تسلیحات فضایی، روباتیک و سایبری؛ کلید پیروزی آمریکا بر کره شمالی
براساس ادعای بسیاری از مؤسسات غربی امنیتی و مطالعاتی، تهدیدات هسته‌ای کره شمالی، از سناریوهای سنتی مبتنی بر حمله اتمی این کشور به شهرهای بزرگی چون نیویورک و لس‌آنجلس، فراتر رفته است. کیم جونگ اون، رهبر جوان کره شمالی قادر است به جای نابود کردن شهرهای بزرگ ایالات متحد، یک کلاهک هیدروژنی را در ارتفاع بالای این شهرها منفجر کند.
در لحظات اولیه پس از انفجار بمب یادشده، هیچ کشتار و ویرانگری مستقیمی رخ نمی‌دهد؛ بلکه با تولید یک پالس الکترومغناطیس بسیار قوی، اجزای کلیدی و شبکه برق‌رسانی و ابزار الکترونیکی، به‌طور کامل با نابه‌سامانی روبه‌رو می‌شوند. به‌زعم بسیاری از مقامات نظامی و امنیتی کاخ سفید، چنین سلاح‌هایی که در میان متخصصان به EMP، مشهور هستند، خطر چندانی برای شبکه‌های ملی و امنیتی این کشور، به شمار نمی‌روند؛ اما می‌توانند زندگی شهروندان عادی آن را به شکل هولناکی با چالش مواجه کنند.
برای درک عمق فاجعه احتمالی پس از چنین یورشی، کافی است، ویرانی همیشگی حلقه‌های ساخت و جابه‌جایی برق یک کشور را تصور کنید. این امر، بی‌شک سبب ازکارافتادن همه زیرساخت‌های حیاتی، ازجمله انرژی برق، آب، فاضلاب، حمل‌ونقل، تلفن، نیروگاه‌های هسته‌ای و ... خواهد شد. در چنین شرایطی، خودروها از حرکت بازخواهند ایستاد و بیمارستان‌ها بسته می‌شوند. بنا به باور بسیاری از کارشناسان، انفجار این بمب الکترومغناطیسی، مرگ میلیون‌ها انسان و بازگشت زندگی به دوران پیش از صنعتی شدن را در پی خواهد داشت.
افرادی که در تگزاس، فلوریدا و پورتوریکو، شاهد قطع شدن سراسری برق در اثر طوفان بوده‌اند، بخش کوچکی از زیان‌های هراس‌انگیز وقوع چنین تهاجم گسترده‌ای را هویدا ساختند. ازسوی دیگر، افزایش برد این موشک‌های قاره‌پیما نیز بر هراس و نگرانی متخصصان امنیت ملی ایالات متحد افزوده است.
با وجود احتمالات یادشده، همچنان بسیاری از بازیگران سیاسی معتقداند که گفت‌وگوهای دیپلماتیک میان واشنگتن و پیونگ‌یانگ، می‌توانند از تبادل آتش میان 2 کشور، جلوگیری کنند و سبب پیشگیری از نابودی زیرساخت‌های موجود در آمریکا، کره شمالی و جنوبی و چین شوند. اما به‌زعم بیشتر کارشناسان، ایالات متحد باید در کنار پیشبرد این مذاکرات، اقدامی مؤثر و قاطعانه برای رفع دائمی خطر کره شمالی و رهبر جوان این کشور برای شهروندان آمریکا و کره جنوبی، اتخاذ کند. بی‌شک گسترش فن‌آوری‌های تازه، یکی از کلیدی‌ترین پیش‌نیازهای رویارویی با تهدیدات الکترومغناطیس کره شمالی است.
در ادامه این نوشتار کوتاه، به برخی از فن‌آوری‌های مورد نیاز ایالات متحد برای تقویت دفاع سایبری و الکترونیکی دربرابر کره شمالی، اشاره می‌شود:
• علوم روباتیک مبتنی بر حسگرهای فضایی و رایانش سطح بالا ممکن است منجر به ساخت سپر محافظ موشکی روی کشوری به وسعت ایالات متحد شوند. هدف سامانه‌های کنونی دفاع هوایی آمریکا، شناسایی و انهدام موشک‌های میان‌قاره‌ای متعارف است. این درحالی است که بسیاری از متخصصان علوم نظامی بر این باوراند که انهدام کلاهک‌های پرتاب‌شده و تشخیص تهدیدات واقعی از فریب‌ها، مثل هدف قرار دادن گلوله، با گلوله‌ای دیگر هستند. بنابراین برای آن که موشکی از شرق آسیا به مقصد خاک آمریکا خارج نشود، ایالات متحد، باید نوعی دفاع چندلایه طراحی کند. ازسوی دیگر، هواپیماهای پیشرفته بدون سرنشین نیز می‌توانند به‌منظور از بین بردن زرادخانه‌های تسلیحات هسته‌ای، زیرساخت‌های پژوهشی و سایت‌های موشکی پیونگ‌یانگ، حریم هوایی این کشور را نقض کرده، در آسمان کره شمالی، به گشت‌زنی بپردازند. برخی دیگر از این پهپادهای هم، باید وظیفه انهدام موشک‌های پرتاب‌شده در دقایق اولیه شلیک شدن را برعهده داشته باشند. استقرار هواپیماهای ضدموشک مجهز به سامانه‌های دقیق راداری و حسگرهای بهبودیافته در مرزهای دریایی اطراف شبه‌جزیره کره نیز از دیگر برنامه‌های ارتش آمریکا به‌شمار می‌رود.
