توسعه جنگ الکترومغناطیسی؛ عامل پیروزی در دریا

به گزارش کارگروه بین‌الملل سایبربان؛ هر روزه، توانمندی‌های سلاح‌های الکترومغناطیس نوینی از آزمایشگاه‌ها و مراکز تحقیقاتی سراسر دنیا برمی‌خیزند تا تبدیل به فناوری نوینی در نیروی دریایی شوند. این سخن مدیران یگان نبرد سطحی نیروی دریایی دلگران (Dehlgren NSWCDD) است. فرمانده مراکز نبرد سطحی نیروی دریایی، دریادار تام دروگان (Adm. Tom Druggan)، این مسئله را در کنفرانس سامانه‌های نبرد الکترومغناطیس (EMW) که توسط یک مجمع به نمایندگی یگان نبرد سطحی نیروی دریایی دلگران (Dehlgren NSWCDD) برگزار می‌شد عنوان کرد. بیان چنین حرفی از سوی فرمانده، به این معنی است که نیروی دریایی و مراکز نبرد آن، به‌طورجدی در پی سرمایه‌گذاری و دست‌یابی به تسلیحات الکترومغناطیس نوینی همچون انرژی متمرکز و لیزرهای پرانرژی هستند تا توانایی‌های خود را در حوزه طیف الکترومغناطیس گسترش دهند.

دروگان گفت: «منطق پشت سر تمرکز ما، کاملاً مشخص است. باید در دریا پیروز شویم. نکته، تسلط بر دریا است».

تمرکز استراتژیک فوق، با تأکید بر تحقیق و توسعه، تست و به‌کارگیری در دلگران و سایر آزمایشگاه‌های نیروی دریایی آغاز می‌شود تا اطمینان حاصل شود دریانوردان و کارکنان توانایی به کار گیری تسلیحات طیف الکترومغناطیس را دارند.

کاپیتان گودفری ویکز (Godfrey Weekes)، فرمانده دلگران گفت: «ما باید بتوانیم در فضایی بیش‌ازپیش فشرده و مورد نبرد در طیف الکترومغناطیس بجنگیم و پیروز شویم. ما نیاز داریم تا توانمندی‌های بین‌حوزه‌ای خود را که برای از کار انداختن ماشین جنگی دشمن طراحی‌شده است، گسترش دهیم.»

هدف ادغام توانمندی‌های الکترومغناطیس در دریا، هوا و زمین برای بهینه‌سازی قابلیت مقابله، رزمندگان را توانمند می‌سازد تا در نبردهای آینده، پیش‌بینی زمین جنگی را داشته باشند که فضای سایبری و الکترومغناطیس با یکدیگر تلاقی می‌کند.

دیل سیزون (Dale Sisson)، مدیر فناوری NSWCDD، گفت: «مدیریت و نبرد در فضای طیف، به نقطه ثقل نحوه مدیریت نیروهای دریایی آمریکا تبدیل می‌شود. تسلیحات جدید، به فراتر از کشتار مرسوم گسترش می‌یابد. ما باید بتوانیم دشمن را از دسترسی به فضای طیف محروم کنیم درحالی‌که دسترسی و کنترل خود را حفظ می‌کنیم؛ بنابراین ما باید تسلیحات الکترومغناطیس را برای حداکثر سازی آگاهی رزمندگانمان از زمین نبرد و تثبیت نقطه قوت آن‌ها در فضای الکترومغناطیسی، به‌عنوان هدف استراتژیک معرفی کنیم.»

دانشمندان و مهندسان به‌شدت در حال تلاش برای استفاده از فناوری‌های الکترومغناطیسی در سراسر نیروی دریایی هستند تا با به کار گیری فضای سایبری و کل طیف الکترومغناطیسی برای دفاع و حمله، با یکپارچه‌سازی فضای زمین، دریا، زیردریا، هوا و سایبر، توانمندی دفاعی را حداکثر سازند.

