روابط اسرائیل و روسیه در هاله‌ای از ابهام

به گزارش کارگروه بین‌الملل سایبربان؛ منابع رژیم صهیونیستی معتقدند که اختلالات موقعیت‌یاب جغرافیایی (GPS) پروازهای غیرنظامی طی چند هفته گذشته اثر جانبی پارازیت و جاسوسی روسیه در سوریه است. مسکو تلاش می‌کند در هواپیماهای غربی از جمله اف-22 و اف-35 پیشرفته و هواپیماهای بدون سرنشین تروریستی اختلال ایجاد کند. آری اگوسی (ARIE EGOZI) و سیدنی فریدبرگ (SYDNEY J. FREEDBERG JR.)، کارشناسان وبگاه تخصصی «breakingdefense» در این خصوص مقاله‌ای نوشته‌اند که به شرح زیر است:

«

در حال حاضر رژیم صهیونیستی هیچگونه بیانیه رسمی صادر نکرده و در حال بررسی دیگر منابع است؛ اما اگر روسیه به‌طور تصادفی در موقعیت‌یاب جغرافیایی یک دوست اختلال ایجاد کند، دلیل متوقف نشدنش چه خواهد بود؟

پاسخ شاید مربوط به محدودیت‌های جنگ الکترونیک روسیه باشد که اگرچه بسیار قدرتمندتر از جنگ الکترونیک نظامی ایالات متحده است؛ اما هنوز هم بر یک قدرت بی تجربه به جای هدف‌گیری دقیق تکیه دارد. ضعف ارتباط بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل با ولادمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه نیز – به دلیل حمایت روزافزون مسکو از ایران – شاید دلیل دیگری است.  

چندی پیش، گالی تزاحال (Galei Tzahal)، ایستگاه رادیویی مستقل حامی نیروهای دفاعی اسرائیل گزارش پارازیت و اخلال را از سوی روسیه داد. مقامات روسی و رسانه‌های وابسته به دولت، بلافاصله این اتهام را به عنوان اخبار جعلی تکذیب کردند. وزارت دفاع اسرائیل هنوز در این خصوص اظهار نظری نکرده است، اما مقامات هواپیمایی اسرائیلی گفته‌اند که هیچ مدرکی از حضور روسیه وجود ندارد.

به گفته یکی از مقامات هوایی اسرائیل، علت هنوز مشخص نشده است.

علت فعالیت مشکوک روسیه

 مدتی قبل، ابتدا فدراسیون بین‌المللی انجمن‌های خلبانان هوایی (IFALPA) و سپس اداره فرودگاه‌های اسرائیل (IAA) اعلام کردند که بسیاری از پروازها، سیگنال ماهواره‌ای موقعیت‌یاب جغرافیایی را هنگام پرواز به داخل و خارج از فرودگاه بین‌المللی بن گوریون از دست داده‌اند؛ اما اداره فرودگاه‌ها به مردم اطمینان داد که هیچ خطری مسافران را تهدید نکرده است، چراکه هواپیمای تحت تاثیر قرار گرفته، به‌سادگی به سیستم‌های پشتیبان متصل شده است. (به خصوص که آنها در حال حاضر در سیگنال‌های رادیویی ایستگاه‌های زمینی در فرودگاه یا سیستم فرود ابزاری (ILS) حرکت می‌کنند.)

جالب توجه است که سیستم‌های GPS زمینی تحت تاثیر قرار نگرفته‌اند؛ این مسئله پارازیت جی‌پی‌اس هوایی را به نوعی سلاح الکترونیک تبدیل می‌کند. روسیه به‌شدت روی سیستم‌های جاسوسی پیشرفته برای ارسال سیگنال‌های موقعیت یاب‌جغرافیایی غلط – 500 بار قوی‌تر از موارد درست – سرمایه‌گذاری می‌کند. این امر باعث دور شدن هواپیماهای غیرنظامی می‌شود. جی‌پی‌اس پایدار جنگ الکترونیکی اکنون به اولویت سرمایه‌گذاری ارتش آمریکا تبدیل شده است. روسیه بارها از پارازیت موقعیت یاب جغرافیایی در اسکاندیناوی، اوکراین و سوریه استفاده کرده است.

افراد آگاه اسرائیلی اعلام کردند که منبع احتمالی، نیروهای روسی در غرب سوریه یا کشتی‌های جنگی در دریای مدیترانه است. این مطلب با گزارشات روسیه در مورد فعالیت کمپین جنگ الکترونیکی سوریه مطابقت دارد.

