تحلیل کوتاه/ مرگ تدریجی یک رویا!
به گزارش واحد امنیت سایبربان؛ از چند سال پیش و با ظهور پدیدهای به نام افشاگریهای اسنودن، بازار رو کردن سند و مدرک علیه شبکههای جاسوسی در دنیا، داغ شد و هرازگاهی گروهی از هکرها، با ادعای اینکه اسنادی از یک نهاد امنیتی در دست دارند، به تیتر رسانههای جهانی تبدیل میشوند. در این میان، برخی رسانهها نیز همانند ویکی لیکس و گردانندگان آنها، توانستند از این فضای غبارآلود، برای خود اسم و رسمی دستوپا کنند و بهعنوان یک افشاگر بزرگ، نقش ایفا کنند.
چند وقت پیش نیز اسنادی از سازمان جاسوسی آمریکا افشا شد که نشان میداد تقریباً تمام دستگاهها و ابزارآلات ارتباطی جهان، تحت نفوذ سازمانهای جاسوسی آمریکایی است و حتی تلویزیونهای هوشمند نیز به یک پایگاه جاسوسی برای این کشور و متحدانش تبدیل شده است. شاید بتوان افشاگریهای اخیر گروه کارگزاران سایه را، مهر تأییدی برای مختومه اعلام شدن پرونده امنیت اطلاعات قلمداد کرد. اطلاعاتی که این گروه هکری منتشر کرد، ثابت کرد که حتی ماهرترین هکرهای جهان نیز از شر همکاران خود در امان نیستند.
اینکه تا چه میزان اطلاعات ارائه شده توسط گروههایی نظیر کارگزاران سایه یا حتی رسانههایی مثل ویکی لیکس درست است یا میتوان به آنها اعتماد کرد، نکته موردنظر نیست. تحلیلهای متفاوتی در این زمینه وجود دارد و همین موضوع، سبب میشود تا صحت این افشاگریها زیر سؤال برود. حتی با فرض درست بودن تنها بخشی از این اطلاعات، سؤالی که مطرح میشود این است که آیا دیگر جایی در جهان وجود دارد که بتوان بهراحتی اطلاعاتی را در آن مخفی کرد؟
گروه کارگزاران سایه، در دنیای سایبری، به گروهی شناخته میشود که همواره تاجر اطلاعات بوده و هست. در حقیقت این گروه هکری، همواره اطلاعات را به بالاترین قیمت میفروشد اما هرگز اجازه دسترسی به کل اطلاعات را به مشتریان خود نمیدهد.
در حقیقت، این گروه هکری، یک گروه مرموز سایبری است که مشغول بازی با امنیت ملی آمریکا است. این گروه هکری، اطلاعات آژانس امنیت ملی آمریکا را در تاریخ 8 آوریل به سرقت برد که نشاندهنده روشها و ابزارآلات مورد استفاده این سازمان آمریکایی، برای جمعآوری اطلاعات از مردم بود. افشاگریهای ویکی لیکس و اسنادی که توسط گروه کارگزاران سایه (Shadow Brokers) منتشر شد، نشان میدهد که اطلاعات باارزشی در این زمینه به سرقت رفته است.
بهعنوانمثال، در اثر این افشاگریها NSA بهتازگی با نفوذ به شبکه بانکی جهانی، اطلاعات تعداد زیادی از بانکهای بزرگ دنیا را به سرقت برده است. اسناد به سرقت رفته نشان میدهد که این سازمان جاسوسی آمریکایی، نفوذهای سایبری موفقیتآمیزی علیه ریاست جمهوری ایران و مرکز هستهای فدرال روسیه انجام داده است. همچنین تعدادی از سازمانهای دیگر که نامآشنا نیستند، در لیست قربانیان این سازمان آمریکایی به چشم میخورند. با این تفاسیر، عدهای از کارشناسان معتقدند که حرف زدن از موضوعی به نام امنیت اطلاعات و حریم خصوصی، موضوعیتی ندارد و دیگر هیچکس نمیتواند ادعا کند که فضایی بدون دسترسی دارد.
درنهایت، باید این سؤال را از دنیا پرسید که با این اوصاف، سرنوشت هزینههایی که تاکنون برای امن سازی زیرساختها و منابع داده، انجام شده است چه میشود؟ آیا میلیاردها دلار هزینهای که در سرتاسر دنیا برای امن سازی زیرساختها صورت پذیرفته است، بیهوده بوده و هکرها، هنوز هم بهراحتی میتوانند با امنیت ملی کشورها بازی کنند؟ سؤالی که شاید با توجه به رخدادهای کنونی دنیا، پاسخ به آن کار بسیار سختی نباشد.