دروگان گفت: «ما قصد داریم این توانمندی را گسترش دهیم. نیروی دریایی در حال تحولی چشمگیر است. ما همیشه بهینه‌سازی‌هایی برای سامانه‌های خود داشته‌ایم، اما این تغییر، یک تحول بین نسلی است. تحولی از فضای آنالوگ مدیریت نظامی، به فضای دیجیتال سامانه‌های دیسک یکپارچه و رایانه‌های کنترل که مسیرهای بهینه‌ای برای آینده پیش روی ما می‌گذارند.»

برای نمونه رادار نسل آینده نیروی دریایی، AN/SPY 6(V)، در حال طراحی و توسعه به‌عنوان یک سامانه دیجیتال یکپارچه برای هدف قرار دادن تهدیدات رو به گسترش، افزایش توان تشخیص و آموزش عملیاتی برای کاربران است.

سرمایه‌گذاری‌های نیروی دریایی در رادارها و طیف گسترده‌ای از سلاح‌های الکترومغناطیسی، در کنار توانمندی‌های برتر تصمیم سازی نظامی، امکان آزادی فعالیت در تمامی عرصه‌ها را فراهم می‌سازد. در نتیجه، آگاهی از میدان نبرد و فضای عملیاتی، با شناسایی، نفوذ و پیش‌بینی رفتار دشمن با کمک تصمیم سازی بهتر و سریع‌تر ممکن می‌شود. دروگان می‌گوید: «نیروی دریایی در این زمینه جدی است، زیرا ما ارزش‌ها را مشاهده می‌کنیم؛ اما بیش از ارزش‌ها، ما توانمندی‌های جنگی را می‌بینیم که به ما توان رقابت در میدان نبرد را می‌دهد.»

برتری گفته شده نیازمند ارتباطات یکپارچه و بدون تأخیر، فرماندهی و کنترل، اطلاعات سیگنالی، مدیریت طیف، نبرد الکترونیک و نظم فضای سایبری است تا به نیروی دریایی اجازه فعالیت در تمامی عرصه‌ها را بدهد. آزادی فعالیت در فضای طیف، شامل توانمندی تسلط اطلاعاتی می‌شود. فرماندهان نیروی دریایی آزادند تا از حملات همه‌جانبه در سراسر طیف الکترومغناطیس و فضای سایبر برای به ثمر رساندن نتایج جنبشی و غیر جنبشی در زمان و مکان موردنظر هستند.

حملات همه‌جانبه، نقطه ثقل برتری غیرمتقارنی است که نیروی دریایی، نیروی مشترک و نیروی متحد به میدان می‌آورند. این حملات شامل توانمندی‌هایی می‌شود که قدرت فرماندهی و کنترل، مدیریت، جاسوسی، شناسایی، محاسبات و مخابرات دشمن را از کار بیندازد؛ حملات الکترونیکی را پیاده‌سازی کند که آزادی عمل دشمن را محدود سازد و توانایی نیروهای خودی را در بارگذاری تسلیحات بهبود ببخشد. ترکیب حملات کشنده و غیر کشنده، مستلزم هوشیاری و آگاهی برتر میدان نبرد و فرماندهی و کنترل مورد اطمینان است به نحوی که فرمانده، مجموعه‌ای از ابزارهای نبرد را به خصوص در زمینه جلوگیری از دسترسی دشمن و جلوگیری از مقابله را در اختیار داشته باشد.

دروگان می‌گوید: «توانایی کشتن فیزیکی و غیر فیزیکی هدف در زمانی که ما می‌خواهیم و بدون داشتن اثرات ناخواسته جانبی، هر دو بسیار حیاتی هستند. بنابراین اگر شما نیاز به یک موشک در هدف دارید، نیاز به یک سامانه کنترل آتش نیز دارید. با سامانه‌های جدید که در راه هستند، کنترل آتش با استفاده از الکترومغناطیس فراهم می‌شود. در نتیجه، اگر ما واقعاً خوب باشیم، می‌توانیم چند ارسال‌کننده در آن نقطه داشته باشیم درحالی‌که همه در حال دریافت هستند. البته این تصوری برای آینده دور است.»

