حملات هکری و بی توجهی به هشدارهای چند ساله
به گزارش واحد هک و نفوذ سایبربان؛ تقریباً از یک هفته پیش، حملات سایبری مشکوکی، برخی از وبگاههای رسمی کشور از جمله وبگاه اداره پست و سازمان ثبت اسناد را مورد تهاجم قرار داده است. البته دیروز نیز خبری مبنی بر هک مرکز آمار ایران منتشر شد که ظاهراً این حمله با منشأ متفاوتی انجام پذیرفته است. تاکنون نام دو گروه هکری در حملات چند روز اخیر، بهعنوان مسئول انجام این حملات در رسانهها آورده شده است. گروهی به نام داعس، به عنوان مسئول انجام حمله به وبگاه مرکز آمار و گروهی دیگر به نام مافیا هکینگ تیم (mafia hacking team) به مدیریت یاسر ابراهیمی، مسئول انجام حمله به وبگاه سازمان ثبت اسناد و املاک کشور معرفی شدهاند.
صرفنظر از حامیان احتمالی و اهدافی که گروههای هکری مذکور در پی رسیدن به آن هستند، چندین نکته حائز اهمیت به چشم میخورد که در ادامه به بررسی آنها خواهیم پرداخت.
اولین نکتهای که در این میان باید به آن اشاره کرد، اهمیت امن سازی زیرساختهای ارتباطی کشور، آن هم برای وزارتخانهای است که خود، متولی اصلی امر ارتباطات در کشور محسوب میشود. امن سازی چنین زیرساختهایی، از سالها پیش توسط دلسوزان و متخصصان متعهد داخلی، به مسئولین ذیربط گوشزد شده است، موضوعی که ظاهراً با بیتوجهی مسئولین مواجه شده و این بیتوجهی، در حال حاضر برای هکرها و مهاجمان به امنیت ملی کشور، به ثمر نشسته است.
از طرفی، اقدام مافیا هکینگ تیم و شخص یاسر ابراهیمی، در انتشار خبر هک وبگاههای رسمی کشور در یک وبگاه شخصی، نشاندهنده اهمال دستگاههای مسئول در برخورد جدی با جرائم سایبری و نبود متولی مشخصی برای جلوگیری از تکرار چنین جرائمی است. یاسر ابراهیمی 24 ساله که یک مهندس کامپیوتر است، در وبگاه خود، بهراحتی وبگاههای رسمی کشور را تهدید به هک میکند و پسازآن، بهراحتی و در فرصت مناسب، آنها را هک کرده و اخبار این عملیات را در شبکههای اجتماعی منتشر میکند. چنین اقداماتی، نشان دهنده این است که ظاهراً اطلاعات زیرساختی کشور، از درجه اولویت بالایی برای متولیان امر برخوردار نیست و سرقت این اطلاعات که میتواند زمینهساز جنگهای ادراکی باشد، تاکنون نتوانسته ذهن کسی را به خود مشغول سازد. از طرفی فعالیت آزادانه ابراهیمی در شبکههای اجتماعی، برای انتشار اخبار فعالیتهای مخرب سایبری، نشان از اهمیت بالای این شبکههای اجتماعی و ضریب نفوذ گسترده آنها در بین لایههای مختلف جمعیتی کشور دارد.
تمامی این موارد در حالی اتفاق میافتد که امن سازی زیرساختهای اطلاعاتی کشورهای پیشرفته، به یکی از اساسیترین دغدغههای مسئولین امنیتی و نهادهای مسئول در این کشورها تبدیل شده است که نمونه آن را میتوان اختصاص بودجههای میلیاردی آمریکاییها به این موضوع، پس از واقعه حمله به اداره مدیریت اطلاعات کارکنان و سرقت اطلاعات 24 میلیون کارمند این کشور، عنوان کرد.
امید است در آینده نزدیک، امن سازی مراجع رسمی آماری و اطلاعاتی کشور که حاوی اطلاعات بیومتریک و اساسی جمعیت کشور است و به درگاههایی متصل است که دائماً در حال بهروزرسانی است، در اولویت قرار گرفته و از این پس دیگر شاهد انتشار چنین اخباری در رسانهها نباشیم.