هدف ظاهری روس‌ها، حفاظت از نیروهای خودی در برابر حملات دائمی هواپیماهای بدون سرنشین تروریستی است که به کنترل رادیویی و GPS وابسته هستند؛ اما آنها همچنین فرصت آزمایشِ هاست فناوری‌های جدید در عملیات‌های دنیای واقعی را  به‌ویژه در برابر سیستم‌های پیشرفته غربی مانند جت جنگنده اف-35 (F-35 Joint Strike Fighter) دارند. اسرائیل از این جت برای حمله به اهداف وابسته به ایران در سوریه و دفاع‌های موشکی بالستیک و هواپیماهای بدون سرنشین محرمانه استفاده می‌کند. فرماندهان بریتانیا و آمریکا اظهار داشته‌اند که روسیه به‌صورت فعال و عمدی پارازیت‌هایی را به هواپیماهایشان ارسال می‌کند؛ زیرا غرب حامی مخالفان دولت اسد – طرفدار مسکو – است.

در بسیاری از جنگ‌های داخلی سوریه، روس‌ها هم‌پیمان و طرفدار ایران و شبه نظامیان شیعه بوده‌اند. در حالیکه تهران و مسکو هر 2 حامی اسد و پایگاه علویت او (یکی از فرقه‌های شیعه) هستند، داعش و نیروهای دموکرات سوری با حمایت آمریکا و منطقه کرد مشتاق به نفوذ طرف مقابل در سوریه پس از جنگ نیستند.

همزمان با افزایش تنش‌ها میان روسیه و آمریکا، ایران بیش از پیش مورد حمایت پوتین قرار گرفته است. در واقع، با سفر تاریخی نیکولای پاتروشف (Nikolay Patrushev)، مشاور امنیت ملی روسیه به اسرائیل و ملاقات با جان بولتون (John Bolton) و همتای اسرائیلی خود، مسکو به‌صورت عمومی حمایت خود را از ایران و نقش این کشور در سوریه بیان کرد.

تصور بیانیه‌ای از سوی میزبانان اسرائیلی دشوار است؛ حمایت روسیه از ایران با وجود گرمی روابط با اسرائیل مبهوت‌کننده است.

نتانیاهو نیز مانند دیگر پوپولیست‌های راست در اروپا و آمریکا، مسیر خود را برای ترغیب پوتین گم کرده است؛ زیرا رئیس جمهور روسیه بیشتر وجهه خود را به دلیل تلاش برای سقوط داعش در چچن به‌دست آورده است. نتانیاهو سال گذشته در رژه نظامی سالانه روز پیروزی در مسکو در کنار همتای خود قرار گرفت و هر 2 در بخشی از این مراسم گام نظامی برداشتند. بهار 2019 – در میان بررسی‌های مربوط به اختلال و انتخاباتی تلخ – نتانیاهو دیدار غافلگیر کننده‌ای را در مسکو انجام داد و رابطه با مسکو را برای جلوگیری از حملات اسرائیل روی اهداف ایران در سوریه و کمک به بازیابی بقایای یکی از سربازان ارتش اسرائیل اعلام کرد. هیچ کدام از این موارد، رفتار عادی متحد اصلی ایالات متحده نیست که از سال 1945 بیشترین حمایت را از آمریکا دریافت کرده است.

بنابراین، فاصله گرفتن روسیه از اسرائیل ناامیدکننده و مداخله نظامی این کشور در موقعیت یاب جغرافیایی اسرائیلی گیج‌کننده است.

آموس یادلین (Amos Yadlin)، رئیس سابق اطلاعات نظامی اسرائیل گفت:

مسکو هیچ دلیل راهبردی برای حمله به تل‌آویو ندارد. موقعیت‌یاب جغرافیایی دارای استفاده‌‎های نظامی مانند بمباران دقیق است. چشم‌انداز جی‌پی‌اس در حال حاضر استانداردی برای سلاح‌های هوشمند آمریکا و متحدانش است. روسیه شاید از جنگ الکترونیک همانند نمونه گسترش یافته سوریه استفاده کند و این همان اثرجانبی است.

 یادلین خاطرنشان کرد:

ما ارتباط بسیار خوبی با روس‌ها در مورد سوریه داریم و من معتقدم که همین مکانیسم می‌تواند برای روشن شدن مسائل استفاده شود.

اما در این مورد، پس از سه هفته تداخل متناوب چرا دولت اسرائیل نمی‌تواند روس‌ها را متقاعد به خاموش کردن یا حداقل تنظیم فرکانس‌ها و سطوح قدرت برای جلوگیری از نفوذ در پروازهای غیرنظامی در هواپیمایی اسرائیل کند؟ تاکنون هیچ پاسخ رضایت‌بخشی وجود نداشته اما شاید تغییر مسیر پارازیت و جاسوسی برای مسکو سخت باشد و در نتیجه تل‌آویو از این موضوع بسیار خشمگین شود.