کنترل دریا، هنگامی‌که دشمنان در حال استفاده از طیف الکترومغناطیس برای شناسایی، هدف‌گیری و حمله هستند ضروری است. جوزف کالیری (Joseph Caliri)، مدیر کنفرانس گفت: «دشمنان ما در حال استفاده از فناوری‌های ارزان‌قیمت برای پیشبرد نبرد سایبری هستند درحالی‌که توان خود را برای بهبود و گسترش توانمندی‌های طیف الکترومغناطیسی هزینه می‌کنند.»

علاوه بر این‌ها، نیروهای دریایی می‌بایست بتوانند در زیر فشار شدیدترین حملات الکترومغناطیسی به فعالیت خود ادامه دهند. آگاهی میدان نبرد فراهم‌شده توسط تسلیحات الکترونیک، نیروی دریایی را قادر می‌سازد به طور مؤثری فعالیت کند و خطر تسلیحات ضد دسترسی را کاهش دهد. این آگاهی، درک رزمندگان را از محیط، نیروهای خودی و غیرخودی افزایش می‌دهد.

برای کنترل موقعیت‌های مهم و استراتژیک، نیروی دریایی باید دانش خود از میدان نبرد را گسترش دهد، به زبان دیگر، رزمندگان باید درک کاملی از اثر الکترومغناطیسی خود و دیگران داشته باشند. توانایی تغییر اثر الکترومغناطیس برای کنترل اینکه دیگران چه چیزی تشخیص می‌دهند، بسیار ضروری است. فناوری مورد نیاز برای حداکثر سازی توانمندی آن‌ها در مقابله با جمینگ و آشوب در کنار دسترسی دائمی به طیف بسیار مهم است. بعلاوه، آن‌ها باید بتوانند از توانمندی‌های سایبری و الکترومغناطیسی به‌عنوان سلاح غیر جنبشی برای جلوگیری از فرماندهی، کنترل، مخابرات، محاسبات، شناسایی و جاسوسی دشمن استفاده کنند.

کالیری اضافه کرد: «مسلط شدن بر سلاح‌های الکترومغناطیس، دارای آثار اقتصادی، تجاری و سیاسی است. مهم است که مدیران، مهندسان و برنامه ریزان اقتصادی نسبت به پیچیدگی‌های برنامه‌ریزی، مدیریت، بودجه‌بندی و اجرای برنامه‌های دفاعی و ابزارهای مورداستفاده در به کار گیری سامانه‌های درحال‌توسعه الکترومغناطیسی آگاهی کامل پیدا کنند تا بتوانند در تعریف ارزش‌ها برای برنامه‌ریزی و مدیریت سرمایه‌ها موفق باشند.»

تمرکز اولیه نیروی دریایی در تسلط بر تسلیحات الکترونیک، در فضای سایبری است. توسعه نیروی انسانی و ساخت زیرساخت‌های سازمانی مورد نیاز، ادامه دارد، اما تمرکز به تمام طیف الکترومغناطیس گسترش‌یافته است. بعلاوه، نیروی دریایی در حال کار بر روی بهبودهای انجام‌شده در چند سال اخیر در تسلیحات الکترونیکی در زمینه ضد دسترسی و مقابله است.

سیزون گفت: «اختراعات جدید ازجمله انرژی متمرکز، لیزرهای پرانرژی و سلاح‌های مایکروویو پرقدرت، در حال ورود به میدان نبرد هستند»

از فناوری‌های انرژی متمرکز درحال‌توسعه در NSWCDD، مایکروویو پرقدرت برای عملیات غیر کشنده و غیر تخریبی است. سامانه‌های مایکروویو، می‌توانند چندین هدف را نشانه بگیرند، مجدد برنامه‌ریزی شوند و هزینه‌های جانبی و بازسازی را به شکل مؤثری کاهش دهند. مأموریت‌های احتمالی مایکروویوهای پرقدرت شامل از بین بردن خطوط ارتباطی، زیرساخت‌ها، سنسورها و از کار انداختن وسایل نقلیه است.

