انتقال سربازان زخمی با خودروهای پرنده
به گزارش کارگروه فناوری اطلاعات سایبربان؛ نیروی هوایی آمریکا از مدت‌ها قبل تحقیقات در رابطه با خودروهای پرنده را آغاز کرده بود. این ارگان نظامی مدتی قبل نیز نشستی را به منظور جذب ایده‌های تازه نسبت به این فناوری راه‌اندازی کرد. یکی از اهداف این واحد نظامی انتقال سربازان زخمی از میدان نبرد است. همچنین در گذشته مقامات آن توضیح داده بودند این وسایل نقلیه الکتریکی هستند و صدای کمی را تولید می‌کنند. به همین دلیل امکان نفوذ آن‌ها به منطقه دشمن با کمترین میزان جلب‌توجه وجود دارد.
نیروی هوایی آمریکا به تازگی فرایند آزمایش نمونه اولیه یک خودرو پرنده عمودپرواز را با نام «Rhaegal-B» آغاز کرده است. این خودرو 4 پروانه داشته و می‌تواند حدود 2500 کیلوگرم بار را با خود حمل کند. همچنین حداکثر سرعت آن به 371 کیلومتر بر ساعت رسیده می‌تواند مسیری به اندازه 1850 کیلومتر را طی کند.
شرکت «Sabrewing Aircraft Company» مسئولیت ساخت خودرو پرنده مذکور را بر عهده دارد. این وسیله نقلیه در قالب فاز دوم پروژه تحقیقات نوآوری کسب‌وکار کوچک (Small Business Innovative Research) و با قراردادی به مبلغ 3.25 میلیون دلار توسعه داده شد. این ابزار با الگوبرداری از «M400X Skycar»، یک خودرو بی راننده توسعه‌یافته در اوایل دهه 2000 تولید شد.
مدیرعامل Sabrewing توضیح داد، خودرو پرنده Rhaegal-B ته حد بسیار زیادی (نه کاملاً) خودمختار است. اپراتور این وسیله از ایستگاه‌های زمینی فرمان‌ها را صادر می‌کند و رابط کاربری آن به پهپاد گلوبال هاوک (Global Hawk) نورثروپ گرومن شباهت دارد.
در خودرو Rhaegal-B یک رادار و 9 حسگر مختلف با یکدیگر ترکیب شده است تا بتوان دیدی واضح از محیط اطراف به دست آورد. در صورتی که ارتباط اپراتور با خودرو قطع شود، این وسیله می‌تواند به صورت کاملاً خودمختار به مسیر ادامه داده و مأموریت خود را تکمیل کند.
پیت وایت (Pete White)، یکی از فرماندهان نیروی هوایی آمریکا توضیح داد، بالگردهای امروزی برخلاف خودروهای پرنده و تجهیزات عمودپرواز جدید بسیار پر سر و صدا هستند و همین مسئله می‌تواند مأموریت را به خطر بیندازد.
ارتش آمریکا به دنبال توسعه وسایل نقلیه پرنده‌ای است که امکان محافظت از آن‌ها در برابر موشک‌های بالستیک وجود دارد. همچنین در صورتی که یکی از موتورهای این ابزارها از کار بیفتد باید همچنان عملیاتی باقی بمانند.