ساموئل بِندِت (Samuel Bendett)،  کارشناس فناوری نظامی روسیه در «CNA» گفت:

روس‌ها ادعا می‌کنند که در سوریه یک تجهیزات دفاعی بسیاری قدرتمند شامل جنگ الکترونیک مانند سیستم «Krasukha» - یک اخلا‌گر فرستنده‌ای – دارند. این سیستم برد خوبی دارد، هرچند فرودگاه‌های اسرائیل در فاصله‌ای مناسب قرار گرفته‌اند.

کراسوکا می‌تواند با سیگنال‌هایی بیش از 150 مایل را پوشش دهد، اما «Murmansk-BN» قوی بُرد بیش از 3000 مایل را دارد. در حقیقت، این یک مشکل است چرا که فرودگاه ملی اردن نیز با وجود نزدیک‌‎تر بودن به پایگاه‌های روسیه در سوریه نسبت به فرودگاه بین‌المللی بن گوریون، گزارش تداخل نداده است.

با این حال، دیگر متخصصان معتقدند که یک اخلال‌گر زمینی کمتر از یک هواپیمای جنگ الکترونیک می‌تواند مشکل‌ساز باشد. از آنجا که سیستم‌های زمینی تمایل به ماندن در یک مکان و ادامه انتقال را دارند، باعث ایجاد اختلال در سیستم GPS اسرائیلی – نه تداخل متناوب گزارش شده در بن گوریون – می‌شوند. یک منبع هوابرد، در مقابل – حتی یک هواپیمای بدون سرنشین با پایداری طولانی – نمی‌تواند برای مدت بسیار طولانی در بالاترین نقطه باقی بماند و به همین دلیل متناسب با کم و زیاد شدن پارازیت حرکت می‌کند.

یک مشکل دیگر این است که چرا تداخل تنها در ماه گذشته نشان داده شده است، در حالیکه روس‌ها حداقل از اوایل سال 2018 در منطقه از این اخلال‌گر پیشرفته استفاده کرده‌اند. بِندِت توضیح داد :

دارایی روسیه مدتی است که در سوریه قرار دارد؛ پس شاید اثر تهاجمی آنها را مجبور به استفاده از توانایی‌های جنگ الکترونیک برای مقابله با تهدید دائمی هواپیماهای بدون سرنشین شورشیان در حمله به پایگاه‌هایشان کند.

بنابراین شاید روسیه اخیراً توان خود را برای شکست الکترونیکی اسرائیل به‌کار گرفته باشد. اما آیا آنها می‌توانند سیگنال‌ها را درست تنظیم کنند؟ به گفته کارشناس فناوری نظامی روسیه در سی‌ان‌ای، امروزه سیستم‌های روسیه بین کشورهای دوست و دشمن تمایز قائل می‌شوند. اگر چه از یک دیدگاه غربی، آنها بیشتر روی یک قدرت خام نسبت به هدف‌گیری دقیق طول موج‌های مورد استفاده دشمن تکیه کرده‌اند.

بِندِت با اشاره به کشتن 15 نیروی روس هواپیمای «Il-20» در سال گذشته هشدار داد:

یک احتمال دیگر نیز وجود دارد؛ ما نباید نگرش خشمگینانه خود را نسبت به دوایر نظامی روسیه روی کاهش اخیر هواپیماهای اطلاعات، نظارت، و شناسایی  «ISR» نیروی دریایی خودشان نادیده بگیریم.

،سیستم ضدهوایی سوری هنگام هدف قرار دادن مهاجمان هوایی اسرائیل در منطقه به یک هواپیمای روسی شلیک کردند. سخنگوی وزارت دفاع روسیه در ابتدا اسرائیل را متهم کرد که هشدار کافی به هواپیما برای خروج از آن منطقه نداده و حتی ایجاد اشتباه در ردیابی رادار با استفاده از Il-20 به عنوان یک تله کرد. اگرچه پوتین بعدها اسرائیل را از این اشتباهات مبرا دانست، اما احتمالاً برخی فرماندهان روس در سوریه هنوز کینه این موضوع را به دل دارند. درنتیجه شاید با وجود ارتباط خوب تل‌آویو با مسکو، هنوز خشم و کینه باقی مانده باشد.

اگر فقط چند افسر روسی تمایل به از بین بردن طول موج‌های اسرائیل داشته باشند، باعث ایحاد اختلال در روابط می‌شود؛ به خصوص از آنجاییکه اندازه‌گیری‌های ناوبری پشتیبان به معنی امنیت هواپیماها است. اگر روسیه تصمیم به حمایت از ایران و دفاع از پایگاه‌های مرزی در سوریه در برابر حملات اسرائیل گرفته باشد، مسئله بسیار جدی است.

»