توسعه، تست و تبدیل تسلیحات لیزری ساخته‌شده در دلگران و سایر تسلیحات انرژی متمرکز، برای توانمندی‌های نیروی دریایی، امکانات بیشتری را در اختیار جنگجویان قرار می‌دهد. بعلاوه، سلاح‌های مخرب همچون بمب‌ها و تفنگ‌ها، انرژی متمرکز و سلاح‌های الکتریکی، جنگجویان را قادر می‌سازد مجموعه‌ای از اهداف را با دقت بالاتر و هزینه‌های کمتر هدف قرار دهند.

به گفته سیزون، «تسلیحات جنگ الکترونیک، همچنین هوش مصنوعی و اتوماسیون ماشین‌ها را نیز در نظر دارد. این استقلال کامل است زیرا ما تنها به میزانی میدانیم که سلاح‌های نبرد پیشرفته می‌شوند. تصمیمات باید به سرعت در میدان نبرد گرفته شود. ماشین‌ها و انسان‌ها می‌توانند تصمیم بگیرند، اما شما چگونه این اطلاعات را تحلیل می‌کنید؟ چگونه به ماشین‌ها اعتماد می‌کنید که این فرآیند را برای شما انجام دهند؟ این فضایی است که با ورود به دنیای طیف وارد آن می‌شویم – استقلال ماشین‌ها، ارتباطات ماشین به ماشین و کنترل تسلیحات جنگ الکترومغناطیس توسط ماشین‌ها»

در روز آخر سمپوزیوم، شرکت‌کنندگان کنفرانس با مهندسان و دانشمندانی که در حال تلاش برای حل مشکلات استقلال ماشین‌ها و دقت حملات سریع بودند، به گفتگو نشستند. گفتگوها در آزمایشگاه‌هایی انجام شد که سلاح‌های استراتژیک و سامانه‌های سنسوری و الکترومغناطیسی درحال‌توسعه و بهبود هستند. شرکت‌کنندگان شاهد توانمندی‌های نوظهور در فضای آزمایشگاه‌های توسعه‌یافته‌ای بودند که بهبود، نمونه‌سازی، یکپارچه‌سازی و آزمایش تسلیحات را برای سامانه‌های نیروی دریایی بر عهده دارد. همزمان که فناوری گسترش می‌یابد، آزمایشگاه‌ها در حال ساخت فضای آزمایش مجازی و معماری‌های توزیع‌شده برای نیاز روزافزون آزمایش، از جمله امنیت سایبری هستند.
مواد مصنوعی و سامانه‌های نظارت به بازدیدکنندگان نمایش داده شد. آن‌ها همچنین در رابطه با سامانه‌های نوین و فناوری عملیات همزمان طیف (Real-Time Spectrum Operations) توجیه شدند.

فناوری‌های «RTSO» که در دلگران توسعه داده‌شده است، نیروی دریایی را قادر می‌سازد تا بنا بر نیاز عملیاتی، تغییراتی را در فضای طیف ایجاد کند. «RTSO»، همچون یک رهبر ارکستر، هماهنگی فعالیت سامانه‌ها را بنا بر نیاز فرمانده مدیریت می‌کند. در زمان نبرد، هر یک از سلاح‌ها باید در زمانی مشخص به کار گرفته شوند. سامانه‌های شنود باید در زمانی خاص مورداستفاده باشند. تلاش‌های جنگی کنونی، تسلط اطلاعاتی، اولویت‌های اطلاعاتی و نیاز فرمانده در زمان کنترل طیف، همگی تعیین‌کننده هستند.

ویکز گفت: «این کنفرانس کمک کرد تا تلاش‌های انجام‌شده در مراکز تحقیقاتی نیروی دریایی موردتوجه قرار گیرد و کمک کرد تا نظرات متفاوت در رابطه با تسلیحات جنگ الکترونیک جمع‌آوری شود و همکاری‌های بیشتری از سراسر جامعه گردآورده شود که به بهبود فناوری‌های موجود و توسعه توانمندی‌های جدید کمک خواهد کرد.»