رونمایی از محصولات جدید هوافضا در رویداد شتاب دهنده استارباست

به گزارش کارگروه فناوری اطلاعات سایبربان؛ گروهی از شرکت‌ها به تازگی جدیدترین محصولات و نوآوری‌های خود را در یک نشست آنلاین به نمایش گذاشتند. این رویداد آخرین برنامه کمیته انتخاب شتاب‌دهنده هوافضای استارباست (Starburst) به حساب می‌آمد. دفتر مرکزی این شتاب‌دهنده در پاریس قرار داشته و 10 شرکت آمریکایی در آن حضور داشتند. هدف این رویداد شناسایی نوآوری‌های مناسب، جذب بودجه و سرمایه‌گذاری روی طرح‌های مختلف است.

در رویداد استارباست استارت‌آپ‌ها تلاش می‌کردند تا نظر سرمایه‌گذاران، شرکت‌ها و سازمان‌های دولتی را به سوی خود جلب کنند. این دستاوردها طیف گسترده‌ای از نیازهای هوافضا مانند تولید انرژی برای راه‌اندازی بسترها، اتصالات ماهواره‌ای و وسایل نقلی بدون سرنشین هوایی را شامل می‌شوند.

در رویداد گذشته استارباست که توسط دارپا میزبانی می‌شد، محصولاتی در زمینه‌های کارایی باتری‌ها، بازوهای روباتیک، نرم‌افزارهایی برای بهبود روند تولید تجهیزات و کلید رمزنگاری توزیع‌شده کوانتومی به نمایش گذاشته شده بودند.

به طور معمول رویداد یاد شده به صورت حضوری تشکیل می‌شود؛ اما با توجه به وضعیت فعلی جهان به علت انتشار کرونا، به صورت آنلاین برگزار شد. در این رویداد 250 شرکت‌کننده حضور داشتند تا توضیحات 10 استارت‌آپ مختلف را پیرامون محصولاتشان بشنوند. این شرکت‌کنندگان سرمایه‌گذاران و مقامات شرکت‌های دفاعی لاکهید مارتین، نورثروپ گرومن، پاناسونیک، نیروی هوایی و نیروی زمینی آمریکا، ناسا و وزارت دفاع انگلیس بودند.

در ادامه می‌توان به صورت خلاصه فناوری‌های معرفی شده توسط 10 استارت‌آپ مختلف را مطالعه کرد.

شرکت فورتیفای (Fortify)

فورتیفای در بوستون واقع شده و در زمینه تولیدات افزودنی دیجیتالی (digital additive manufacturing)، به خصوص استفاده از کامپوزیت‌ها و مواد باکیفیت در چاپگرهای 3 بعدی فعالیت دارد. پتنت این شرکت به فرآیند تولیدات مغناطیسی با نام «تولید کامپوزیت دیجیتالی فلاکسپرینت» (Digital Composite Manufacturing Fluxprint) مربوط می‌شود. در این روش مواد مغناطیسی و فرایند پردازش نور دیجیتالی برای تولید یک محصول پیشرفته با یکدیگر ادغام می‌گردند.

جاش مارتین (Josh Martin)، شرح داد:

ما می‌توانیم یک رزین ساده داشته باشیم و با استفاده از تولیدات کامپوزیتی پیشرفته قدرت آن‌ها را دو برابر کنیم. الیاف به کار رفته در این طرح به منظور بهینه‌سازی ریزساختارها به صورت واکسل به واکسل (voxel) در کنار یکدیگر قرار می‌گیرند.

واکسل به پیکسل‌های 3 بعدی گفته می‌شود که کوچک‌ترین بخش تشکیل‌دهنده یک تصویر 3 بعدی هستند.

فروتیفای همچنین در حال به کارگیری موادی با خواص الکترومغناطیسی قابل تنظیم است. مواد به کار رفته در ابزارهای انتشاردهنده فرکانس‌های رادیویی و امواج میکرو که به منظور برقراری ارتباط در فرکانس‌های بالا به کار گرفته می‌شوند. این ابزار می‌تواند جایگزین ایستگاه‌های آرایه فازی سنتی یا آنتن‌های فرکانس‌های میلی‌متری شوند.

شرکت لینک (Lynk)

چارلز میلر (Charles Miller)، یک کارآفرین حوزه فضایی با توجه به آموخته‌های خود از بحران بیماری ابولا در آفریقا و مشکلات ارتباطات آن، شیوه ارتباطات ماهواره‌ای به واسطه استانداردهای تلفن همراه را مورد بررسی قرار داده است. میلر به همین منظور شرکت لینک را که در زمینه برقراری ارتباطات تخصص داشته و آن را «ارتباطات در همه‌جا» (everywhere connectivity) می‌نامد تأسیس کرد.

لینک برای اپراتورها شبکه‌های تلفن همراه مانند تی موبایل (T-mobile) و «AT&T» و وودافون (Vodafone) به عنوان یک بستر خدمات رومینگ اضافی برای مشتریان به حساب عمل کرده، امکان باقی ماندن کاربران در شبکه را فراهم می‌کند. لینک تاکنون 4 آزمایش را در فضا انجام داده است که یکی از آن‌ها هم‌اکنون در جریان بوده و با همکاری ایستگاه بین‌المللی فضایی انجام می‌گیرد.

