به گزارش کارگروه امنیت سایبربان؛ فناوری‌های اینترنت اشیا (IoT) و دیجیتال برای آینده کشاورزی و تولید مواد غذایی حیاتی هستند، با این حال می‌توانند خطری برای ویران کردن دیجیتال باشند.
براساس نظرسنجی «BI Intelligence»، انتظار می‌رود استفاده از دستگاه‌های اینترنت اشیا در صنعت کشاورزی در سال 2020 به 75 میلیون نفر برسد و سالانه 20 درصد رشد کند. در عین حال، اندازه بازار جهانی کشاورزی هوشمند تا سال 2025 حدود 3 برابر می‌شود و از 5 میلیارد دلار در سال 2016 به 15.3 میلیارد دلار خواهد رسید.
در استرالیا، فدراسیون ملی کشاورزان در نظر دارد صنعت کشاورزی این کشور را تا سال 2030 به ارزش 100 میلیارد دلار برساند. با این حال، برای رسیدن به این هدف، صنعت باید ابزارهای دیجیتالی کشاورزی هوشمند را تا حد امکان به طور گسترده اجرا کند.
در حالیکه پیش‌بینی می‌شود یک صنعت پر جنب و جوش فناوری کشاورزی (agtech) با راه‌حل‌هایی که می‌توانند به سراسر جهان صادر شوند، ایجاد شو،د اما اگر عرضه مواد غذایی به میدان نبرد جنگ سایبری تبدیل شود، همه چیز می‌تواند در خطر باشد.
بخش کشاورزی ششمین بخش از نظر احتمال نقض اطلاعات در سال گذشته در استرالیا بود. حملات رایج شامل نقض اطلاعات، باج‌افزار، فیشینگ، ایمیل‌های کلاهبرداری و بدافزارها بودند.
در سال 2020 حمله باج‌افزاری فروش پشم استرالیا و تحویل شیر را برای شرکت «Lion Dairy & Drinks» متوقف کرد. در ماه می 2020، یک حمله سایبری به پردازنده جهانی گوشت «JBS» هزاران کارگر را در 47 کارخانه آن در سراسر استرالیا به خانه فرستاد. کارشناسان استرالیایی ادعا کردند که «REvil»، گروه هکری روسی باج‌افزار به‌عنوان سرویس پشت این حمله بوده و به هدف قرار دادن بخش کشاورزی و زنجیره‌های تأمین آن ادامه خواهد داد.
یک نوع محصول متفاوت
این هفته، یک مطالعه جدید نشان داد که با وجود افزایش تولید محصولات کشاورزی جهانی ناشی از فناوری‌های هوشمند، اما تحت تأثیر محصولی دیگر، حملات امنیت سایبری، قرار دارند.
در یک پروژه مشترک، مدل‌سازی در دانشگاه ملک عبدالعزیز (King Abdulaziz) در عربستان سعودی، دانشگاه ایکس مارسی (Aix-Marseille) در فرانسه و دانشگاه فلیندرز (Flinders) در استرالیای جنوبی خطرات را برجسته کرده‌اند و این موارد در مقاله جدیدی در مجله دسترسی آزاد «Sensors» منتشر شده‌اند.
آبل الاحمدی (Abel Alahmadi) از دانشگاه شاه عبدالعزیز، نویسنده اصلی این مقاله اعلام کرد :
«سنسورها و سیستم‌های هوشمند برای نظارت بر محصولات، گیاهان، محیط زیست، آب، رطوبت خاک و بیماری‌ها استفاده می‌شوند. تبدیل به کشاورزی دیجیتال، کیفیت و کمیت غذا را برای جمعیت انسان در حال افزایش که پیش‌بینی می‌شود تا سال 2100 به 10.9 میلیارد نفر برسد، بهبود می‌بخشد.»
