به عقب برنگردیم!!! (بخش اول)
به گزارش کارگروه فناوری اطلاعات سایبربان؛ اساس پیدایش فناوریها، خدمت به مردم و راحت کردن زندگی بوده است. نگاهی به فناوریهای روزی که در دنیا معرفی میشوند، این ادعا را ثابت میکند. استفاده از خودروهای هوشمند، برای کاهش دخالت راننده در رانندگی، بهرهگیری از سیستمهای نظارتی خودکار برای کاهش حجم کار نیروی انسانی و مؤثر کردن تولید، استفاده از پولهای غیر کاغذی برای کاهش زمان و هزینه در تبادلات مالی و دهها مورد دیگر، همه و همه نشان از آن دارند که فناوری، باید در خدمت انسانها باشد و در غیر این صورت، حضور آن، توجیهی نخواهد داشت.
البته با تمام این اوصاف، نمیتوان منکر حضور تهدیدات در کنار فرصتهای یک فناوری شد و باید پذیرفت که تهدید و فرصت، در کنار هم و دوشادوش يكديگر، درحال پیشرفت هستند. به بیان دیگر، با رشد فرصتهای فناوری، غول تهدیدات نیز روز به روز بزرگتر میشوند و باید برای مقابله با آنها، برنامهریزیهای ویژه داشت.
بسیاری از این فناوریها، در زندگی روزانه مردم، نمود علنی دارند و میتوانند سبب تسهیل در مراودات اجتماعی روزمره شوند. از نمونههای این گفتمان، میتوان به کارتهای هوشمند و تأثیرات آنها در روابط مختلف اشاره کرد. به باور برخی کارشناسان، پادزهر دور قبلی تحریمهای صورت گرفته علیه کشور، توسعه شبکه ارتباطات مالی بود. تجربه کشورهای مختلف، ثابت کرده است که با بهرهبرداری از این موضوع، میتوان نیازهای روزمره مردم را از قبیل سوخت، مواد غذایی و تراکنشهای مالی، بهخوبی و با نظارت بالای نهادهای دولتی مدیریت کرد و از بروز پدیدههایی نظیر قاچاق و احتکار بهسادگي جلوگیری کرد.
با بروز مشکلات ماههای اخیر در توزیع مایحتاج عمومی مردم نظیر گوشت و مواد پروتئینی، تصمیم نهادهای دولتی بر توزیع گوشت وارداتی با قیمت مصوب، تصمیم درستی در مدیریت بازار بهشمار ميرود؛ اما نکته قابل تأمل، نحوه اجرای این طرح و چگونگی نمود ظاهری آن، در رسانههای داخلی و خارجی است. به باور کارشناسان و صاحبنظران، ایجاد شبکهای متمرکز، برای عموم افراد جامعه -که نیازمند دریافت سهمیه مایحتاج عمومی نظیر گوشت هستند- با توجه به زیرساختهای موجود، کار سخت و طاقتفرسایی نیست و ملزومات فناورانه آن، در کشور وجود دارد؛ اما اراده مدیران بر تدبير کمهزینه، هنوز جای ابهام و تردید دارد.
با درنظر گرفتن فرآیندهای قبلی نسبتاً موفق در کشور، نظیر کارت هوشمند سوخت، مشاهده تصاویر مردمی که برای دریافت گوشت با قیمت مصوب، در صفهای طولانی، وقت میگذرانند، زیبنده جمهوري اسلامي نيست. حتی الگوگیری از تجربیات موفق کشورهای دیگر در زمینه نظامهای هوشمند پرداخت، میتواند کشور ما را بهرهمند از تولید یک الگوی مناسب و اصلاح ساختار عرضه و تقاضای اينگونه فرآوردهها نماید. این انتظار، از مدیران مرتبط با فضای مجازی کشور وجود دارد که با همان جدیتی که پیگیر موضوعات گوناگون شبکههای اجتماعی هستند، مسائل ساده و پیش و پا افتادهای نظیر نظام عرضه و تقاضا را نیز اصلاح کنند؛ تا در آستانه چهلمین سالگرد پیروزی انقلاب شکوهمندمان، شاهد پیدایش پدیدههای دشمنشادکن نباشیم. مؤسسه خبری و اطلاعرساني سایبربان درنظر دارد در بخشهای بعدی این گزارش، به معرفی و واكاوي نمونههای موفق از این الگو بپردازد.