میلر توضیح داد:

در حال حاضر اگر می‌خواهید اتصالات جهانی داشته باشید به دو دستگاه نیاز دارید. ما ابزاری را اختراع کردیم که به مردم اجازه می‌دهد بدون هیچ‌گونه تغییری به هر نقطه‌ای از جهان متصل شوند.

شرکت تی-ورکس (T-Worx)

شرکت تی-ورکس در طول 10 سال گذشته پلتفرم‌های نرم‌افزاری و سخت‌افزاری مختلفی به نام «ریل هوشمند/ آی ریل» (I-Rail) را برای سلاح نیروی‌های مسلح تولید می‌کند. این پلتفرم سلاح سربازان را به شبکه‌های رادیویی و تاکتیکی میدان نبرد متصل می‌کند.

ریک استرت (Rick Sterrett)، مؤسس تی-ورکس توضیح داد، ریل هوشمند توانایی افزایش آگاهی موقعیتی، مرگ‌آوری سربازان و امنیتی آن‌ها دارد. آی ریل یک بستر هوشمند قدرتمند و بر پایه اندروید است که روی برد یک مدار چاپی پیاده‌سازی شده از هوش مصنوعی بهره می‌برد. همچنین می‌تواند در زمان واقعی به ارائه اطلاعات بپردازد. از طرفی دارای یک باتری یک بار مصرف است که وزن نهایی ابزار و اسلحه را کاهش می‌دهد. این ویژگی‌ها عملکرد سلاح‌های طراحی شده در دوره ویتنام را بهبود می‌دهد.

سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (North Atlantic Treaty Organization)، فناوری ریل هوشمند را به عنوان یک استاندارد ناتو (STANAG 4740) مورد پذیرش قرار داده است. تی-ورکس همچنین به عنوان تأمین‌کننده تجهیزات مورد نیاز «نسل بعدی سلاح‌های اسکادران» (NGSW) انتخاب شد.

شرکت اسیلان (Asylon)

یک استارت‌آپ واقع در فیلادلفیا است که از طریق محصولات خود با نام‌های «درون کُر» (DroneCore) و «درون آی.کیو» (Drone IQ)، یک بستر جامع امنیت هوایی ارائه می‌دهد.

میشل کویروگا (Michael Quiroga)، یکی از مقامات ارشد اسیلان شرح داد، پلتفرم مذکور به منظور خودکار نظارت روی امنیتی فیزیکی پهپادها در همه جنبه‌ها تولید شده است.

کویروگا گفت:

درون کر با هدف کمک به مشتریان خود توسعه داده شد تا بتوانند در مقایسه با روش‌های سنتی تأمین ایمنی و امنیت، سطح این معیارها را 50 درصد افزایش بدهند.

قابلیت‌های پیشرفته روباتیک، حمل‌ونقل هوایی و هوش مصنوعی شرکت اسیلان یک بستر تحلیل امنیتی یکپارچه را فراهم می‌کند. این بستر امکان انجام مأموریت‌های خودمختار از پیش تعیین شده، پاسخ به هشدارهای حسگرهای شخص ثالث، انجام مأموریت‌های فرمانده و کنترل را فراهم می‌کند.

شرکت اسکایویز (Skyways)

محصول اسکایویز یک وسیله پرنده است که طراحی آن چیزی در میان بالگرد و هواپیما قرار دارد. طول بال‌های این پهپاد 5.4 متر است و می‌تواند 22.5 کیلوگرم بار را تا شعاع 402 کیلومتری با خود حمل کند. این پهپاد از یک سامانه حمل بار و ناوبری کاملاً خودمختار بهره برده، از هوش مصنوعی استفاده می‌کند و به منظور داشتن فرود دقیق به الگوریتم دید رایانه‌ای مجهز شده است.

چارلز آکینز (Charles Acknin)، مؤسس اسکایویز، شرح داد:

پهپاد یاد شده عمود پرواز بوده و به هیچ باندی نیاز ندارد. ما به منظور ایجاد یک وسیله کاملاً خودمختار از زاویه دید نرم‌افزاری شروع به توسعه آن کردیم.

هدف از طراحی پهپاد یاد شده نظارت روی سکوهای نفت و گاز در خلیج مکزیک است. این شرکت همچنین محصولات خود را به نیروی دریایی و تفنگداران دریایی آمریکا فروخته است. این شرکت تاکنون 23 پهپاد خودمختار توسعه داده و 910 آزمایش انجام داده است. همچنین درمجموع حدود 1100 کیلوگرم بار را در فاصله 3000 کیلومتری جابه‌جا کرده است.

