ساخت روبات هایی از جنس DNA
به گزارش کارگروه فناوری اطلاعات سایبربان؛ بسیاری از رمانهای علمی تخیلی و فیلمها استفاده از کاربرد فناوری نانو را برای کاهش تعداد مردم و ماشینآلات نشان میدهند. این رباتها در داخل بدن انسان قرار میگیرند تا بهطور فعال با تهدیدات سلامت فرد مقابله کنند. امروزه ، این ایده کمی به واقعیت نزدیکتر شده است.
دانشمندان کالتک (Caltech) موسسه فناوری کالیفرنیا به تازگی اعلام کردند موفق به برنامهریزی رباتهایی از جنس DNA شدهاند. آنها روباتها در ابعاد نانو و از جنس DNA ساختهاند که بدنی متشکل از دست، بازو و پا دارد.
در آزمایشهای انجامشده، محققان توانستند روباتهایی را ایجاد کنند که قادر هستند مجموعهای از کارهای برنامهریزی شده را انجام دهند. این ابزارها «راه میرفتند» و «در اطراف مولکولها» به یک مکان مشخص حرکت میکردند.
گروه تحقیقاتی کالیفرنیا توسط آنوپاما تاباگر (Anupama Thubagere) و لولو کیان (Lulu Qian) سرپرستی میشود که هر دو رهبری مهندسان زیستی در کالتک را برعهده داشتند. چنین راهکاری از ظرفیتهایی بی پایان برای قابلیت جدید برای کنترل رباتهای DNA برخوردار بوده، تکامل آن هنوز به سرانجام نرسیده است.
برنامههای بالقوه چه هستند؟
از پروژه ی یاد شده میتوان در کنترل روی نحوه مصرف دارو بهره گرفت. روباتهای نانو قادر هستند بهطور مستقیم یک بیماری را در سطح مولکولی خنثی کنند. در این نظریه، اثربخشی داروهایی که بتواند بهطور مستقیم بیماری را بهصورت اساسی درمان کند، افزایش مییابد. برای نمونه روباتهای نانو میتوانند محل سلولهای سرطانی را به صورت دقیق جستجو و به آنها دسترسی پیدا کنند. این در حالی است که چنین اقدامی با فناوری موجود در امکان پذیر نیست.
با استفاده از دستاور مذکور میتوان روبات را به گونه ای برنامهریزی کرد تا کارخانههای مولکولی ایجاد کنند که بر اساس نیاز، دارو تولید می کنند،
روباتها از چه ساختهشدهاند؟
فرض کردن بدن انسان در قالب نانو، دنیایی بیگانه و کاملا جدید را نشان میدهد. بدن زنده از یک سامانه سلولهای زنده مرتبط با یکدیگر تشکیل شده است. هزاران نانو ماشین بهطور طبيعي وجود دارند که مسئول حملونقل محموله در داخل و خارج اين سلولها هستند، مانند موتورهای مولکولی کینسین (Kinesin) و آنزیم داینین (Dynein).
روباتهای مورد بحث از نوکلئوتید تشکیل شده اند و تنها 20 نانومتر طول دارند. این روبات دارای قطعاتی ساده، اما کاربردی، شامل یک بازو، یک دست، پا و پایه است. همچنین به دلیل داشتن ساختاری شبیه به DNA به شیوهی خزیدن حرکت میکند.
اگرچه فناوری مذکور اکنون بهگونهای نیست که مردم کمدرآمد از آن بهرهمند شوند؛ اما این پیشرفتهای قابلتوجه تأثیر زیادی در آینده بیوتکنولوژی خواهد گذاشت.