابقت آن تصویر با سلیقه دوستان یا آشنایان بتوانید تعداد لایک پست منتشر شده خود را در فضای مجازی به حداکثر برسانید، یک لذت باور نکردنی است که توصیفش در کلمات نمی‌گنجد.
خیلی آسان می‌توان حدس زد یکی از دلایلی که جوانان علاقه زیادی به سفر کردن دارند همین سلفی گرفتن است؛ اینکه در جاده یا طبیعت خود را در کنار زیباترین رویدادها قرار دهید و به ثبت لحظه‌ها بپردازید اما تا کی این اقدام زیباست و از چه زمانی غیرقابل کنترل می‌شود؟
ایران در سال جدید میزبان بلایای طبیعی چون سیل بود؛ سیل شدیدی که در پی بارندگی‌های بی‌وقفه، چندین استان از کشور را گرفتار خود کرد. اتفاقی ناگوار که حتی شنیدنش رعشه بر تن می‌اندازد.این موضوع برایتان دردناک‌تر نیز خواهد شد وقتی بدانید بسیاری از هموطنانمان گرفتار سیل شده بودند و نیاز به کمک داشتند اما افرادی بودند که ترجیح می‌دادند به جای کمک کردن و یاری رساندن به هم نوع خود، از او فیلم بگیرند تا همه مردم را در جریان این اتفاق ناگوار قرار دهند.
سلفی گرفتن به قیمت جان یک بشر خود حکمی کمتر از قتل ندارد؛ اینکه شما با قصد یا بی‌قصد زندگی شخصی را نادیده بگیرید خود یک کشتار به شمار می‌آید. عمق این فاجعه را می‌توانید به راحتی مشاهده کنید، وقتی که زنی برای کمک فریاد می‌زند و برخی افراد برای ثبت فیلمی با کیفیت و بدون لرزه به خود تکانی برای یاری رساندن نمی‌دهند.
یا در جدیدترین خبرها می‌توانید بشنوید که علاقه و شجاعتی از نوع حماقت بعضی افراد جان خودشان را می‌گیرد مثل همین خبری که در روز گذشته منتشر شد. معاون اجتماعی فرماندهی انتظامی چهارمحال و بختیاری گفت:
علاقه بیش از حد ۳ نفر به سلفی گرفتن در رودخانه، منجر به از دست رفتن جانشان شد.
زنده روح یک عکاس است و با تأکید بر اینکه تمام این موارد از دیدگاه‌های مختلف روانشناسی و تربیتی قابل بررسی است، بیان می‌کند: چند بار تابه‌حال شنیده‌اید افرادی که قصد سلفی گرفتن داشته‌اند به خاطر خطرناک بودن آن محل مرده یا آسیب‌دیده‌اند؟ سلفی تا این حد مهم شده است که حداقل سه یا چهار نفر به خاطر آن مردند. به سادگی نمی‌توان از این موضوع گذشت چون محصول دنیای مدرن امروزی است.
هرچند عوامل پیشگیرانه زیادی وجود دارد تا با سهولت بیشتری پیامدهای منفی ناشی از سیل را کمرنگ کرد ولی می‌توان تصحیحی، چارچوب فرهنگی را نیز به این دسته اضافه کرد. گسترش روزافزون خدمات اینترنت و زمان زیادی که افراد به‌طور روزانه در فضای مجازی می‌گذرانند، مشکلات و بیماری‌های متعدد جسمی و روانی به همراه داشته است.
ماهیت اعتیاد بسیار فراگیر است و هنگامی‌که صحبت از اینترنت باشد، این اعتیاد می‌تواند به چیزهای زیادی مربوط شود. جنون فزاینده سلفی گرفتن به‌زودی به‌نوعی اعتیاد آسیب‌شناسی منجر خواهد شد و این اعتیاد باید به‌عنوان یک اختلال روانی در نظر گرفته شود. به گزارش سایت اینترنتی آربی‌تی‌اچ، اگرچه در نگاه اول این کار کاملاً بی‌ضرر و عادی به نظر می‌رسد اما افزایش تمایل فرد برای به اشتراک گذاشتن مداوم عکس‌هایی از خود برای گرفتن تأیید دوستان در قالب «لایک کردن» و دریافت تحسین‌های آن‌ها می‌تواند در فرد وابستگی ایجاد کند و این وابستگی در مواردی به‌جایی می‌رسد که فرد نیاز به درمان‌های روانشناسی پیدا می‌کند. به اعتقاد روانشناسان روسی، همان‌گونه که اعتیاد به اینترنت در فهرست بیماری‌های روانی دسته‌بندی می‌شود، این تشخیص در مورد اعتیاد به بازی‌های آنلاین، شبکه‌های اجتماعی یا عکس سلفی نیز صدق می‌کند.
پرهام شجاع، کارشناس رسانه در گفتگویی اظهار کرد:
ادراک تجارب جذاب و درگیر کننده ذهن ، مفهومی تازه و نوین نیست و عبارات متعددی در رابطه با غوطه‌وری در نظر گرفته‌شده است. غالباً ایده اساسی به‌منظور توصیف تجارب درگیر کننده مانند کاربر در فضای مجازی مطرح می‌شود که شامل جنبه روانی، جذابیت شناختی و حضور (مجاورت) است. به هر روی، بحث ما، غوطه وری بوده و به‌وضوح با این مفاهیم متمایز بهتر است برای فهمی دقیق‌تر نسبت به غوطه‌وری به بررسی رابطه انسان و دنیای مجازی پرداخته شود.
در بسیاری از موارد دشمنان به حالت آماده‌باش منتظرند تا ضربه خود را از راه دور به مردم ایران وارد کنند اما غافل از آنکه برخی از مردم این کشور خود را در فضای مجازی گم‌کرده‌اند و دیگر توان خروج از آن را ندارند بنابراین حربه‌ای برای ضربه زدن هستند. باید دانست مهم‌ترین و عمده‌ترین دارایی شبکه‌های اجتماعی توانایی آن‌ها در دست‌کاری واقعیت است و چه بسیار مسائلی که توسط این شبکه‌های اجتماعی از حقایق تحریف‌شده و با مضمونی اشتباه برای ایجاد تشویش در بین کاربران نشر پیداکرده است. این خود دلیلی شد تا کاربران برای پیوستن به نشر اطلاعات صحیح به حالت آماده‌باش قرار گیرند و خود را قربانی شبکه‌های اجتماعی کنند.
کاربران بدون تقویت سواد شبکه‌های اجتماعی مجازی و تفکر انتقادی، توان تشخیص این موضوع را نخواهند داشت. این مسائل نیازمند تقویت تفکری پرسشگر و همچنین توانایی در مدیریت باورهایی است که توسط این شبکه‌ها موردتهاجم قرارگرفته است.
