به گزارش کارگروه بین الملل سایبربان؛ صنعت فضا در سال‌های اخیر تغییرات بسیاری مانند نقش‌آفرینی بیشتر پیمانکاران فدرال، تخصیص بخشی از سرمایه‌های ناسا به تحقیقات فضایی شرکای عمومی و خصوصی، راه‌اندازی نیروی فضایی امریکا توسط دولت را تجربه کرده است. به نظر می‌رسد با توجه به این پیشرفت‌ها، سال 2020 سالی سرنوشت‌ساز درزمینهٔ 5G و 6G، پیشرفت در فناوری ماهواره‌های خصوصی و افزایش تقاضا برای اتصال سریع جهانی باشد.
دسترسی گسترده فعالان ارتباطات ماهواره‌ای به مدار پایین زمین یا (LEO)، فرصتی برای رشد، عمومی‌سازی و تجاری‌سازی فضا است. با این حساب، آژانس‌های فدرال در حال استفاده از پیشرفت‌های بخش خصوصی هستند که بر آینده ارتباطات تأثیرگذار خواهد بود.
سرمایه‌گذاری‌های فدرال در فضا
ماهواره‌ها به‌اندازه دیگر فن‌آوری‌ها آسیب‌پذیر هستند؛ اما تمرکز فعلی روی سودآوری، پرتاب گرها و ماهواره‌های مگا کانستیلیشن (mega-constellations) باعث شده امنیت سایبری از اهمیت کمتری برخوردار باشد. در عوض، زنجیره‌ای ارزشمند وجود دارد، شامل مفهوم‌سازی، توسعه، پرتاب و عملیات که باید یکپارچه شود. از این گذشته، دیدیم که آمادگی سایبری ضعیف چگونه می‌تواند حتی بر آماده‌ترین آژانس‌های دولتی و شرکت‌ها نیز تأثیرات منفی داشته باشد.
درحالی‌که عملیات فضایی بیشتر به ناسا مربوط می‌شود؛ اما هشت سازمان فدرال ایالات‌متحده، ازجمله بخش‌های دفاع و انرژی، بنیاد ملی علوم، سازمان زمین‌شناسی ایالات‌متحده و دیگران بودجه فضایی دریافت می‌کنند. این آژانس‌ها از ماهواره‌ها برای اهداف گوناگون از قبیل ارتباطات کارگروه‌های جهانی، اطلاع‌رسانی روزانه در مورد بلایای طبیعی، درگیری‌های مسلحانه، تحقیق در مورد رشد و تراکم جمعیت، آگاهی از الگوهای آب‌وهوا و موارد دیگر استفاده می‌کنند. ماهواره‌ها یک‌چشم انداز جهانی ارائه می‌دهند که می‌تواند برای امریکا بسیار ارزشمند باشد.
ظهور مدار پایین زمین (LEO)
ماهواره‌های مدار پایین زمین مزایای بیشتری در اختیار آژانس‌ها قرار می‌دهند زیرا با سرعت بیشتری حرکت می‌کنند و به دلیل موقعیتشان در مدار دارای تأخیر کمتری هستند و این به آژانس‌ها کمک می‌کند تا سریع‌تر با شهروندان و جنگجویان ارتباط برقرار کنند.
ماهواره‌ها از ساختار پیچیده‌ای برخوردار هستند و در عملیات گسترده به سامانه‌ها و برنامه‌های مختلفی (ناوبری، کانال‌های ارتباطی، حسگرهای پردازنده، ژنراتورهای برق) نیاز دارند و ازآنجاکه این سامانه‌ها و مؤلفه‌ها باید به‌صورت هماهنگ کار کنند، غالباً برای مبارزه و شناسایی تهدیدات باید کل سیستم درگیر شود. درگذشته، جهان شاهد چندین مورد مداخلات ماهواره‌ای بوده است که از طریق حملات سایبری و مسدودسازی ارتباطات انجام‌شده است، مانند مسدودسازی و نابودی تجهیزات ارتباطی که در درگیری‌های سوریه و اوکراین توسط روسیه اتفاق افتاد.
زمانی که عامل مخرب به سیستم یک ماهواره دسترسی پیدا کند، ساده‌تر می‌تواند مسیر ارتباطی بین ماهواره و پایگاه اصلی آن را دنبال کند و به شبکه‌ها و سامانه‌های زنجیره‌ای ورود و نفوذ کند. آژانس‌ها برای اطمینان از جلوگیری یا کاهش احتمال حمله، باید بر انعطاف‌پذیری و فناوری‌های روبه‌جلو تأکید داشته باشند.
انعطاف‌پذیری زنجیره تأمین سایبری
برای محافظت در برابر حملات سایبری، راه‌حل مشخصی وجود ندارد؛ اما انعطاف‌پذیری بهترین راه برای تداوم کار و پشتیبانی از بازسازی امکانات موجود است در غیر این صورت باید به فکر جایگزین دیگری بود. انعطاف‌پذیری از هوش سایبری استفاده می‌کند تا از این طریق هدایت تصمیمات، پشتیبانی سرعت و ارزیابی خطرات جدی را انجام دهد. اکثر آژانس‌ها می‌توانند با رعایت استانداردهای فعلی فدرال (ازجمله National Institute of Standards and Technology guidelines) و تجزیه‌وتحلیل اطلاعات به‌دست‌آمده از دشمنان، به انعطاف‌پذیری دست یابند. علاوه بر این، آژانس‌ها می‌توانند نیروی کار خود را برای مقابله با حملات سایبری آموزش داده و سامانه‌های ارتباط ماهواره‌ای خود را آزمایش کنند.
به‌علاوه درزمینهٔ انعطاف‌پذیری، ظهور یک معماری مجازی، صنعت ارتباطات ماهواره‌ای در سال 2020 را به‌طور اساسی تغییر خواهد داد. مجازی‌سازی هواپیما به کاربران این امکان را می‌دهد تا به‌آرامی شکل امواج را تغییر دهند و شبکه‌ها، باندها، ماهواره‌ها، مدارها و صورت‌های فلکی را از طریق سخت‌افزار (commercial-off-the-shelf) کنترل کنند. این ویژگی علاوه بر این‌که به ماهواره‌ها و ارتباطات ماهواره‌ای امکان مخفی شدن را می‌دهد، می‌تواند دستور آمادگی، انعطاف‌پذیری، سرعت، آمایش و انجام عملیات را به‌طور هم‌زمان صادر کند.
هواپیمای مجازی با افزایش دید کاربران امنیت سایبری ارتباطات ماهواره‌ای را تقویت می‌کند و همچنین از طریق شناسایی و جداسازی سریع تهدیدات این امکان را می‌دهد که اگر به برنامه‌ای حمله شده باشد با توقف آن برنامه مانع ادامه کار هکرها شود. علاوه بر این، مجازی‌سازی چالش‌های اصلی اتصال را برطرف می‌کند و به آژانس‌ها این امکان را می‌دهد در باندها و مدارهای مختلف و بدون نیاز به جابجایی سخت‌افزار یا نرم‌افزار خاصی، به ماهواره‌ها متصل شوند.
با دسترسی‌های گسترده تجاری به مدار پایین زمین، گسترش ارتباطات ماهواره‌ای در فضا آسان‌تر می‌شود. آژانس‌های امریکا برای آنکه بتوانند از این پیشرفت‌ها به‌طور کامل بهره ببرند، با همکاری استراتژیک، انعطاف‌پذیری و ایمن‌سازی ماهواره‌ها، می‌توانند از عملیات فضایی نوین بهره کافی ببرند.
