سکانس اول؛ استاکس نت
به گزارش واحد بین‌الملل سایبربان؛ حمله استاکس نت که چند سال پیش، تأسیسات هسته‌ای ایران را هدف قرار داد، به اعتقاد برخی کارشناسان، از لحاظ میزان خسارات وارده هم‌تراز حمله هوایی ارتش رژیم صهیونیستی به این تأسیسات محسوب می‌شود؛ با این تفاوت که در نوع سازمان‌دهی حملات، تفاوت‌هایی وجود دارد. همچنین کارشناسان امنیت سایبری معتقدند استفاده از چنین سلاح‌های سایبری در آینده، کشورها را در موقعیت‌های ناخواسته بسیاری قرار خواهد داد که هیچ برنامه‌ریزی خاصی برای آن انجام نشده است.
کنت گیرز (Kenneth Geers)، از مسئولین مرکز سایبری ناتو و از اعضای ارشد شورای آتلانتیک، دراین‌باره معتقد است: «نیروی هوایی می‌تواند یک هدف را یک‌روزه بمباران کرده و از بین ببرد، اما یک عملیات هکری را نمی‌توان به این صورت انجام داد. شما برای انجام یک عملیات هکری، باید از یک سال قبل به این موضوع فکر کنید که می‌خواهید چه کسی را هدف قرار دهید. بعد از آن باید به این موضوع فکر کنید که چگونه می‌خواهید عملیات خود را انجام دهید و پس از آن باید به مطالعه شبکه‌های مورد نظر پرداخته تا بتوانید یک عملیات هکری را طرح‌ریزی کنید.»
گیرز در بخش دیگری از صحبت‌های خودش عنوان داشت الگویی که برای استاکس نت در نظر گرفته شد، به همان صورت برای بدافزار بلک انرژی نیز به کار رفت. بلک انرژی، سال گذشته اوکراین را مورد تهاجم قرار داد و سبب بروز خاموشی گسترده در این کشور شد. روسیه، از اصلی‌ترین متهمین این پرونده حمله سایبری به شمار می‌رفت.
استاکس نت، به اعتقاد بسیاری از کارشناسان در جهان، محصول مشترک آمریکا و رژیم صهیونیستی بود و تنها هدف آن، از کار انداختن برنامه هسته‌ای جمهوری اسلامی ایران به شمار می‌رفت. آن حمله در آن سال، می‌توانست سبب بروز خسارات و فاجعه‌ای شود که اثرات آن تا سال‌ها، نسل‌های گوناگون را تحت تأثیر قرار دهد.
نکته قابل تأمل در این میان این است که سران رژیم صهیونیستی نه تنها اقدام به پذیرش این مسئولیت خود نمی‌کنند، بلکه حتی این‌گونه حملات را تهدیدی برای خود می‌دانند. اسحاق بن اسرائیل، در صحبت‌هایی در این رابطه گفت: «حمله استاکس نت نشان داد که تسلیحات سایبری دیگر یک رؤیا نیست و اسرائیل باید بیش از پیش در برابر این‌گونه حملات آمادگی داشته باشد.»