به عقیده مقامات نظامی این کشور، امکان دارد دیگر انواع دستگاه‌های تسلیحاتی روباتیک در دست طراحی مانند: کشتی‌ها و زیردریایی‌های خودکار، به تکمیل محاصره هوایی و دریایی کره شمالی کمک کنند. به‌عبارت دیگر، براساس پیش‌بینی کارشناسان غربی، ترکیب نیروهای مسلح و تجهیزات بی‌راننده، در بسترهای زمین، هوا و دریا، در کنار هم، سبب کنترل نظامی کره شمالی و کوتاهی سقف بلندپروازی‌های رهبر جوان این کشور می‌شود.
• آغاز استفاده و آزادسازی زرادخانه سایبری - که آمریکا طی دهه‌های گذشته، ساخته و گسترش داده است - دومین نیاز اساسی واشنگتن در مبارزه با پیونگ‌یانگ به‌شمار می‌رود. گرچه تسلیحات سایبری به‌تنهایی نمی‌توانند حمله احتمالی کره شمالی را با شکست کامل روبه‌رو کند، اما بی‌شک این کشور، برای رشد و توسعه طراحی و کنترل فن‌آوری هسته‌ای و تولید موشک‌های جدید، به شبکه‌های رایانه‌ای نیاز دارد.
در این برهه، بیشتر راهبرددانان سرشناس غربی معتقداند که تحریم‌های سایبری نیز باید همگام با تحریم‌های فلج‌کننده اقتصادی، بر دولت‌های غیرهم‌سو با فرآیند پیروز جهان و با هدف محدود ساختن دسترسی این کشورها به ابزار رشد سایبری، اعمال شوند.
ازسوی دیگر، سربازان سایبری آمریکا قادراند راه جابه‌جایی پول و دسترسی مقامات کره شمالی به حساب‌های خارجی بانکی‌شان را مسدود کنند. این اقدام هم، به‌یاری قطع کامل ارتباط کره شمالی با اقتصاد جهانی، نقش به‌سزایی در کارآمدی تحریم‌های اقتصادی خواهد داشت.
• گسترش و بهره‌برداری از تسلیحات فضایی نیز سومین پرده از برنامه آمریکا برای رویارویی با تهدیدات کره شمالی است. قدرت‌های بزرگ جهانی تا به امروز، بیشترشان به‌منظور رصد فعالیت‌های نظامی خارجی و نظارت بر آن‌ها و ردیابی موشک‌های بالستیک، از سامانه‌های ماهواره‌ای بهره برده‌اند.
در سال‌های اخیر، پیدایش شرکت‌های خصوصی چون «SpaceX»، سبب کاهش 90 درصدی هزینه‌های پژوهش و گسترش فعالیت‌های فضایی شده است. این رویداد، در کنار پیشرفت‌های نوین در حوزه روباتیک و ارتباطات، باعث شکل‌گیری انقلابی شگرف در به‌کارگیری تسلیحات هدایت‌شونده گردیده است. به عقیده بسیاری از متخصصان، ارتش ایالات متحد، به‌زودی قادر به بهره‌برداری از این فن‌آوری‌ها در سامانه‌های دفاع موشکی خود و مهار کره شمالی خواهد بود.
بی‌شک توانایی هدف قرار دادن خاک کره شمالی از فضای ماورای جو ممکن است پس از موشک‌های کروز و هواپیماهای بی‌سرنشین، لایه آخر دفاع دربرابر تهدیدات بالقوه پیونگ‌یانگ باشد.
بی‌گمان فن‌آوری‌های تازه، حلال همه مشکلات نیستند و طبق ادعای مقامات آمریکا، راهکارهای سیاسی در حل‌وفصل بحران شبه‌جزیره کره، در اولویت اول قرار دارند. با وجود این، به‌زعم بسیاری از کارشناسان امنیت سایبری و نظامی، توسل به فن‌آوری‌های جدید یادشده، راهکارهای مؤثر جای‌گزین برای جنگ متعارف و محاصره اقتصادی به‌شمار می‌روند و نیروی واکنش ایالات متحد و شرکایش را دربرابر حملات غیرمنتظره، افزایش می‌دهند.
