بوئینگ بازوی بحران سازی آمریکا و اقدامات تحریک‌آمیز سایبری (بخش سوم)
به گزارش کار گروه حملات سایبری سایبربان؛ پرواز شماره ۷۵۲ هواپیمایی بین‌المللی اوکراین یک پرواز مسافربری متعلق به هواپیمایی بین‌المللی اوکراین از مبدأ تهران به مقصد کی‌یف بود که در ۱۸ دی ۱۳۹۸ (۸ ژانویه ۲۰۲۰) ساعت ۶:۱۹ صبح، اندکی پس از برخاستن از فرودگاه بین‌المللی امام خمینی هدف دو موشک قرار گرفت که به فاصله ۲۴ ثانیه از سامانه موشکی تور پدافند هوایی شلیک شدند و کمی بعد این هواپیما در نزدیکی شاهدشهر استان تهران سقوط کرد. همه ۱۷۶ سرنشین این پرواز جان باختند.
در روز بعد، مقامات اطلاعاتی آمریکایی اعلام کردند که تصاویر ماهواره‌های شناسایی مادون‌قرمز مستقر در فضا با اطمینان شلیک و نزدیک شدن دو موشک سطح به هوا به بدنه هواپیما را نشان می‌دهد.
مقامات دفاعی انگلیس، ارزیابی آمریکایی‌ها در مورد برخورد موشک را تأیید کردند و نخست‌وزیر کانادا، جاستین ترودو، اظهار داشت شواهد نشان می‌دهد که این هواپیما توسط یک موشک ایرانی ساقط شده‌است. نیویورک‌تایمز با بررسی یکی از فیلم‌های منتشرشده در شبکه‌های مجازی که لحظه برخورد موشک به هواپیما را نشان می‌داد، صحت آن را با نظر کارشناسان خود تأیید کرد.
دیدگاه تحلیلگران تاپ وار (topwar.ru) پیرامون سقوط هواپیمای بوئینگ در ایران
خبرگزاری تحلیلی نظامی تاپ وار روس (topwar.ru) با تیتر «هواپیماهای بوئینگ سقوط‌کننده، سلاح مخفی آمریکا؟» در مورد سقوط بوئینگ در ایران می‌نویسد:
بهتر است مجموعه‌ای از «شواهد غیرمستقیم» را بررسی کنیم که گواه بر این واقعیت هستند که ما با هیچ حادثه ناگوار یا حتی با «خطای پدافند هوایی» مواجه نیستیم، بلکه با قتل خونسرد 176 نفر روبرو هستیم که با هدف اقدامات تحریک‌آمیز بین‌المللی ترتیب داده‌شده است همچون هواپیمای خطوط هوایی مالزی که بر فراز دونباس سقوط کرد.
به گفته بسیاری از تحلیلگران، سقوط پرواز شماره ۱۷ مالزی دقیقاً نقطه اوج و بحرانی بود که پس‌ازآن سنگین‌ترین تحریم‌ها نه‌تنها توسط ایالات‌متحده، بلکه اتحادیه اروپا نیز علیه روسیه اعمال شدند. نقطه‌ای که پس‌ازآن کشور ما را کاملاً بی‌شرمانه متهم به مشارکت مستقیم در درگیری‌های مسلحانه منطقه دونباس کردند.
مهم نیست که چقدر بدبینانه به نظر می‌رسد، این امکان وجود دارد که انتخاب هواپیماهای بوئینگ برای انجام «قربانی آیینی» به‌هیچ‌وجه تصادفی نباشد. برای تدارک یک فاجعه که برای کارشناسان بحث‌برانگیز و بررسی‌اش دشوار باشد لازم است به‌خوبی از قابلیت‌های پنهان یک ماشین بالدار آگاه بود. این قابلیت‌ها در هواپیماهای همین سازنده، همان‌طور که تجربه غم‌انگیز «برنامه قاتل» اِم‌سی‌اِی‌اِس (MCAS) نشان داد، کاملا می‌تواند وجود داشته باشد و به‌طورکلی اکنون سرنوشت این شرکت کاملاً در دستان مقامات فدرال ایالات‌متحده است و پنتاگون ناجی اصلی آن در شرایط دشوار است.
حقایق زیادی وجود دارند که نشان می‌دهند سانحه پرواز شماره 752 کاملاً می‌تواند اقدام دیگر جنگ پنهانی باشد که توسط افرادی انجام می‌شود که خود را محق می‌دانند به‌تنهایی سرنوشت نه‌تنها کشورها، بلکه کل جهان را تعیین کنند. کشور ذینفع در این مورد بیش‌ازپیش آشکار است.
اِم‌سی‌اِی‌اِس (MCAS)
در ابتدا اِم‌سی‌اِی‌اِس سیستمی معقول و مفید به نظر می‌رسید، اما بررسی اطلاعات به‌دست‌آمده از جعبه‌های سیاه سانحه پرواز 610 لاین ایر اندونزی در 29 اکتبر 2018 نشان از این دارد که سنسور نشانگر زاویه حمله خلبان، دقایقی بعد از بلند شدن از روی باند خطا داشته‌است.
سیستم اِم‌سی‌اِی‌اِس سیگنال اشتباه را به عنوان شرایط پرواز در نظر گرفته و برای تصحیح این زاویه حمله بسیار زیاد که حسگر مشکل‌دار نشان داده بود، سکان‌های هواپیما را برای پایین‌آوردن دماغه به حرکت درمی‌آورد. عملکرد اشتباه این سیستم توسط خدمه پرواز با موفقیت خنثی نشده تا اینکه هواپیما با سطح دریای جاوا برخورد کرده و 189 مسافر و خدمه پرواز کشته می‌شوند.
با اعلام بویینگ، این شرکت از زمان سانحه لاین ایر بر روی اصلاح‌کردن نرم‌افزار سیستم اِم‌سی‌اِی‌اِس کار می‌کرده‌است.
این پرونده از سایبربان قصد داشت تا با بازنگری در اتفاقات حادثه آفرین هواپیمای بوئینگ، اطلاعاتی مختصر در اختیار خوانندگان قرار داده و به سهم خود تاکیدی بر بومی سازی گسترده صنعت هواپیمایی کشور داشته باشد.
حال با توجه به این حادثه که خطای انسانی نام گرفت و هنوز هم زوایا و ابعاد این اتفاق در پاره ای از ابهامات به سر می برد، باید از مسئولین عرصه هواپیمایی کشور پرسید که آیا برای دفاع سایبری در برابر حملات احتمالی، اطلاعات و آمادگی لازم را دارند یا خیر...؟!
