به گزارش کارگروه بین‌الملل سایبربان؛ چندی پیش، ارتش رژیم صهیونیستی (IDF) ادعا کرد که ساختمان مورد استفاده هکرهای حماس را هدف قرار داده است؛ هکرهایی که صدها موشک به سمت سرزمین‌های اشغالی شلیک کرده بودند.
ارتش رژیم صهیونیستی در حساب توییتری خود نوشت :
«ما تلاش سایبری حماس علیه اهداف اسرائیل را خنثی کردیم. به دنبال عملیات دفاع سایبری موفقیت‌آمیز خود، ساختمانی را هدف قرار دادیم که عوامل سایبری حماس در آن کار می‌کردند. «HamasCyberHQ.exe» از بین رفت.»
در این پست توییتری، ساختمانی U شکل نشان داده شد که بال سمت راست آن قرمز رنگ است، که احتمالاً نشان‌دهنده قسمتی است که هدف قرار گرفته است. ارتش اسرائیل هیچ جزئیاتی در مورد حمله سایبری حماس و نحوه خنثی کردن آن به‌وسیله ارتش ارائه نکرد.
جنگ سایبری اکنون به عنوان یک میدان نبرد جدید درست مانند هوا، زمین، دریا و فضا شناخته شده است. ارتش ایالات متحده یک فرماندهی سایبری برای هماهنگی عملیات‌های سایبری تدافعی و تهاجمی ایجاد کرده است. پنتاگون نگران است که جدیدترین تسلیحات با فناوری بالا، مانند «F-35»، در برابر هک آسیب‌پذیر باشد، درست مانند پتانسیل یک حمله سایبری، که شبکه برق یا شبکه کنترل ترافیک هوایی را از بین می‌برد و می‌تواند ترسناک باشد. مایکل پِک (Michael Peck)، یکی از نویسندگان نشریه «National Interest»، در این خصوص مقاله‌ای نوشته که به شرح زیر است :
«یک جنگنده جت به راحتی یک موشک ضدهوایی به‌وسیله ویروسی نابود می‌شود که از سوی افرادی ایجاد و منتشر شده که خودشان می‌توانند اهداف نظامی مشروع باشند. از جنگ جهانی دوم تا جنگ‌های بالکان در دهه 1990، بمب‌افکن‌ها به زیرساخت‌های حیاتی حمله کردند. اگر یک کشور خارجی بتواند شبکه برق یک کشور را با نرم‌افزارهای مخرب به جای مواد منفجره قوی غیرفعال کند، در این صورت دشوار است که استدلال کرد که با تهدید نباید مانند هر تهدید نظامی دیگری برخورد کرد.
اما این نظریه یک مشکل دارد. سلاح‌های متعارف مانند گلوله‌ها، بمب‌ها و گلوله‌ها، اشیایی فیزیکی هستند که سرنخ‌هایی از منشأ خود باقی می‌گذارند. شما می‌توانید فلاش دهانه تفنگ را ببینید، یا مسیر یک گلوله هویتزر یا موشک بالستیک را ردیابی کنید و ایده‌ای در مورد اینکه از کجا شلیک شده و چه کسی آن را شلیک کرده، داشته باشید.
ارتش‌ها فرهنگ لغت کاملی از تعبیرهایی مانند «خسارت جانبی»، «آتش دوستانه»، و غیره برای توضیح اینکه چرا هدف اشتباهی را زده‌اند، دارند. وقتی هکرهای هوشمند به خوبی می‌دانند چگونه مسیرهای خود را پنهان کنند یا حتی در یک عملیات پرچم نادرست اشتباه خود را به گردن دیگری بیاندازند، شناسایی درست طراح یک ویروس، یا کسی که به شبکه کامپیوتری نفوذ کرده است، دشوارتر خواهد بود. بمباران کشور A زمانی که کشور B شبکه شما را هک کرد، یک پیروزی بزرگ برای هکرهای کشور B محسوب می‌شود.
به طور مشابه، ارتش‌ها برای معرفی خود به نیروهای دوست و پیروی از قوانین جنگی که می‌گوید اگر سربازان می‌خواهند با آنها به عنوان سرباز، نه چریک یا جاسوس، رفتار شود باید به درستی علامت‌گذاری شوند، از علائم ملی استفاده می‌کنند. آیا یک هکر نیاز به پوشیدن یونیفرم دارد تا به عنوان یک هدف نظامی قانونی در نظر گرفته شود؟ ما در مورد حرفه‌ای‌های کامپیوتری که در زیرزمین والدین خود زندگی می‌کنند شوخی می‌کنیم، اما آیا خانه والدین آنها نیز خود هدف قرار می‌گیرد؟
از آنجایی که سلاح‌های سایبری به طور فزاینده‌ای در رویکرد و تأثیرات خود به سلاح‌های معمولی شباهت دارند، از دیدن هکرهای بیشتری که با مواد منفجره قوی روبرو می‌شوند، تعجب نکنید.»
