به کارگیری حسگرهای کوانتومی برای مسیریابی در فضا

به گزارش کارگروه فناوری اطلاعات سایبربان؛ در حالی که موقعیت‌یاب جغرافیایی (GPS) روی زمین از کاربردهای گسترده‌ای مانند فراهم کردن امکان انجام تراکنش با کارت‌های اعتباری و پیش‌بینی آب‌وهوا را فراهم می‌آورد، در خارج از زمین کاربرد بسیار کمی دارد. به طور کلی این فناوری برای ناوبری روی زمین طراحی شده است. به همین دلیل وسایل نقلیه فضایی که فراتر از محدوده آن‌ها فعالیت می‌کنند باید برای مکان‌یابی، ناوبری و زمان‌بندی (PNT) به روش‌های دیگری مانند انرسی و رصد ستاره‌ها متکی باشند.

روش‌های یاد شده برای تجهیزات فضایی از قابلیت اطمینان متغیری برخوردار هستند. در نتیجه وزارت دفاع آمریکا قصد دارد یک روش دقیق‌تر را برای ناوبری آن‌ها به وجود آورد. این روش توسعه حسگرهای فضایی کوانتومی است.

واحد نوآوری دفاعی وزارت دفاع آمریکا (Defense Innovation Unit) –که وظیفه آن شناسایی و به کارگیری فناوری‌های تجاری برای کاربردهای نظامی است- قصد دارد به حسگرهای قدرتمندی دست پیدا کند که با استفاده از فناوری کوانتومی سطح بسیار دقیق‌تری از اندازه‌گیری انرسی را در اعماق فضا ارائه می‌دهد. همچنین از این حسگر کوانتومی می‌توان در مکان‌هایی که سیگنال‌های موقعیت‌یاب جغرافیایی وجود نداشته یا مختل می‌شوند، بهره گرفت.

با توجه به گزارش جرج ساندیکر (George Sondecker)، مدیر برنامه واحد نوآوری دفاعی، حسگرهای کوانتومی یک فناوری نوظهور به شمار می‌آیند و هدف اصلی طرح یاد شده آماده‌سازی حسگرهای تجاری برای انجام عملیات قابل‌اعتماد است.

ساندیکر با اشاره به این که واحد نوآوری دفاعی اعلام کرد حسگر کوانتومی را به طور خاص برای وسایل نقلیه فضایی توسعه نمی‌دهد، ادامه داد:

هیچ پلتفرم خاصی شناسایی نشده است. این حسگرها را می‌توان در محیط‌هایی که موقعیت‌یاب جغرافیایی در دسترس نیست به کار گرفت. حتی در مکان‌هایی که سیگنال‌های موقعیت‌یاب نیز وجود دارند، می‌توان برای افزایش دقت و تقویت آن از حسگرهای مذکور استفاده کرد.

حسگرهای کوانتومی که واحد نوآوری دفاعی به دنبال آن است باید میزان خطایی کمتر از 100 متر در ساعت در اعماق فضا یا 30 متر در ساعت بر روی زمین داشته باشند. همچنین ابعاد حسگر آن نماید از 0.1 مترمربع بیشتر شود. نمونه‌های اولیه این حسگرها در 24 ماه آینده آماده خواهند شد.