محققان هشدار دادند که این پیشرفت در تولید، اصلاح ژنتیکی برای محصولات مقاوم به خشکی و سایر فناوری‌ها مستعد حملات سایبری هستند، به ویژه اگر بخش فناوری کشاورزی اقدامات احتیاطی کافی مانند سایر بخش‌های شرکتی یا دفاعی را انجام ندهد.
سعید رحمان (Saeed Rehman)، محقق دانشگاه فلیندرز در استرالیای جنوبی، اظهار داشت که افزایش اتصال به اینترنت و دستگاه‌های هوشمند کم مصرف، جابه‌جایی بسیاری از مشاغل تولید غذای پرکار را به حوزه دیجیتال تسهیل کرده که شامل تکنیک‌های مدرن برای آبیاری دقیق، نظارت بر خاک و محصول با استفاده از نظارت هواپیماهای بدون سرنشین است.
رحمان توضیح داد :
«با این حال، ما تهدیدات امنیتی و آسیب‌پذیری‌های کشاورزی دیجیتال، به ویژه حملات احتمالی کانال جانبی ویژه برنامه‌های کاربردی فناوری کشاورزی، را نادیده بگیریم. کشاورزی دیجیتال از حملات سایبری مصون نیست، همانطور که دخالت و حمله سایبری به سیستم آبیاری ایالات متحده، یک شرکت بسته‌بندی گوشت، نرم‌افزار دلال پشم و یک شرکت نوشیدنی استرالیایی مشاهده شد.»
دیوید گلین (David Glynn)، یکی از نویسندگان فلیندرز، در این خصوص گفت که استخراج اطلاعات رمزنگاری یا حساس از عملکرد سخت‌افزار فیزیکی، حمله کانال جانبی نامیده می‌شود؛ این حملات می‌توانند به راحتی با دسترسی فیزیکی به دستگاه‌هایی انجام شوند که جامعه امنیت سایبری به صراحت درباره آنها تحقیق نکرده است.
محققان، سرمایه‌گذاری روی اقدامات احتیاطی و آگاهی در مورد آسیب‌پذیری‌های کشاورزی دیجیتال در برابر حملات سایبری را با توجه به اثرات بالقوه شدید برای جمعیت عمومی از نظر تأمین غذا، نیروی کار و هزینه‌های جاری توصیه می‌کنند.
واکنش کند
به نظر می‌رسد صنعت تأمین غذا برای رویارویی با حملات سایبری آماده نیست.
در استرالیا، یک رویکرد سراسری برای مقابله با این موضوع شامل گروه صنعتی «AgriFutures Australia» و کارشناسان امنیت سایبری، «BDO Australia» و شرکت‌های تحقیق و توسعه روستایی است.
نظرسنجی این پروژه از بیش از 1000 اپراتور کشاورزی اخیراً نشان داد که آنها برای حملات سایبری آمادگی کافی ندارند. بسیاری از کشاورزان خطرات نقض داده‌های زنجیره تأمین خود را دست کم گرفتند و تلاش‌های امنیتی خود را به جای فعالان و رقبا متمرکز کردند.
از هر 6 اپراتور فقط یک نفر تصریح کرده که یک طرح پاسخگویی به حوادث امنیت سایبری دارد. بسیاری گفتند که نمی‌دانند پس از یک حمله سایبری در نظرسنجی از کجا باید کمک بگیرند.
کارشناسان معتقدند که استفاده از فناوری بلاک‌چین یکی از راه‌های مبارزه با تهدیدات سایبری است، اما پروژه‌های بلاک‌چین در حال حاضر تنها در بخش کشاورزی شتاب گرفته‌اند؛ این پروژه‌ها منشأ غذایی و قابلیت ردیابی را به عنوان مورد اصلی کسب‌وکار خود داشته‌اند. با این حال، امنیت سایبری به سرعت در حال افزایش فهرست اولویت‌ها است، زیرا صنعت برای مزایا و خطرات آینده دیجیتالی آماده می‌شود.
