به گزارش کارگروه فناوری اطلاعات سایبربان؛ نیروی زمینی آمریکا در یک پروژه تحقیقاتی، روشی جدید برای تولید تراشه‌های کوانتومی رایانه‌ای کشف کرده است. این کار گام مهمی در جهت ساخت پردازنده‌های کوانتومی در مقیاس موردنیاز برای ارائه پردازنده‌های سریع در میدان نبرد است. این رویکرد جدید می‌تواند در نحوه ساخت شبکه‌های کوانتومی تأثیرگذار باشد.
سارا گمبل (Sara Gamble) یکی از مدیران دفتر تحقیق نیروی زمینی آمریکا طی توضیحاتی اظهار داشت:
پردازنده‌های کوانتومی برای ذخیره اطلاعات از کیوبیت (qubit) استفاده می‌کنند. محققان به دنبال افزایش تعداد کیوبیت ها در تراشه‌های فوتونیک بودند و پیش‌ازاین آزمایش، تنها قادر بودند دو یا سه کیوبیت در یک تراشه فوتونیک قرار دهند؛ اما در حال حاضر ما می‌توانیم تعداد زیادی از این کیوبیت ها را استفاده و کنترل کنیم؛ اما اصلی‌ترین چالش ما این است که چگونه می‌توانیم از میلیون‌ها یا میلیاردها کیوبیت استفاده کنیم.
در این مطالعه محققان با ساختن تراشه‌های کوانتومی کوچک و قرار دادن آن‌ها بر روی یک مدار بزرگ‌تر موفق شدند 128 کیوبیت را در یک تراشه فوتونیک ادغام کنند. این تراشه‌ها قادر هستند اطلاعات کوانتومی را از طریق اتم‌های مصنوعی حمل کنند. این اتم‌های مصنوعی را دانشمندان با استفاده از ویژگی‌های الماس ساخته‌اند.
رسیدن به 128 کیوبیت جهش بزرگی است اما باید در آینده به هزار، میلیون یا میلیاردها کیوبیت برسیم. اگرچه گمبل اعلام کرده تحقیقات علوم اطلاعاتی کوانتومی هنوز در مراحل اولیه است؛ اما برای مثال می‌توان از این کیوبیت ها برای سامانه‌های کوانتومی شبکه‌ها در میدان نبرد استفاده کرد تا اشراف موقعیتی بهتری به دست آید.
سارا گمبل در ادامه خاطرنشان کرد:
ما می‌دانیم که این کیوبیت ها حسگرهای عالی هستند و نسبت به حسگرهای قدیمی از حساسیت بالاتری برخوردارند، بنابراین، می‌توان در میدان‌های الکتریکی و مغناطیسی نیز از آن‌ها استفاده کرد. در صورت ایجاد یک شبکه از حسگرهای کوانتومی و افزایش این حسگرهای کوانتومی سیگنال‌ها را نیز می‌توان افزایش داد. درنتیجه ما نیازمند روشی هستیم که بتوانیم حسگرهای کویتی را در یک شبکه کوانتومی به یکدیگر متصل کنیم.
این مسئول آمریکایی معتقد است، پردازش داده‌ها با سرعت کوانتومی به نفع ارتش خواهد بود؛ زیرا ارتش هم‌زمان با انجام عملیات چندوجهی به دنبال آن است که در کم‌ترین زمان ممکن اطلاعت میدان نبرد را به دست آورد تا بتواند تصمیمات به‌موقع اتخاذ کند.
گمبل در انتها اعلام کرد:
این روش اساساً روشی متفاوت برای جمع‌آوری، پردازش و به اشتراک‌گذاری اطلاعات است.