شرکت هایپرجت (HyperJet Fusion Corp)

هایپرجت در حال توسعه یک منبع انرژی پاک برای به کارگیری در زمین و فضا است تا بتوان از آن‌ها در سلاح‌های پلاسمایی یا الکترومغناطیسی (rail gun) بهره گرفت. این شرکت به منظور توسعه فناوری خود از سال 2009 با آزمایشگاه ملی لوس سانتوس (Los Alamos National Lab) همکاری می‌کند. همچنین وزارت انرژی، سازمان انرژی پروژه‌های تحقیقاتی پیشرفته این وزارت خانه یا آرپا ای (ARPA-E) و ناسا روی آن سرمایه‌گذاری کرده‌اند.

شرکت لانچر (Launcher)

لانچر استارت‌آپی واقع در نیویورک است که یک پرتاب‌کننده ماهواره‌های کوچک 3 مرحله‌ای به مدار را توسعه می‌دهد. راکت این شرکت 15 متر طول داشته و قطر آن به 1.1 متر می‌رسد. به علاوه می‌تواند محموله‌هایی حداکثر با وزن 150 کیلوگرم را به مدار لئو (LEO) ببرد. راندمان موتور پرتاب گرهای این شرکت به 98 درصد می‌رسد. این موتورها با چاپگر 3 بعدی و آلیاژ مس تولید شده‌اند.

مکس هاوت (Max Haot)، هم بنیان‌گذار لانچر توضیح داد:

موتور لانچر 2 (Launcher-2 Engine)، از کارآمدترین و کم‌هزینه‌ترین پرتاب‌کننده‌ها در جهان به حساب می‌آید.

لانچر در سال 2017 تأسیس شد و تاکنون قراردادی 1.5 میلیون دلاری را با واحد تحقیقات نوآوری کسب‌وکارهای کوچک نیروی هوایی (SBIR) امضا کرده است. همچنین تفاهم‌نامه‌ای به منظور آزمایش فناوری خود در مرکز فضایی استنیس ناسا در میسیسیپی امضا کرده است.

شرکت یونایتد ایرکرفت (United Aircraft Technologies)

یونایتد ایرکرفت محصولی با نام «Smart Inter-connection» تولید کرده است. این محصول با استفاده از واقعیت افزوده و حسگرهای مختلف، به صورت زمان واقعی مشکلات موجود در سیم‌کشی هواپیماها و محل آن‌ها را شناسایی کرده و داده‌ها را ارسال می‌کند.

اواگوئل رایسینگ (Evaguel Rhysing)، هم بنیان‌گذار یونایتد ایرکرفت گفت:

فناوری بالا یک روش مدرن برای تعمیر و نگه‌داری از سیم‌کشی هواپیماها است.

شرکت یاد شده همچنین نوع جدیدی از بسته‌ای الکتریکی را به منظور به کارگیری در سیم‌کشی هواپیماها، خودروها و دیگر انواع تجهیزات الکترونیکی تولید کرده است. این بست‌ها به گونه‌ای طراحی شده‌اند که نیاز به پیچ و مهره نداشته و وزن آن‌ها حدود 60 درصد کاهش پیدا کرده است.

شرکت‌های بوئینگ و «Sikorsky» همکاری کرده و موفق شده است از واحد تحقیقات نوآوری کسب‌وکارهای کوچک نیروی هوایی بودجه دریافت کند.

شرکت وایلدر سیستمز (Wilder Systems)

وایلدر سیستمز یک پلتفرم روبات‌های هوافضا به عنوان خدمات (Rass) ارائه می‌دهد. سازندگان هواپیما می‌توانند به بستر روباتیک و ماژولار وایلدر دسترسی پیدا کنند. این کار علاوه بر کاهش هزینه‌های طراحی و تولید، کیفیت و بهره‌وری نهایی را بهبود می‌دهد.

روبات‌های هوافضا به عنوان خدمات به روبات‌هایی اشاره دارد که وظایفی مانند ساخت موتورهای هواپیما و به طور کل هوافضا نقش مهمی ایفا می‌کنند. روبات‌های شرکت یاد شده از سرعت عمل و دقت بیشتری نسبت به انسان‌ها در مونتاژ قطعات هواپیما برخوردار هستند. سرعت عمل این پلتفرم 10 برابر بیشتر از انسان است.

وراسیتی پروتکل (Veracity Protocol)

وراسیتی یک فناوری به نام «کد فیزیکی» (Physical Code) ارائه می‌دهد. این فناوری با استفاده از دوربین تلفن همراه و خصوصیات ساختاری یک جسم فیزیکی، امکان تأیید هویت آن را به اپراتور می‌دهد.

جاکوب کرکمار (Jakub Krcmar)، مؤسس وراسیتی گفت:

کد فیزیکی یک استاندارد جدید برای تأیید اشیا فیزیکی است که عملکردی مانند اثرانگشت دیجیتالی دارد.

در فناوری یاد شده با استفاده از دید رایانه‌ای و هوش مصنوعی، به طور خودکار اصالت اشیا تأیید می‌شود. همچنین می‌توان تشخیص داد که آیا یک شی دستکاری شده است یا خیر. از این فناوری می‌توان در حوزه‌های بسیاری مانند نیمه رسانه‌ها، بلاک‌چین، امنیت و شناسایی بهره گرفت.